DUB PISTOLS

ΜΠΑΡΙ ΑΣΓΟΥΟΡΘ 

Δουλεύω σε ένα κομμάτι μόνο αν μου αρέσει ο καλλιτέχνης!
Συνέντευξη στη Μαριάννα Βασιλείου

O Μπάρι Άσγουρθ κάτι ξέρει από πάρτι, όντας βετεράνος με χιλιάδες ένσημα ως παραγωγός, DJ και διοργανωτής. Τα πασίγνωστα κλαμπ Monkey Drum και Naked Lunch στην Ιμπίθα αποτελούν δικό του δημιούργημα. Ως ιθύνων νους πίσω από τους Dub Pistols, έχει δημιουργήσει ένα χαρμάνι από dub, drum & bass, hip-hop, punk και ska.

Τους ίδρυσε το 1996 και εμφανίστηκαν στη δισκογραφία στα τέλη του 1998 με το Point Blank. Τρία χρόνια μετά έβγαλαν το Six Million Ways To Live και ακολούθησαν τα Speakers and Tweeters (2007), Rum & Coke (2009), Re-Hash (2011) και Worshipping The Dollar (2012). Έχουν εξάλλου κάνει πολύ επιτυχημένα mash-ups για τον Μοby, τους Limp Bizkit, τον Ίαν Μπράουν, τους Korn και τον Μπόνο.
Στη Θεσσαλονίκη θα μας παρουσιάσουν το ολοκαίνουργιο τελευταίο άλμπουμ τους με τίτλο The Return of the Pistoleros. Πιο συγκεκριμένα, την Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου θα ανεβούν στη σκηνή του FIX FACTORY OF SOUND. Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:00 και τα εισιτήρια κοστίζουν 17 ευρώ στην προπώληση σε Public, Seven Spots, Παπασωτηρίου, Ιανό, Reload, www.viva.gr και στο τηλέφωνο 11876 (με περιορισμένο αριθμό εισιτηρίων στα 15 ευρώ) και 19 στο ταμείο. Προμηθευτείτε εισιτήρια έγκαιρα, καθώς αναμένεται για άλλη μια φορά λαϊκό προσκύνημα στην εμφάνιση του συγκροτήματος. Ο λόγος τώρα στον Μπάρι Άσγουορθ…

Έχετε βγάλει έναν σημαντικό αριθμό ριμιξαρισμένων κομματιών από άλλους καλλιτέχνες. Τι στοιχεία πρέπει να έχει ένα τραγούδι για να τραβήξει το ενδιαφέρον σας και να το ριμιξάρετε;
Το κομμάτι θα πρέπει να έχει μια καλή μελωδία ή κάτι τραβηχτικό στα φωνητικά. Πραγματικά μου αρέσει να δουλεύω σε ένα κομμάτι μόνο αν μου αρέσει ο καλλιτέχνης, διαφορετικά απλά δεν θα μπορούσα να το κάνω!

sinentefxi dub pistols tefxos 97 foto2

Πολλά από τα τραγούδια σας έχουν ακουστεί σε βιντεοπαιχνίδια. Πώς αποφασίζετε ποιο τραγούδι είναι κατάλληλο για κάθε παιχνίδι; Εσείς είστε gamers οι ίδιοι;
Έπαιζα πολλά βιντεοπαιχνίδια παλιά, αλλά τώρα προσπαθώ να τα αποφεύγω. Εκτός κι αν έχουμε μεγάλο ταξίδι με το λεωφορείο της τουρνέ ή αν κάθομαι και περιμένω σε κάποιο αεροδρόμιο. Αν βέβαια βγει κανένα ωραίο παιχνίδι σαν το Tony Hawk’s, δεν θα πω ποτέ όχι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Υπάρχουν πολλά μέλη στο συγκρότημα -και ακόμη πιο πολλά, αν υπολογίσεις και τους guests. Με ποιους τρόπους επηρεάζει αυτό τη δημιουργική διαδικασία;
Στην πραγματικότητα δεν την επηρεάζει. Στέλνουμε ένα κομμάτι σε έναν βοκαλίστα ή μια βοκαλίστρια, αυτός ή αυτή θα έρθουν στο στούντιο, θα ηχογραφήσουν τα φωνητικά και μετά εμείς θα πιαστούμε να δουλέψουμε πάνω στην παραγωγή. Ο Τιμ Χάτον είναι ο άνθρωπος στον οποίο θα πάω για τρομπέτες κ.λπ., έχει γράψει μουσική μαζί μας τόσες πολλές φορές και ξέρει τι είναι αυτό που ψάχνουμε. Κάποια κομμάτια παίρνουν μερικές μέρες και κάποια παίρνουν μήνες δουλειάς. Απλά έτσι είναι τα πράγματα.

Πώς σε βοήθησε στη δημιουργία και στην εκτέλεση της δικής σου μουσικής το γεγονός ότι κάποτε ασχολιόσουν με την προώθηση μουσικής;
Μου δίδαξε πολλά για τη βιομηχανία και για το πώς αυτή δουλεύει. Κι επίσης αυτό σήμαινε ότι στην αρχή μπορούσα να προμοτάρω τις δικές μου εμφανίσεις πολύ πιο εύκολα από όσο θα μπορούσαν να το κάνουν οι άλλοι καλλιτέχνες, ας πούμε.

Με δεδομένο ότι το συγκρότημα δημιουργήθηκε πριν την επέλευση των social media, ποιες είναι οι σημαντικότερες διαφορές που έχεις εντοπίσει στη μουσική βιομηχανία του τότε και του τώρα;
Τότε χρειαζόσουν το ραδιόφωνο, αλλιώς ήσουν νεκρός ευθύς εξαρχής. Τώρα υπάρχουν πολλές διαφορετικές πλατφόρμες για να προωθήσεις τη μουσική και το συγκρότημά σου. Αν και νομίζω ότι αυτό γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τα συγκροτήματα και πάλι, καθώς το Facebook και όλοι αυτοί έχουν αρχίσει να χρεώνουν για την προώθηση, επιστρέφοντας τα κέρδη πάλι στις ζάμπλουτες πολυεθνικές.

Έχεις δηλώσει ότι το τελετουργικό σου πριν κάθε συναυλία είναι δυο μπουκάλια βότκα ή ουίσκι Τζακ Ντάνιελς. Ακόμα το κάνεις αυτό ή έχεις αλλάξει το τελετουργικό σου;
Χαχα! Το να πίνω είναι μέρος αυτού που κάνω και πάντα θα είναι φαντάζομαι!

Τι μπορούμε να περιμένουμε από την επερχόμενη εμφάνισή σας στη Θεσσαλονίκη;
Αγαπώ τη Θεσσαλονίκη, πάντα κάνουμε εξαιρετικές εμφανίσεις εκεί. Είναι μια ευκαιρία για μας να παίξουμε το νέο μας άλμπουμ και κάποια παλιά αγαπημένα κομμάτια. Ξέρεις ότι θα αφοσιωθούμε απολύτως σε αυτό, ξέρεις ότι θα είναι τρελό, είναι οι Dub Pistols και είναι ένα «mutha fucking party»!



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved