Αυξήσεις

ΑΥΞΗΣΕΙΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ

Αυξήσεις: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Η δημοτική παράταξη Η Πόλη Αλλιώς τοποθετείτε όσον αφορά στις αυξήσεις των δημοτικών τελών στο Δήμο Νεάπολης-Συκεών και βάζει το θέμα στις πραγματικές του βάσεις. Αναφέρει η δημοτική παράταξη:

Αυξήσεις: Η ακρίβεια

Η ακρίβεια διαλύει τις ζωές μας! Και η δημοτική αρχή την… φορτώνει με αυξήσεις σε δημοτικούς φόρους, τέλη και δημοτικές υπηρεσίες!

Καθημερινά και μονότονα τα στελέχη της κυβέρνησης προπαγανδίζουν την υποτιθέμενη ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μέσα σε ένα περιβάλλον που ζέχνει από την οσμή των σκανδάλων για την κλοπή δημόσιου πλούτου και όπου το δημόσιο χρέος έχει γιγαντωθεί με τον συνεχή δανεισμό και τα υψηλά επιτόκια.

Μιλάνε χωρίς ντροπή για «ανάπτυξη» σε μας που: Βλέπουμε τους μισθούς και τις συντάξεις μας να μην αρκούν για να βγάλουμε τον μήνα. Κάθε επίσκεψή μας στο σούπερ-μάρκετ και στη λαϊκή αγορά είναι μια δύσκολη απόφαση για το ποια από τα αναγκαία πρέπει να πάρουμε, πόσο να περιορίσουμε τις ποσότητες, πόσο να ρίξουμε την ποιότητα ώστε να μειωθεί το κόστος τους.

Αυξήσεις: Ο θυμός

Κάθε φορά που έρχεται λογαριασμός για ρεύμα, θέρμανση, νερό, τηλέφωνο χτυπάει κόκκινο η αγωνία πώς θα πληρωθούν, από πού θα κόψουμε για να συμπληρωθούν τα επιπλέον ευρώ και ο ψυχοφθόρος προβληματισμός πόσο πια να μειώσουμε το φωτισμό τα βράδια, πόσο να χαμηλώσουμε τη θέρμανση, πόσα πλυντήρια να βάλουμε.

Κάθε φορά που τα παιδιά και τα εγγόνια μας -αλλά και εμείς- χρειάζονται ρούχα και παπούτσια κοιτάμε το πορτοφόλι αν έχει απομείνει κάτι για να αντικαταστήσουμε αυτό που είναι πια μικρό, το χιλιοφορεμένο και φθαρμένο, αυτό που είχαμε πάρει από κάποιον φίλο, κάποια συγγενή μας.

Κι όταν έρχεται η ώρα να πληρωθεί το νοίκι μας ή το νοίκι και τα κοινόχρηστα του παιδιού που σπουδάζει ένας άγριος θυμός μας πλημμυρίζει γιατί πρέπει να υπολογίζουμε (αν υπάρχουν) και τα τελευταία λεπτά που έχουν πια μεγάλη αξία.

Αυξήσεις: Ο πληθωρισμός

Η ακρίβεια καλπάζει, ο πληθωρισμός μήνα το μήνα ροκανίζει το μισθό και τη σύνταξή μας ενώ το καρτέλ των σούπερ-μάρκετ και το καρτέλ της ενέργειας θησαυρίζουν με τις ευλογίες της κυβέρνησης. Συχνά-πυκνά ανακοινώνονται από κυβερνητικά στελέχη υποτιθέμενες συμφωνίες για το περιθώριο κέρδους με τους ιδιοκτήτες των αλυσίδων τροφίμων και τους «παρόχους ενέργειας» μόνο που στο τέλος της μέρας με έναν μαγικό τρόπο τα κέρδη τους αυξάνονται σε βάρος του λαϊκού εισοδήματος.

Γιατί αυτή είναι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Μια πολιτική που οδηγεί στη δημιουργία καρτέλ οικονομικών συμφερόντων και παράλληλα στην όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων με αύξηση των ωρών εργασίας, με ανύπαρκτες αυξήσεις ή αυξήσεις-κοροϊδία σε μισθούς και συντάξεις και κατάργηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Μια πολιτική που μεγιστοποιεί τις δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς κατ’εντολή της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ μειώνοντας συγχρόνως στο ελάχιστο τις δαπάνες για την κοινωνική πρόνοια.

Αυξήσεις: Οι απαξιώσεις

Είναι αυτή η πολιτική που απαξιώνει τη δημόσια-δωρεάν υγεία και προωθεί το ξεπούλημά της σε εμπόρους της υγείας από τις βασικές μας εξετάσεις ως τη νοσοκομειακή περίθαλψη.

Είναι αυτή η πολιτική που υποβαθμίζει τη δημόσια, δωρεάν εκπαίδευση αφήνοντας σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς και με ελάχιστη χρηματοδότηση, που προωθεί τον ανταγωνισμό σχολείων και εκπαιδευτικών που ονομάζει «αξιολόγηση», που επιβάλλει επιλεκτικές, ταξικές διακρίσεις για τα παιδιά του λαού με ωνάσεια και «πρότυπα» σχολεία για άριστους και σχολεία… για όλα τα άλλα παιδιά.

Είναι αυτή η πολιτική που δίνει δώρο στους ολιγάρχες της ενέργειας τα βουνά και τους κάμπους να καταστρέφουν το περιβάλλον για να αποκομίσουν ακόμη περισσότερα κέρδη. Είναι αυτή η πολιτική που ξεπουλά στο μεγάλο κεφάλαιο τα λιμάνια, τα τρένα, τους δρόμους, τα κτίρια, τα πάντα, κάθε δημόσιο αγαθό για να κερδοσκοπούν σε βάρος των κοινωνικών αναγκών μας .

Αυξήσεις: Οι δήμοι

Είναι αυτή η πολιτική που μετατρέπει τους δήμους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις όπου μοιραίοι κι άβουλοι δήμαρχοι μαθημένοι στη συναλλαγή και την πολιτική εξάρτηση μετακινούν στα δημοτικά τέλη, στο δημοτικό φόρο και σε κάθε δημοτική παροχή το κόστος λειτουργίας του δήμου αυξάνοντας τα πάντα, ροκανίζοντας έτσι τα τελευταία ευρώ του εισοδήματός μας και μετατρέποντας το δήμο σε έναν ακόμη μηχανισμό απομύζησής μας .

Μαγικές και ατομικές λύσεις δεν υπάρχουν. Στη δύσκολη περίοδο που ζούμε, με τον πόλεμο των ιμπεριαλιστών στην Ουκρανία, με τη γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης από το κράτος του Ισραήλ, με τις επικίνδυνες διακυμάνσεις στην παγκόσμια οικονομία, μόνο η αποφασιστική συμμετοχή μας μπορεί να δώσει λύσεις, όπως το κάνουμε για τους νεκρούς μας στα Τέμπη και στον αγώνα ενάντια στην γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης και για τη λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Αυξήσεις: Η διαδρομή

Για αυτό:

Να συμμετέχουμε στους συλλόγους, τα σωματεία, στις κινητοποιήσεις, στις απεργίες, στις διαδηλώσεις ώστε να διαμορφώσουμε ένα κοινωνικό κίνημα αντίστασης και διεκδίκησης με βάση τις κοινωνικές μας ανάγκες ενάντια σε κυβερνήσεις, καρτέλ, ολιγάρχες, κεφάλαιο.

Να συμμετέχουμε για τα δημοτικά ζητήματα με οργάνωση στις γειτονιές, ανάδειξη και προβολή με κάθε μέσο των προβλημάτων, συνεργασία με δημοτικά σχήματα που δίνουν τον αγώνα, με παρουσία στα δημοτικά συμβούλια και απαίτηση για λύσεις από τη δημοτική αρχή.

Αυξήσεις: Οι απαιτήσεις

Να απαιτήσουμε από κράτος και δήμο:

Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις που να αντιστοιχούν στο κόστος ζωής. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης.

7ωρη, πενθήμερη μόνιμη εργασία. Όχι σε ελαστικά ωράρια και την 13ωρη ημερήσια υπερεργασία.

Διπλασιασμό του κατώτατου αφορολόγητου ορίου. Αύξηση φόρου των υψηλών εισοδημάτων.

Πλαφόν σε τρόφιμα, ενέργεια, ενοίκια. Κατάργηση/μείωση συντελεστών του ΦΠΑ στα είδη πρώτης ανάγκης.

Απαγόρευση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Προγράμματα στέγασης για όλους/όλες.

Επαναφορά στο δημόσιο το ρεύμα, το νερό, οι συγκοινωνίες και οι τηλεπικοινωνίες.

Πλήρη, δημόσια, δωρεάν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη.

Στήριξη του ενιαίου, δημόσιου σχολείου για όλα τα παιδιά και με σεβασμό στον παιδαγωγικό ρόλο των εκπαιδευτικών.

Προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, στήριξη/προώθηση της ανακύκλωσης.

Αύξηση της χρηματοδότησης των δήμων. Μόνιμο, επαρκές προσωπικό σε όλες τις δομές του δήμου.

Κατάργηση των δημοτικών τελών και φόρων και ελεύθερη, δωρεάν πρόσβαση σε όλες τις παροχές του δήμου.

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Πορεία στη Θεσσαλονίκη

ΟΑΣΘ

Παιδική χαρά

Το 47



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved