Η τιμή της αγάπης

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Η τιμή της αγάπης: γράφει ο Σίμος Ιωσηφίδης

Οι μέρες τον επιβάλλουν, η κάθε μέρα θα “πρεπε να τον επέβαλλε, τον αναστοχασμό στην τιμή της αγάπης. Φυσικά δεν τιμάται, δεν κοστολογείται το ανθρώπινο. Κι όμως έχει Τιμή (με «Τ» κεφαλαίο).

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Μέσα από την καταπίεση μια γυναίκας. Μία καταπίεση που την έκανε να μεταμορφωθεί σε ένα άβουλο πλάσμα, έρμαιο μύριων κακουχιών. Αναφαίνεται η αγάπη: λιτή και αφτιασίδωτη, μοιάζει να υφίσταται με μόνο κριτήριο την αγνότητα της καρδιάς.

Ιδού λοιπόν το «θεοτοκικό» δίπτυχο της αξίας: Η τιμή και το χρήμα ως δύο φυγόκεντρες δεσπόζουσες δυνάμεις.

Ένας εγωτισμός από τη μία και μια απλότητα σαν παραμύθι από την άλλη.

Από το ομώνυμο φιλμ της αείμνηστης Τώνιας Μαρκετάκη. Βασισμένο στο συγκλονιστικό αφήγημα «Ή τιμή και το χρήμα», του Κωνσταντίνου Θεοτόκη, 1914. Ο Σπύρος Δουκάκης σε αυτήν την μαντολινάτα, νομίζω βοηθάει σε αυτό.

Η τιμή της αγάπης

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ

Υπάρχει και η ερμηνεία της Γαλάνη. Αλλά, εδώ, η συνήθης ύποπτη Ελένη Καραΐνδρου, δημιουργεί ένα κανταδόρικο στιλ. Παραλιακή καντάδα το ονομάζει. Σπαραξικάρδιου ψυχικού πόνου. Ένα θρηνώδη ζωγραφικό πίνακα σπάνιας ομορφιάς.

Το Δουκάκη στο τραγούδι και την κιθάρα συνοδεύουν η Τοσούλα Μάνδυλα στο μαντολίνο, ο Χάρης Κατσούλης στη φυσαρμόνικα καθώς και οι Κώστας Αυλωνίτης και Τάκης Μέξας στις δεύτερες.

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: Η ΤΑΙΝΙΑ

Η Επιστήμη, γυναίκα ενός αλκοολικού και μητέρα τεσσάρων παιδιών, δουλεύει εργάτρια σε εργοστάσιο. Στην Κέρκυρα των αρχών του 20ού αιώνα. Η μεγάλη της κόρη της Ρήνη ξελογιάζεται από τον Ανδρέα. Γόνο ξεπεσμένης αριστοκρατικής οικογένειας του νησιού. Αυτός προσβλέπει όμως -με ιδιοτέλεια- κυρίως στη μικρή της προίκα. Ο άντρας απαγάγει την κοπέλα, με τη θέλησή της. Την αφήνει έγκυο, αλλά τελικά διαφωνεί με τη μητέρα για την προίκα. Η κοπέλα επαναστατεί, αρνείται να τον παντρευτεί. Όταν διαπιστώνει πως είναι ένας ποταπός συμφεροντολόγος. Συγκρούεται και με εκείνον αλλά και με τη μητέρα της. Αποφασίζει να εργαστεί και να μεγαλώσει μόνη της το παιδί που περιμένει.

Η ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ: Ο ΕΡΩΤΑΣ

Ο έρωτας, εδώ, λειτουργεί ως ανάγκη. Μία πράξη απελευθέρωσης. Άρα, σα μία πράξη για να πας τη ζωή παραπέρα.

Όπως λέει η Ρήνη, η ηρωίδα του φιλμ, τούτης της φαινομενικής ηθογραφίας, «… με τα τάλαρα δεν αγοράζεις την αγάπη».

Υστερογραφώντας, επισημαίνω, πως αν η ταινία δεν αρέσει καθαυτή, μπορεί να αντιμετωπιστεί και ως μία ελεύθερη κερκυραϊκή ελαιογραφία…

 

Διαβάστε τα άρθρα για τη μουσική

Διαβάστε τις κριτικές των ταινιών



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved