ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΕΦΚΑ
Ιδιώτες μάνατζερ: γράφει ο Κώστας Γιαννόπουλος
Επανερχόμαστε στο θέμα που αφορά στην ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ. Είχαμε αναφερθεί σε προηγούμενα δημοσιεύματά μας. Μπορεί να φάνηκαν ότι είναι υπερβολικά. Η πραγματικότητα όμως απέδειξε την αλήθεια: Ο υπουργός Εργασίας, Κωστής Χατζηδάκης, με προσεγμένα βήματα προχωρά στο δρόμο που μας οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ. Το κακό για αυτόν είναι ότι ο ΕΦΚΑ είναι σκληρό καρύδι. Δεν ακολουθεί εύκολα το παράδειγμα της ΔΕΗ, της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ.
ΙΔΙΩΤΕΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡ: ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Είχαμε μιλήσει για τα σχέδια του υπουργού Εργασίας, Κωστή Χατζηδάκη. Είχαμε αναφερθεί στην εξαιρετική ικανότητά του να πωλεί τη δημόσια περιουσία. Μόνο που αυτές οι ενέργειες δεν είναι προς όφελος των πολιτών. Το μεγάλο κεφάλαιο μόνο έχει να κερδίσει. Ας δούμε αυτά τα βήματα συνοπτικά.
Βήμα πρώτο: Απαξίωση των υπαλλήλων. Σκέφτεται ο υπουργός ότι αν απαξιώσει τον ΕΦΚΑ, αυτός θα πωληθεί πιο εύκολα. Έχει δίκιο. Δεν είναι δική του σκέψη, αλλά μια πάγια πολιτική του φιλελευθερισμού. Βλέπε το παράδειγμα της Θάτσερ και το ξεπούλημα της δημόσιας ασφάλισης στην Αγγλία. Ο Χατζηδάκης στην αρχή βρίζει και απαξιώνει τους υπαλλήλους. Αν αυτοί είναι άχρηστοι τότε είναι άχρηστος και ο οργανισμός στον οποίο υπηρετούν.
«Ιδιώτες μάνατζερ: οι υπηρεσίες του
τιμώνται 19 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος
από το δημόσιο ταμείο.»
Βήμα δεύτερο: Η αναβάθμιση του τηλεφωνικού κέντρου, το 1555, και η δημιουργία κέντρων σε τέσσερις ακόμα πόλεις, εκτός από την Αθήνα. Το πολυδιαφημιζόμενο 1555 δεν κάνει τίποτε άλλο από το να παραπέμπει τους πολίτες στα υποκαταστήματα. Δεν δίνει λύσεις. Οι υπηρεσίες του τιμώνται 19 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος από το δημόσιο ταμείο. Τι θα μπορούσαν να γίνουν αυτά τα λεφτά; Βλέπε το επόμενο βήμα.
Βήμα τρίτο: Εξωτερικοί συνεργάτες. Αποφασίζει να βάλει εξωτερικούς συνεργάτες εκεί που είναι το μεγάλο πρόβλημα. Μιλάμε για τις συντάξεις. Εκπαιδεύει με ταχύρυθμα σεμινάρια δικηγόρους και λογιστές. Το μέτρο δεν αποδίδει. Πιέζει τους υπαλλήλους των συντάξεων να βγάλουν πιο γρήγορα τις αποφάσεις. Τεχνικά όμως είναι αδύνατο: Υπολογιστές που είναι πολύ παλιοί, το δίκτυο που δεν λειτουργεί, η δραστική μείωση των υπαλλήλων λόγω συνταξιοδότησης είναι τα κύρια αίτια. Οι καινούργιοι υπολογιστές ακόμα έρχονται, αναφέρουν οι υπάλληλοι, τα χρήματα δόθηκαν αλλού!
ΙΔΙΩΤΕΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
Βήμα τέταρτο: Ιδιωτικοί μάνατζερ μπαίνουν στον ΕΦΚΑ. Μια ιδιωτική εταιρεία του Κεφαλογιάννη διαχειρίζεται το θέμα. Η στενή σχέση του Κεφαλογιάννη με την οικογένεια Μητσοτάκη δεν είναι συμπτωματική. Προς το παρόν περιορίζεται στην παρακολούθηση των εργασιών του ΕΦΚΑ στο κτήριο όπου βγαίνουν οι συντάξεις στην Αθήνα. Η παρουσία τους δεν είναι φυσική.
