ΝΕΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ

ΝΕΑ ΗΘΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Οι μέρες προδοσίας συνεχίζονται με μία μειοδοτική κυβέρνηση, προϊόν μίας υποτακτικής πολιτικής σε ξένα συμφέροντα, τα οποία, αν κάνουμε μία σοβαρή ανάλυση, έχουν την καταγωγή τους στα αμερικάνικα συμφέροντα. Η τελευταία πράξη είναι η επίθεση στους δημοσίους υπαλλήλους, στους δικούς της υπαλλήλους, αυτούς που τους ελέγχει, τόσο μισθολογικά όσο και εργασιακά, απόλυτα.

Οι δηλώσεις του υπουργού αναφέρουν ότι οι προσλήψεις θα γίνουν από εδώ και πέρα με μισθούς ιδιωτικού τομέα, θα ξεκινούν από 586 ευρώ, θα υπάρχει διετής δοκιμασία για τους νέους υπαλλήλους, από την οποία θα κρίνεται, τελικά, η οριστική πρόσληψή τους. Προβλέπονται μισθοί ιδιωτικού τομέα σε νέους δημόσιους υπαλλήλους στο σχέδιο που επεξεργάζεται η κυβέρνηση.Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το σχέδιο που παρουσίασε ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Κυριάκος Μητσοτάκης ο εισαγωγικός μισθός θα ξεκινά από 586,08 ευρώ και θα λαμβάνεται από τον υπάλληλο για δύο χρόνια, περίοδος δοκιμασίας, πριν τελικά μπει κανονικά στο μισθολόγιο.

Αναλυτικά, οι μισθοί θα διαμορφώνονται ως εξής: Για υπαλλήλους με απολυτήριο δημοτικού ο εισαγωγικός μισθός θα διαμορφωθεί στα 586,08 ευρώ. Για υπαλλήλους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ο εισαγωγικός μισθός θα διαμορφωθεί στα 639,35 ευρώ. Για υπαλλήλους κατόχους πτυχίου ΤΕΙ ο εισαγωγικός μισθός θα διαμορφωθεί στα 749,70 ευρώ.Για υπαλλήλους κατόχους πτυχίου ΑΕΙ ο εισαγωγικός μισθός θα διαμορφωθεί στα 787,40 ευρώ. Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, σύμφωνα με την εισήγηση που επεξεργάζονται τα δύο υπουργεία, και η οποία αποτελεί πρόταση της Τρόικας, οι νεοδιοριζόμενοι υπάλληλοι θα έχουν επί μία διετία αποδοχές ίσες με αυτές των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο, όπως αναφέρει το «Έθνος» στην περίπτωση που στη δοκιμαστική αυτή διετία αξιολογηθούν και κριθούν ικανοί να εργαστούν στο Δημόσιο, θα εντάσσονται κανονικά στο μισθολόγιο.

apergia 23 septemvriou 2014 thessaloniki foto2

Η πρόσληψη στο δημόσιο δε θα είναι μόνιμη. Για δύο χρόνια ο εργαζόμενος θα περνάει από αξιολόγηση και θα είναι ταυτόχρονα υπό μαθητεία και υπό δοκιμή. Στο τέλος της διετίας το δημόσιο θα μπορεί να αντικαθιστά τον υπάλληλο με άλλον. Στην περίπτωση που ο υπάλληλος κριθεί κατάλληλος τότε θα μονιμοποιείται και θα λαμβάνει μισθό που προβλέπετε από το σχετικό μισθολόγιο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το οποίο επικαλείται κυβερνητικές πηγές, το συγκεκριμένο σενάριο συζητείται μεταξύ άλλων από το υπουργείο Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης στο πλαίσιο των νέων αλλαγών στο μισθολόγιο του Δημοσίου, το οποίο θα επιφέρει ανακατονομές στο εσωτερικό των αμοιβών χωρίς να ανατραπεί το συνολικό μισθολογικό κόστος.

ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Είναι σαφές λοιπόν ότι η εργασιακή ζωή του υπαλλήλου του Δημοσίου θα εξαρτάται εν πολλοίς απ’την αξιολόγηση που θα γίνει σε αυτόν απ’τα όργανα που θα αναλάβουν αυτές τις διαδικασίες, τα οποία δεν έχουν ακόμη οριστεί. Ερωτήματα, όπως ποιες θα είναι αυτές οι διαδικασίες, ποιος εξασφαλίζει τη δίκαια κρίση, αν θα ισχύει τελικά το ποσοστό της κακής αξιολόγησης που ήθελε να επιβάλει η ίδια κυβέρνηση, πριν την αναδόμησή της, είναι αδύνατον να απαντηθούν.

Η μόνη απάντηση που μπορούν να δώσουν οι εργαζόμενοι είναι οι κινητοποιήσεις τους. Οι διαδηλώσεις που έγιναν σήμερα είναι μία μορφή απάντησης. Δεν μπορεί, πάντως, παρά να μας ανησυχεί η στάση της σιωπηλής πλειοψηφίας που αγανακτεί για τα «μέτρα», χωρίς να εκδηλώνει αυτή την αγανάκτηση. Αυτή η σιωπή θα πρέπει να γίνει φωνή δυνατή, η μαζικότητα να κερδηθεί. Αυτή θα είναι η απάντησή μας. Οι φωτογραφίες είναι από τις δύο διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη, χωριστά της ΑΔΕΔΥ και του ΠΑΜΕ -για πόσο ακόμα το ΠΑΜΕ θα κρατά αυτή την αποσχιστική στάση;- όπως τις είδαμε στο κέντρο της πόλης.

Γιάννης Φραγκούλης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved