ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΑΡΚΕΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ
Αντίδραση για το εμβόλιο: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Ετερόκλητη είναι η συμμαχία που φέρνει στον ίδιο «πολιτικό» πεδίο ομάδες που πολιτικά δε θα μπορούσαν να συνυπάρξουν ποτέ. Οπαδοί της αριστεράς, φανατικοί χριστιανοί, ακροδεξιοί. Όλοι μαζί διαμαρτύρονται για κάτι που το θεωρούν ως αναφαίρετο συνταγματικό τους δικαίωμα. Και όντως είναι. Όμως το ξεκίνημα είναι μία λάθος αντίδραση. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω έναν απλό συλλογισμό: Άλλο το εμβόλιο και άλλο η αλλοπρόσαλλη πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ: ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ;
Ας δούμε το θέμα πιο προσεχτικά. Θα ανακαλύψουμε ότι ο πυρήνας αυτού του συλλογισμού θεωρεί ότι ο εμβολιασμός είναι μία πολιτική πράξη. Είναι όμως; Αν όντως ήταν τότε το εμβόλιο θα ήταν μία πολιτική οντότητα. Δεν είναι. Η πολιτική είναι η επιβολή και όχι το συμπέρασμα επιστημονικών ερευνών. Σε αυτό το σημείωμα δε θα μιλήσουμε καθόλου για το εμβόλιο σα σκεύασμα. Με αυτό θα ασχοληθούμε αφού μιλήσουμε για τον ιό. Αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα να αναφερθούμε στην αντιϊκή λειτουργία χωρίς να γνωρίζουμε τον ιό. Αντίθετα θα μιλήσουμε για τις πολιτικές που αναφέρονται στον εμβολιασμό.
Το πρώτο ερώτημα αναφέρεται στην υποχρεωτικότητα. Είναι υποχρεωτικός ο εμβολιασμός; Μπορεί να επιβληθεί ως υποχρεωτικός; Σαφέστατα όχι. Μία βασική θεώρηση της ιατρικής αναφέρει ότι ο γιατρός δε δικαιούται να γιατρέψει έναν ασθενή αν αυτός δεν το θέλει. Αυτό το αναφέρει ο Ιπποκράτης. Λύνει το πρόβλημα της ευθανασίας. Εμείς, στην εποχή μας, βλέπουμε ως δυσάρεστη μία επίπονη κατάσταση. Κάποιον να υποφέρει. Ακόμα και πολύ περισσότερο να πεθαίνει. Αν αυτός είναι ο σκοπός του οφείλουμε να το συζητήσουμε με την ελπίδα να του αλλάξουμε άποψη. Δεν μπορούμε όμως να του επιβάλλουμε την άποψή μας. Αυτή η θεώρηση έχει όμως και την αντίστροφη φορά της.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ: ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αν κάποιος θέλει να υποφέρει, αν αψηφεί τον κίνδυνο, τότε αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αν, λοιπόν, αρρωστήσει από τον ιό θα πρέπει να τον αφήσουμε αβοήθητο να πεθάνει; Δεν είναι ίδιο του πολιτισμού μας. Θα το βοηθήσουμε. Όμως τότε παίρνει τη θέση κάποιου που έχει αρρωστήσει επειδή η υγεία του είναι επισφαλής. Άρα; Η θέση σε μία ΜΕΘ δεν υπάρχει για να σωθεί κάποιος που δεν έχει άλλη επιλογή. Δεν του επιτρέπεται να κάνει το εμβόλιο, σύμφωνα με τους γιατρούς του. Σε αυτή την περίπτωση κινδυνεύει μία ζωή. Από τι όμως;
Βλέπουμε ότι η επιβολή μέτρων που δεν έχουν μία λογική συνέχεια δημιουργούν ένα υστερικό φαινόμενο. Δυστυχώς αυτό ξεκίνησε από την πρώτη καραντίνα. Το 2020 οι αναγγελίες του Τσιόδρα είχαν επιστημονική ανακολουθία. Κολλάει. Δεν κολλάει. Τα παιδιά δεν κολλούν. Τα παιδιά κολλούν. Κολλούν τους μεγάλους. Η απόσταση είναι 1,5 έως 3 μέτρα. Τώρα είναι 9 μέτρα. Αυτές είναι κουβέντες είτε ενός ανισορρόπου είτε ενός ανθρώπου που ακολουθεί συγκεκριμένες εντολές. Θέλουμε να πιστεύουμε το δεύτερο.
Φυσικό όμως είναι η «κυβέρνηση» Μητσοτάκη, ο Χαραδαλιάς και ο Τσιόδρας να χάσουν την αξιοπιστία τους. Πάντως ο κόσμος να τους γυρίσει την πλάτη του. Να πιστέψουν τσαρλατάνους και να πιστέψουν οτιδήποτε. Ο κορωνοϊός δεν είναι πνευμονία. Είναι γρίπη. Είναι χούντα. Είναι επιβολή πολιτικών επιλογών από… Εδώ χωράνε ονόματα που έρχονται από τη φαντασία του κάθε ανεύθυνου πολιτικού σχολιαστή. Η αντίδραση για το εμβόλιο αποκτά άλλες διαστάσεις.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ: Η ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Ξεκινώντας από ένα λαϊκισμό. Αρνούμενοι την ίδια την επιστήμη. Καταφέρνουμε να φτάσουμε σε ένα ψυχικό τοπίο όπου η υστερία κυριαρχεί. Πολύ γρήγορα δίνει τη θέση της στο ψυχωτικό. Εκεί πλέον έχουμε χάσει κάθε έννοια πραγματικού. Είναι προτιμότερο να πάρουμε τα θέματα με τη λογική που δίνει η επιστήμη. Ακολούθως με την αξιολόγηση που προτείνει η φιλοσοφία.
Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να μιλήσουμε μία κοινή γλώσσα. Να κάνουμε ένα διάλογο και να βγάλουμε μία άποψη. Να διαμορφώσει ο καθένας τη δική του. Να κρατήσουμε αποστάσεις από την παράνοια. Τελικά να χαμηλώσουμε το «εγώ» μας και να ανυψώσουμε το «εμείς». Να μπούμε στο συλλογικό και να δούμε το κοινωνικό πεδίο.
Θα προσπαθήσουμε στα επόμενα σημειώματα να μιλήσουμε για αυτά τα θέματα νηφάλια. Ελπίζουμε να υπάρξει ένας διάλογος νηφάλιος. Η βάση του είναι ότι δε θέλουμε να επιβάλλουμε την άποψή μας. Απλά να θέσουμε θέματα προς συζήτηση.