Βήμα πέμπτο: Πίεση στους υπαλλήλους και διευθυντές να βγουν πιο γρήγορα οι συντάξεις. Τεχνικά και πρακτικά δεν είναι εφικτό. Άρα, κλείνουν όλες τις συντάξεις και τις ανοίγουν ξανά. Μηδενίζονται έτσι οι εκκρεμείς συντάξεις μέχρι και το 2019. Ταυτόχρονα μεταφέρεται ένας τεράστιος όγκος συντάξεων για τα επόμενα χρόνια. Η αφόρητη πίεση μπορεί να είναι η αιτία πολλών και ξαφνικών θανάτων προϊσταμένων, υπαλλήλων και διευθυντών;
«Ιδιώτες μάνατζερ: η παταγώδης αποτυχία τους
δεν αναφέρεται στα δελτία τύπου του υπουργείου.»
Βήμα έκτο: Η φυσική παρουσία ιδιωτικής μάνατζερ στη Θεσσαλονίκη για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είναι συμπτωματικός ο διορισμός της μετά το θάνατο του διευθυντή των συντάξεων; Η δουλειά της είναι να ελέγχει και να πιέζει. Η φυσική της παρουσία παραβιάζει το νόμο για τα προσωπικά δεδομένα. Η αντίδραση των συνδικαλιστών της κυβερνητικής παράταξης είναι να βάζει νομικά εμπόδια για την πραγματοποίηση διαμαρτυρίας. Το μένος της ΔΑΚΕ, πριν τις συνδικαλιστικές εκλογές, ήταν απλά ρητορικό, όπως είχαμε γράψει.
ΙΔΙΩΤΕΣ ΜΑΝΑΤΖΕΡ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ
Η πρώτη πράξη ιδιωτικοποίησης ήταν το 1555. Προβλήθηκε ότι έκανε δουλειά, ο κόσμος, στην αρχή το δέχτηκε θετικά. Κατόπιν αποδείχτηκε η παταγώδης αποτυχία του. Συνδικαλιστικά στελέχη αναφέρουν ότι τα 19 εκατομμύρια ευρώ θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για την αναβάθμιση του ΕΦΚΑ. Υπενθυμίζουμε ότι αυτό το ποσό είναι η πληρωμή των εταιρειών ανά έτος.
Η δεύτερη πράξη ιδιωτικοποίησης ήταν οι εξωτερικοί συνεργάτες. Η παταγώδης αποτυχία τους δεν αναφέρεται στα δελτία τύπου του υπουργείου. Σε αυτά υπάρχουν στατιστικά για την απόδοση των υπαλλήλων του ΕΦΚΑ και όχι των εξωτερικών συνεργατών.
Η τρίτη πράξη είναι η συνεχής πίεση των εργαζομένων. Αυτή τη φορά με τη φυσική παρουσία ιδιωτικής μάνατζερ. Οι υπάλληλοι, αναφέρουν οι συνδικαλιστές, αισθάνονται προσβεβλημένοι και ανίκανοι να δουλέψουν με έναν τεχνολογικό εξοπλισμό που είναι για πέταμα. Το υπουργείο όμως επιμένει.
Θέλει να μηδενίσει το κύρος του ΕΦΚΑ έτσι ώστε να πωληθεί για ένα κομμάτι ψωμί. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Ο χρόνος δεν του φτάνει, οι εκλογές πλησιάζουν. Η κυβερνητική συνδικαλιστική παράταξη δεν κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές παρά τα λεφτά που έδωσε σε κάποιους υπαλλήλους ο υπουργός, λίγες μέρες πριν τις εκλογές.
Τι σημαίνει όμως η ιδιωτικοποίηση του ΕΦΚΑ στην πράξη; Αυτό το έχουν καταλάβει οι συνταξιούχοι πρώτοι. ΟΙ αντιδράσεις τους είναι έντονες. Πιο πολύ από αυτές των υπαλλήλων! Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα είναι η έρευνά μας στον τομέα της ιδιωτικής ασφάλισης. Θα επανέλθουμε σύντομα.
