Πολιτισμός. Η επιστήμη που ασχολείται με αυτό που έχει να κάνει με τις συμπεριφορές και τις πράξεις, συγχρόνως, των ανθρώπων που ζουν σε μία κοινωνία.
Πολλές και διαφορετικές δραστηριότητες εγγράφονται στον πολιτισμό. Όσες είναι αυτές του ανθρώπου.
Είναι όλες τέχνη; Ποιες είναι τέχνη; Οι απαντήσεις δύσκολες. Η ιστορία της Τέχνης τις διερευνά ακόμα. Δεν έχει καταλήξει.
Κινηματογράφος, θέατρο, αφήγηση, μουσική, γλυπτική, φωτογραφία, χορός… Πολλές άλλες.
Ο άνθρωπος είναι ο δημιουργός και αποδέκτης αυτών των δραστηριοτήτων. Γίνονται από τον άνθρωπο για τον συνάνθρωπό του και, φυσικά, για τον ίδιο.
Υποτίθεται ότι όλοι μελετούμε τον πολιτισμό. Πως όμως; Με ποια σκοπιά; Η μεθοδολογία έχει τεράστια σημασία. Ουσιαστικά, μιλούμε για την προσέγγιση. Αυτή έχει μεγάλη σημασία γιατί έτσι αποδίδουμε με ακρίβεια αξίες στον πολιτισμό που μελετούμε.
Το πιο σημαντικό είναι ότι στο κέντρο των πολιτιστικών μελετών μας θα πρέπει να είναι ο άνθρωπος. Η ψυχή του ανθρώπου.
Με αυτή την έννοια, ο πολιτισμός έχει άμεση σχέση με την ψυχολογία. Αν αυτή μιλά για την ψυχή, ο πολιτισμός έχει λόγο για το ίδιο ακριβώς αντικείμενο.
Αυτά βέβαια συμβαίνουν σε μία κοινωνική κατάσταση που υπηρετεί τον άνθρωπο και το βλέπει ως έχει.
Δεν μπορούμε να εξετάσουμε, ως πολιτισμικές πράξεις, αυτές που απαξιώνουν τον άνθρωπο. Μόνο για να δείξουμε τι δεν υπηρετεί τον πολιτισμό. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Είναι ευνόητο ότι κάθε πολιτισμική μελέτη έχει μεγάλη σημασία επειδή μελετά την ψυχή του αννθρώπου. Είτε έχει αρνητικές είτε θετικές προτάσεις. Γιατί μόνο προτάσεις μπορούμε να κάνουμε.
Μία πολιτισμική μελέτη δεν μπορεί να επιβάλλει. Μπορεί να προτείνει. Άρα να είναι το έναυσμα για ένα διάλογο. Του προτείνοντος με την κοινωνία και το αντίστροφο. Ένας αμφίδρομος διάλογος.
Εδώ θα μλήσουμε για όλες αυτές τις διαδικασίες που έχουν σα σκοπό να μιλήσουν στην ψυχή του ανθρώπου. Όχι στα ποταπά ένστικτά του.