Εκτοπισμός των Παλαιστινίων

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΩΝ ΑΡΑΒΩΝ

Εκτοπισμός των Παλαιστινίων: γράφει ο Γιάννης Ιωαννίδης

Οι φόβοι των Αράβων για τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων αυξάνονται εν μέσω του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς. Ο φόβος της επανάληψης της ιστορίας έχει υποδαυλιστεί καθώς το Ισραήλ διεξάγει πόλεμο κατά της Χαμάς από τότε που η ομάδα σκότωσε 1.400 άτομα σε επίθεση στο Ισραήλ.

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ: ΚΑΪΡΟ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ

Η θέα των σκηνικών πόλεων για τους Παλαιστίνιους που εκτοπίστηκαν εντός της εμπόλεμης Γάζας ξυπνά σκοτεινές ιστορικές μνήμες για τους Άραβες γείτονες του Ισραήλ. Ιδίως την Αίγυπτο και την Ιορδανία.

«Έτσι ξεκίνησε η Νάκμπα», λέει η ομάδα δικαιωμάτων Al Mezan που εδρεύει στη Γάζα. Αντανακλά τις υποψίες της περιοχής ότι το Ισραήλ σχεδιάζει να αδειάσει την παράκτια περιοχή.

Η Νάκμπα, ή «καταστροφή», είναι ο τρόπος με τον οποίο ο αραβικός κόσμος αναφέρεται στην έξοδο ή τον αναγκαστικό εκτοπισμό 760.000 Παλαιστινίων στον πόλεμο που οδήγησε στη δημιουργία του Ισραήλ πριν από 75 χρόνια.

«Εκτοπισμός των Παλαιστινίων: ένα

εκατομμύριο κάτοικοι της Γάζας

έχουν ήδη αναγκαστεί να

εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.»

Ο φόβος της επανάληψης της ιστορίας έχει υποδαυλιστεί καθώς το Ισραήλ διεξάγει πόλεμο κατά της Χαμάς από τότε που η ισλαμιστική ομάδα σκότωσε 1.400 ανθρώπους στην επίθεση της 7ης Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ.

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ: ΠΑΝΩ ΑΠΟ 5.000 ΝΕΚΡΟΙ

Η Λωρίδα της Γάζας κατοικείται κυρίως από Παλαιστίνιους πρόσφυγες και τους απογόνους τους. Αυτοί έχουν πλέον υπομείνει πάνω από δύο εβδομάδες εξοντωτικούς βομβαρδισμούς. Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Χαμάς έχουν σκοτώσει πάνω από 5.000 ανθρώπους.

Έτσι, οι ισραηλινές προειδοποιήσεις για εκκένωση του βόρειου τμήματος της επικράτειας ενόψει μιας επικείμενης χερσαίας εισβολής έχουν εγείρει βαθύτερους ιστορικούς φόβους. Ένα εκατομμύριο κάτοικοι της Γάζας έχουν ήδη αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Εκτοπισμός των Παλαιστινίων

Η μόνη πιθανή έξοδος από τη Γάζα που δεν ελέγχεται από το Ισραήλ είναι το συνοριακό πέρασμα της Ράφα με την Αίγυπτο.

Η Αίγυπτος επέτρεψε την είσοδο αυτοκινητοπομπών βοήθειας στη Γάζα μέσω της Ράφα. Αυτό έγινε αφού το Ισραήλ σταμάτησε να βομβαρδίζει την παλαιστινιακή πλευρά στο πλαίσιο μιας συμφωνίας με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ. Παρόλα αυτά δεν υπήρξε μαζική φυγή προσφύγων προς την άλλη κατεύθυνση.

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ: ΜΑΖΙΚΗ ΦΥΓΗ

Η Αίγυπτος φοβάται ότι το άνοιγμα των πυλών θα μπορούσε να διευκολύνει τα ισραηλινά σχέδια για μια αναγκαστική μαζική έξωση των Παλαιστινίων. Πολλοί από τους οποίους είναι τώρα άστεγοι, κοιμούνται στην ύπαιθρο ή προστατεύονται σε σκηνές του ΟΗΕ.

Το Κέντρο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Al Mezan με έδρα τη Γάζα δήλωσε: «Όταν βλέπουμε τις σκηνές στα σύνορα σήμερα, θα πρέπει να ανατριχιάζει όποιος γνωρίζει την παλαιστινιακή ιστορία. Οι σκηνές, έτσι ξεκίνησε η Νάκμπα. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να πεθάνουν στη Γάζα παρά να γίνουν ξανά πρόσφυγες».

«Εκτοπισμός των Παλαιστινίων: το

Ισραήλ, ως κατοχική δύναμη,

έχει ευθύνη για τους

Παλαιστίνιους αμάχους.»

Το Ισραήλ έχει τονίσει ότι η εντολή έξωσης για τη βόρεια Γάζα έχει ως στόχο να απομακρύνει τους Παλαιστίνιους πολίτες από τον κίνδυνο. Ισχυρίζεται ότι κυνηγά τη Χαμάς και ελπίζει να διασώσει περισσότερους από 220 ομήρους.

Αλλά η υποψία ότι το Ισραήλ σχεδιάζει μαζική έξωση ενισχύθηκε από πρώην Ισραηλινούς αξιωματούχους. Πρότειναν σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις ότι η Αίγυπτος θα μπορούσε να κατασκευάσει τεράστιες πόλεις με σκηνές στην έρημο του Σινά, με διεθνή χρηματοδότηση.

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ: ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Άμπντελ Φατάχ αλ Σίσι έχει τονίσει ότι το Ισραήλ ως κατοχική δύναμη έχει ευθύνη για τους Παλαιστίνιους αμάχους βάσει του διεθνούς δικαίου.

«Αν η ιδέα είναι ο αναγκαστικός εκτοπισμός, υπάρχει η Νεγκέβ», είπε, αναφερόμενος στις ερημικές εκτάσεις του νότιου Ισραήλ.

Εκτοπισμός των Παλαιστινίων

Ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα ΙΙ και ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς έχουν προειδοποιήσει ότι αν το Ισραήλ κατάφερε να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους από τη Γάζα. Μπορεί να θελήσει να κάνει το ίδιο στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη στο μέλλον.

Η Αίγυπτος -η οποία έχει καταστείλει εδώ και καιρό τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, τον ισλαμιστή σύμμαχο της Χαμάς- έχει επίσης λόγους να φοβάται τις επιπτώσεις στην ασφάλεια από τη φιλοξενία εκτοπισμένων κατοίκων της Γάζας στο έδαφός της.

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ: ΠΙΘΑΝΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ

Η παρουσία Παλαιστινίων προσφύγων και ομάδων έχει στο παρελθόν οδηγήσει τις χώρες υποδοχής τους σε συγκρούσεις. Για παράδειγμα στην Ιορδανία τη δεκαετία του 1970 και τον Λίβανο τη δεκαετία του 1980.

Στην Ιορδανία, πατρίδα πολλών Παλαιστινίων, ο αείμνηστος βασιλιάς Χουσεΐν, τη δεκαετία του 1970, κατηγόρησε τους Παλαιστίνιους μαχητές Fedayeen ότι οικοδομούν ένα «κράτος μέσα στο κράτος». Επιδιώκουν να καταλάβουν τη χώρα.

«Εκτοπισμός των Παλαιστινίων:

υποκατάστατη παλαιστινιακή πατρίδα.»

Για να το αποτρέψει αυτό, η επίθεση του Μαύρου Σεπτέμβρη της Ιορδανίας οδήγησε την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης του Γιάσερ Αραφάτ να εγκαταλείψει την Ιορδανία για τον Λίβανο.

Τα χριστιανικά κόμματα του Λιβάνου είχαν την ίδια υποψία και πολέμησαν την PLO κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Ο Αραφάτ και οι μαχητές του αναγκάστηκαν να φύγουν μετά την ολοκληρωτική εισβολή του Ισραήλ στο Λίβανο το 1982.

Η ηγεσία της PLO διασκορπίστηκε στην Τυνησία και την Υεμένη. Τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη κατακλύστηκαν από την πρώτη ιντιφάντα ή εξέγερση από το 1987.

ΕΚΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ: ΤΟ ΟΣΛΟ

Οι Συμφωνίες του Όσλο του 1993 προορίζονταν να εγκαινιάσουν ένα παλαιστινιακό κράτος. Όμως το όνειρο αυτό χάθηκε και οι σοβαρές συνομιλίες έχουν βαλτώσει την τελευταία δεκαετία.

«Εκτοπισμός των Παλαιστινίων:

το Σινά αποτελεί κόκκινη

γραμμή για τους Αιγύπτιους.»

Η ιδέα μιας υποκατάστατης παλαιστινιακής πατρίδας επανεμφανίστηκε υπό τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Το ειρηνευτικό σχέδιό του, που απορρίφθηκε ως μεροληπτικό από τους Παλαιστίνιους, πρότεινε μια βιομηχανική ζώνη στο Σινά για τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους κατοίκους της Γάζας.

Και το Κάιρο θα το απέρριπτε εκ προοιμίου, λένε οι αναλυτές.

Εκτοπισμός των Παλαιστινίων

«Το Σινά αποτελεί κόκκινη γραμμή για τους Αιγύπτιους», δήλωσε η πολιτική επιστήμονας Σάρα Νταούντ. Τόνισε ότι «αυτό συνέβαινε ήδη επί Χόσνι Μουμπάρακ», του πρώην προέδρου που καθαιρέθηκε το 2011.

«Για την Αίγυπτο, η εδαφική της ακεραιότητα είναι αδιαπραγμάτευτη», δήλωσε η ίδια.

Η χερσόνησος του Σινά, την οποία κατέλαβε το Ισραήλ από το 1967, υπήρξε τόπος μαχών στις οποίες έχασαν τη ζωή τους πολλοί Αιγύπτιοι στρατιώτες, προτού το Κάιρο την ανακτήσει στο πλαίσιο της ειρηνευτικής συμφωνίας του 1979 με το Ισραήλ.

Ο Σίσι έχει προειδοποιήσει ότι, αν σε κάποιο μελλοντικό στάδιο παλαιστινιακές ένοπλες ομάδες που εδρεύουν στα εδάφη του επιτεθούν στο Ισραήλ, αυτή η ιστορική ειρήνη «θα λιώσει στα χέρια μας».

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved