Έλεγχος του δημόσιου

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Έλεγχος του δημόσιου: γράφει ο Γιάννης Ιωαννίδης

Στις 14 Ιουνίου 2022 δημοσιεύτηκε στη ΦΕΚ (Αριθμός Φύλλου 112) ο νόμος 4940. Αφορά στο σύστημα στοχοθεσίας, αξιολόγησης και ανταμοιβής στο δημόσιο. Είναι, σε γενικές γραμμές, μια πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση προς την αναμόρφωση του δημοσίου τομέα.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ: ΟΙ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Θα αναφερθούμε στις γενικές διατάξεις αυτού του νόμου. Αναφέρεται στους σκοπούς: «Σκοπός του παρόντος είναι η βελτίωση της λειτουργίας των υπηρεσιών και των φορέων του δημοσίου τομέα. Μέσω μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης για την ανάπτυξη και την ενδυνάμωση του ανθρώπινου δυναμικού. Την εισαγωγή της έννοιας της αυτοαξιολόγησης».

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τον καθορισμό των απαραίτητων δεξιοτήτων για την άσκηση των καθηκόντων του προσωπικού. Επίσης με την αξιολόγησή των μέσω στόχων. Η κατεύθυνση είναι η συνεχιζόμενη βελτίωση και ανάπτυξη, αλλά και η επιβράβευση της απόδοσης του υπαλλήλου.

Τέλος, επιδιώκεται  η ενίσχυση της διαφάνειας που θα πρέπει να διέπει τους συνεργάτες των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της κυβέρνησης. Με άλλα λόγια των υπουργών, των υφυπουργών, των γενικών και των ειδικών γραμματέων.

«Έλεγχος του δημόσιου: εισάγονται, επίσης,

ρυθμίσεις για τους συνεργάτες των ιδιαίτερων

γραφείων των μελών της κυβέρνησης.»

Το αντικείμενό του είναι ο καθορισμός ενός ενιαίου πλαισίου δεξιοτήτων. Αυτό θα αφορά στο σύνολο του ανθρώπινου δυναμικού της δημόσιας διοίκησης. Η θέσπιση ενός νέου, λειτουργικού και διαφανούς πλαισίου στοχοθεσίας. Αξιολόγησης της απόδοσης στο δημόσιο τομέα. Η εγκαθίδρυση του θεσμού του Συμβούλου Ανάπτυξης Ανθρώπινου Δυναμικού στη δημόσια διοίκηση. Η καθιέρωση ενός συστήματος ανταμοιβής των δημοσίων υπαλλήλων. Η υιοθέτηση μεθόδου αυτοαξιολόγησης των υπηρεσιών και φορέων του δημοσίου τομέα.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ: ΟΙ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Εισάγονται, επίσης, ρυθμίσεις για τους συνεργάτες των ιδιαίτερων γραφείων των μελών της κυβέρνησης, όπως προαναφέραμε.  Σκοπός είναι η διασφάλιση της ακεραιότητας και της λογοδοσίας αυτών των προσώπων. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω της δημοσιοποίησης των στοιχείων τους. Αλλά και η διασφάλιση της συμπλήρωσης των υποχρεώσεών τους. Όπως αυτές προκύπτουν κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων τους. Ακόμα και μετά τον τερματισμό της.

Έλεγχος του δημόσιου

Το ενιαίο πλαίσιο δεξιοτήτων αποτελείται από τις εξής δεξιότητες: Προσανατολισμός στον πολίτη, ομαδικότητα, προσανατολισμός στο αποτέλεσμα, οργάνωση και προγραμματισμός. Επίσης επίλυση προβλημάτων και δημιουργικότητα, επαγγελματισμός και ακεραιότητα, διαχείριση γνώσης και ηγετικότητα.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ: ΠΟΙΟΙ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ

Στο σύστημα αξιολόγησης υπάγονται: Οι μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι και αυτοί με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι ιατροί και οδοντίατροι του κλάδου δημόσιας υγείας του ΕΣΥ.

Πιο αναλυτικά οι υπάλληλοι: του δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού. Τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, όσοι υπηρετούν σε ανεξάρτητες αρχές. Υπάλληλοι των Περιφερειακών Ενώσεων Δήμων, της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδας και της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας. Τα νομικά πρόσωπα των εκκλησιών που επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι ιατροί όπως προαναφέρθηκε.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ: ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ

Δεν υπάγονται στο σύστημα αξιολόγησης οι εξής κλάδοι εργαζομένων:

Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Εξαιρούνται οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν με απόσπαση σε υπηρεσίες του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Όπως και αυτοί που εργάζονται στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ή σε άλλες υπηρεσίες και φορείς του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Αυτοί οι υπάλληλοι αξιολογούνται με το παρόν σύστημα αξιολόγησης, για το χρόνο της απόσπασής τους.

«Έλεγχος του δημόσιου: μπορεί

να διαμορφώσει το δημόσιο τομέα.»

Οι θρησκευτικοί λειτουργοί των νομικών προσώπων των διάφορων εκκλησιών που αναγνωρίζονται με το άρθρο 13 του Συντάγματος. Αρκεί να επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι υπάλληλοι και λειτουργοί που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του Μέρους Β΄ του ν.3205/2003 (Α΄ 297). Όπως και το ειδικό τεχνικό εργαστηριακό προσωπικό των ΑΕΙ.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ: ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Με μια πρώτη ματιά αυτός ο νόμος μπορεί να διαμορφώσει το δημόσιο τομέα. Βάζει μέσα τη λογική και τη δομή του ιδιωτικού τομέα, όπως ισχύει στις μεγάλες εταιρείες, ειδικά στον εκτός Ελλάδας χώρο. Σπάει την ακινησία του δημοσίου τομέα. Δημιουργεί τη βάση για  την εξέλιξή του. Φέρνει τον πολίτη πιο κοντά στον υπάλληλο του δημοσίου τομέα. Υπάρχουν βέβαια κάποιες προϋποθέσεις για να πετύχει το στόχο του.

Μία από αυτές είναι ο άριστος εξοπλισμός του δημοσίου τομέα, έτσι ώστε να συμβαδίζει με τη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα. Μιλάμε για τεχνολογικό εξοπλισμό που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του, όπως και στην εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό θα είναι ένα γιγαντιαίο άλμα, αφού το ήδη υπάρχον είναι της δεκαετίας του 2000.

Θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει αυτή η εξέλιξη. Έτσι ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομέας να συμβαδίζουν και να υπηρετούν αρμονικά την ελληνική κοινωνία. Για να φτάσουμε στα αξιώματα του Κοινωνικού Συμβολαίου, του Ρουσώ, στην μορφή, επιτέλους, ενός αστικού κράτους. Ποια κυβέρνηση θα κάνει αυτή την τομή; Ποια θα κάνει το μεγάλο βήμα όπως έκανε ο Σπυρίδων Τρικούπης για την ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας; Ελπίζουμε να γίνει σύντομα γιατί η ελληνική κοινωνία το έχει ανάγκη. Στην κατεύθυνση του συγχρονισμού της με τις άλλες ευρωπαϊκές κοινωνίες.

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε ετοιμάσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved