Αυξήσεις δήμοι

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΙ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΣΥΚΕΩΝ

Αυξήσεις δήμοι: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Μετά τις εκλογές έρχονται οι αυξήσεις. Αφού έχουν καταλάβει ότι ο ελληνικός λαός αντέχει τις δοκιμασίες που θέλουν να του θέσουν αυτοί που ασκούν εξουσία, χωρίς να διαμαρτύρεται, βάζουν και άλλες δοκιμασίες. Η κυβέρνηση, πρώτα, οι Δήμοι, κατόπιν, και, συγχρόνως οι ΔΕΚΟ. Όλα αυτά βέβαια όταν οι τιμές τραβούν την ανηφόρα και οι μισθοί έχουν… ξεχάσει να πάρουν τα πάνω τους.

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΙ: ΠΑΓΩΜΑΡΑ

Όλα αυτά τα βλέπουν παγωμένοι οι πολίτες. Είναι σαν τους έχουν ρίξει αναισθητικό. Σα να τους έχουν ναρκώσει. Το θέμα είναι πολιτικό και ακουμπά το λόγο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς, κυρίως. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει αντίδραση, ο κόσμος δεν βλέπει κάποια αντίδραση. Καταλαβαίνει ότι μόνος του δεν μπορεί να καταφέρει τίποτε, αν αντιδράσει. Έχουμε ξεχάσει την συλλογική δράση, την ενδυνάμωση του συνδικαλισμού.

«Αυξήσεις δήμοι: μόνο αν

παρακολουθήσουμε τα δημοτικά

συμβούλια μπορούμε να έχουμε μια εικόνα.»

Το θέμα που μας απασχολεί τώρα είναι η αποκεντρωμένη διοίκηση. Οι Δήμοι ξέρουν ότι μόνο από τους πολίτες μπορούν να αντλήσουν τους πόρους για να κάνουν αυτά που έχουν υποσχεθεί στους ψηφοφόρους τους. Τα κονδύλια είναι λιγότερα. Αυτά που υπήρχαν έχουν ξοδευτεί σε άλλα προγράμματα ή έργα. Αυτό είναι ορατό, αν δει κάποιος με προσοχή τα έργα που γίνονται, ή αόρατο, θα πρέπει να ξέρει καλά που έχουν ξοδευτεί οι πόροι. Μόνο αν παρακολουθήσουμε τα δημοτικά συμβούλια μπορούμε να έχουμε μια εικόνα. Όμως σε αυτά δεν παρευρίσκονται παρά πολύ λίγοι δημότες…

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΙ: ΔΗΜΟΣ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΣΥΚΕΩΝ

Ας δούμε τι γίνεται στον Δήμο Νεάπολης Συκεών. Παραθέτουμε τις απόψεις της δημοτικής παράταξης αυτού του Δήμου, Η Πόλη Αλλιώς Ενωτική Ανατρεπτική Παρέμβαση:

Η διοίκηση του δήμου μας αποφασίζει τεράστιες αυξήσεις (την μια μετά την άλλη και από την.. πίσω πόρτα) στις πολιτιστικές, κοινωνικές και αθλητικές δημοτικές υπηρεσίες (θερινοί κινηματογράφοι, ΚΔΑΠ, παιδικοί σταθμοί κ.ο.κ.). Ακόμη και το… περπάτημα στο γήπεδο Στρεμπενιώτη σκέφτηκαν να τιμολογήσουν! Αυξήσεις που επιβαρύνουν τους συμπολίτες- συμπολίτισσες σε μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο και με την ακρίβεια να τσακίζει μισθούς και συντάξεις.

Αυξήσεις δήμοι

Όμως για τους δημοτικούς συμβούλους όλα αυτά είναι… δωρεάν!!! Προσκλήσεις για κινηματογράφους, θέατρα, συναυλίες, πρόσβαση στα δημοτικά ιατρεία, προβλέπονται ακόμη και έξοδα κηδείας 3000 ευρώ!

«Αυξήσεις δήμοι: λες και οι

συνταξιούχοι-ες δεν πληρώνουν

πολλαπλά μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων.»

Η Πόλη Αλλιώς καταψήφισε, βέβαια, όλα αυτά υπερασπιζόμενη την δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών σε όλες τις υπηρεσίες του δήμου. Όμως, χαρακτηριστικά προκλητική και υποκριτική ήταν η στάση δημοτικού συμβούλου της πλειοψηφίας (από τα «στελέχη» της διοίκησης), ο οποίος στην τοποθέτησή μας για την δωρεάν πρόσβαση των συνταξιούχων στις υπηρεσίες ΚΑΠΗ-δημοτικών ιατρείων με περισσή υπερηφάνεια και περισσό θράσος δήλωσε ότι είναι «ενάντια στο τζάμπα»! Λες και οι συνταξιούχοι-ες δεν πληρώνουν πολλαπλά μέσω άμεσων και έμμεσων φόρων όλες αυτές τις υπηρεσίες!

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΙ: ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ

Ως δημοτικοί σύμβουλοι της Πόλης Αλλιώς δεν επιθυμούμε να χρησιμοποιούμε «προνόμια» λόγω της θέσης μας ως συμβούλων. Προνόμια που μας διαχωρίζουν από τους κατοίκους του Δήμου.

Είμαστε εκλεγμένοι αντιπρόσωποι του λαού της πόλης για να προασπίσουμε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις του και όχι για να παραστήσουμε τους «επίσημους» και τους «παράγοντες».

Δεν θα γίνουμε σε καμιά περίπτωση τμήμα του τοπικού μηχανισμού εξουσίας, τον οποίο αντιπαλεύουμε, και δεν θα υιοθετήσουμε λογικές εύνοιας.

Θέλουμε να προβάλουμε ένα διαφορετικό πρότυπο πολιτικής στάσης και συμπεριφοράς με βάση την ανιδιοτελή προσφορά, την αλληλεγγύη, και την προάσπιση της συλλογικότητας. Η συμμετοχή στα κοινά είναι δικαίωμα και υποχρέωση για κάθε πολίτη χωρίς λογικές ανταποδοτικότητας.

Αυτό έχει τεράστια σημασία σε μια εποχή αυξανόμενης αμφισβήτησης της πολιτικής εκπροσώπησης και αποχής σημαντικής μερίδας πολιτών από τους πολιτικούς θεσμούς και διαδικασίες…

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved