ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΠΘ
Επιστολή διαμαρτυρίας: επιμέλεια Γιάννης Ιωαννίδης
Βρήκαμε και αναδημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή διαμαρτυρίας των φοιτητών της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ. Ελπίζουμε να είναι μια μικρή μερίδα από τους φοιτητές και να μην αντιπροσωπεύει το σύνολό της. Διαβάστε προσεχτικά. Κατανοήστε την με κριτικό πνεύμα. Βγάλτε τον οποιοδήποτε δογματισμό. Μετά αποκρυσταλλώσετε την άποψη σας. Αν είναι αυτό το κλίμα στην εν λόγω Σχολή, τότε καταλαβαίνουμε την άνθιση του συντηρητισμού. Δείτε πόσο το πνεύμα της ακολουθεί το δογματισμό. Αν αυτοί οι άνθρωποι αύριο θα γίνουν καθηγητές στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και έχουν αυτή την ιδεολογία, τότε πως θα καταφέρουν να διαμορφώσουν ανήσυχα πνεύματα; Πνεύματα που έχουμε ανάγκη για να αναπτύξουμε το συλλογισμό μας, όπως έκαναν από την Αρχαία Ελλάδα, στην Αναγέννηση και στον προοδευτικό κόσμο;
«Επιστολή Διαμαρτυρίας Φοιτητών της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ
προς τον Οικουμενικόν Πατριάρχην Βαρθολομαίον
σχετικά με την απόδοσιν οφφικίου εις τον Κοσμήτορα, κ. Χρυσόστομον Σταμούλην
Θεσσαλονίκη, 20/6/2022
Παναγιώτατε, ευλογείτε,
Ευχόμαστε ειλικρινώς να είστε καλά κατ’ άμφω, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Αποτελούμε μία ομάδα φοιτητών, που σπουδάζει τα ιερά γράμματα στη Θεολογική Σχολή της Αγιοτόκου Θεσσαλονίκης, την οποία εσείς προσφάτως τιμήσατε με την επίσκεψή σας.
Με την παρούσα επιστολή, που φέρετε ανά χείρας, επιθυμούμε να σας εκφράσουμε τη θλίψη που μας συνέχει, από τη στιγμή που πληροφορηθήκαμε πως ένας εκ των λόγων της επισκέψεώς σας στην πόλη της Θεσσαλονίκης ήταν η επίδοση του οφφικίου του Άρχοντος Διδασκάλου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας στον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής κ. Χρυσόστομο Σταμούλη. Γεγονός, το οποίο και έλαβε χώρα την Πέμπτη 26 Μαΐου 2022, στον ιερό ναό Αγίας Τριάδος της σχολής μας.
Αβίαστα, θα αναρωτηθείτε, γιατί μια τέτοια χαρμόσυνη, συνήθως, είδηση έγινε για εμάς προϊόν θλίψεως και μεγάλης στενοχώριας. Σας εξηγούμε, λοιπόν, Παναγιώτατε, Δέσποτα, ότι ο εν λόγω καθηγητής Χρυσόστομος Σταμούλης, ουκ ολίγες φορές έχει εκφέρει σωρεία αιρετικών και βλάσφημων λόγων, τόσο στις διαλέξεις που παραθέτει στα αμφιθέατρα όσο και στα συγγράμματά του.
Ειδικότερα, έχει ομιλήσει περί μολυσμού των ιερών και λειτουργικών σκευών, ενώ υπήρξε θετικά προσκείμενος στην «κατ’ οικονομία» μετάδοση της Θείας Κοινωνίας με ατομικά πλαστικά κουταλάκια, λόγω της πανδημίας. Παράλληλα , έχει εκφράσει την απαράδεκτη και αντι-Πατερική άποψη πως δήθεν ο Χριστός είχε μέσα Του και τη φυσική επιθυμία της ερωτικότητας. Απλώς αυτή, σύμφωνα πάντα με τον κ. Χρυσόστομο Σταμούλη, δεν εμφανίζεται με τον τρόπο της σεξουαλικότητας, διότι ο Χριστός «επιλέγει» να είναι πρότυπο ασκητικής ζωής.
Εκτός αυτών, τόλμησε να δηλώσει πως ο Χριστός θα μπορούσε να είχε γεννηθεί και από μία έγγαμη γυναίκα, διαχωρίζοντας έτσι το Μυστήριο της Θεομητρότητας από αυτό της Αειπαρθενίας. Και δυστυχώς δεν είναι μόνον αυτά.
Παναγιώτατε, πιστεύουμε πως σαφώς αντιλαμβάνεσθε ότι οι παραπάνω απόψεις είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την Αγιογραφική και Αγιοπατερική μας Παράδοση. Πώς είναι δυνατόν, λοιπόν, αυτά να λέγονται από έναν άνθρωπο που έχει «υγιές αισθητήριον διά τα αυθεντικά στοιχεία της Παραδόσεώς μας», όπως αυτολεξεί, είπατε στην ομιλία σας προς τον κ. Κοσμήτορα; Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος, τον οποίο αποφασίσατε να τιμήσετε με οφφίκιο του πανσέπτου Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, να εκθέτει και να προσβάλλει το Πατριαρχείο, με τέτοιες αθεολόγητες απόψεις;
Πώς είναι δυνατόν να θεωρείτε «συνεργάτη», έναν άνθρωπο, που αντί να αποκηρύξει αυτές τις απόψεις, αντιθέτως επιμένει να τις αναμασάει; Παρακαλούμε, λοιπόν, με όλο το σεβασμό που τρέφουμε προς το πρόσωπό σας, να ζητήσετε από τον κ. Σταμούλη να ανακαλέσει τις εν λόγω απόψεις και στο εξής να τιμήσει αληθινά τη θέση και το οφφίκιό του, ορθοφρονώντας και ορθοτομώντας.
Σε αυτό το σημείο, θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι δεν τρέφουμε κανένα απολύτως εμπαθές συναίσθημα προς το πρόσωπο του σεβαστού κ. καθηγητή και ότι κανένα προσωπικό κίνητρο δεν μας παρακίνησε στο να γράψουμε αυτή την επιστολή. Το μοναδικό κίνητρο είναι η αγάπη προς τα ιερά και όσια της Πίστεώς μας, η αγάπη μας προς τη σπουδή μας, δηλαδή τη Θεολογία και η αγάπη προς την ιστορική Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία οφείλει, εις πείσμα των καιρών, να είναι ένα πνευματικό φυτώριο. Τα αγαθά δένδρα με τους καλούς καρπούς, δηλαδή οι καθηγητές, να υποβοηθούν τους νεαρούς βλαστούς να θάλλουν και να έχουν πνευματική καρποφορία.
Κλείνοντας, θέλουμε να σας εκφράσουμε την πίστη και τη βεβαιότητά μας, ότι θα επιβλέψετε «επί τη φωνή της δεήσεως ημών» και θα καταστήσετε τα αδύνατα δυνατά, ώστε το θέμα αυτό να λήξει αισίως.
Σας ευχαριστούμε, εκ των προτέρων, την ευχή σας,
Με εκτίμηση και σεβασμό,
Φοιτητές της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ
Χριστοδούλου Μαργαρίτα, Μωυσίδης Χρήστος, Περδικίδης Γεώργιος, Αποστολακάκης Σωτήριος, Νικολαίδης Ιωάννης, Πόλεος Κωνσταντίνος, Διάκου Χριστιάνα,
Βασιλοπούλου Ελευθερία, Κουζαλής Γεώργιος, Σωτηριάδης Νεκτάριος, Παναγιώτου Ραφαήλ.»
