Κομμωτήρια νυχιών

ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ ΝΥΧΙΩΝ

ΤΟΞΙΚΕΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ

Κομμωτήρια νυχιών: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Μερικά από αυτά τα μέρη που έχουν φτιαχτεί για χαλάρωση και ξεκούραση κάνουν τη ζωή των ανθρώπων που εργάζονται εκεί χειρότερη. Και όχι μόνο λόγω των χαμηλών αμοιβών και των πολλών ωρών εργασίας. Ακόμη περισσότερο και λόγω των τοξικών αναθυμιάσεων.

ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ ΝΥΧΙΩΝ: ΤΟΞΙΚΕΣ ΧΗΜΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ

Σύμφωνα με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο αποδεικνύεται η τοξικότητα. Η έκθεση των Καναδών εργαζομένων σε κομμωτήρια νυχιών σε τοξικές χημικές ουσίες ήταν 30 φορές υψηλότερη από ό,τι στο σπίτι τους. Είναι 10 φορές χειρότερα, όσον αφορά την έκθεση σε χημικές ουσίες, ακόμη και από τους εργαζόμενους σε εγκαταστάσεις ηλεκτρονικών αποβλήτων.

«Κομμωτήρια νυχιών: Ο δυνητικά

τοξικός αέρας στα σαλόνια νυχιών

δεν είναι κάτι καινούργιο.»

Το υψηλό επίπεδο διαφόρων φθαλικών πλαστικοποιητών ήταν αναμενόμενο. Δεδομένης της χρήσης τους σε προϊόντα προσωπικής φροντίδας. Ένας από αυτούς, η DEHP, έχει απαγορευτεί στα καλλυντικά στον Καναδά. Βρέθηκε σε χαμηλά επίπεδα. Γεγονός που υποδηλώνει ότι «οι ισχύοντες κανονισμοί για την ένωση αυτή λειτουργούν». Αναφέρει η συν-συγγραφέας της μελέτης και καθηγήτρια δημόσιας υγείας Miriam Diamond.

ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ ΝΥΧΙΩΝ: ΤΟΞΙΚΟΣ ΑΕΡΑΣ

Ωστόσο, τα υψηλά επίπεδα επιβραδυντών φλόγας ξάφνιασαν τους ερευνητές. Οι χημικές αυτές ουσίες δεν χρησιμοποιούνται συνήθως σε προϊόντα προσωπικής φροντίδας. Εκτός από τα βερνίκια νυχιών. Η εισπνοή δεν είναι καν το μεγαλύτερο πρόβλημα με αυτό το προϊόν. Διαπίστωσαν τελικά Αμερικανοί ερευνητές. Οπότε όποιος κάνει μανικιούρ μπορεί να ανησυχεί.

«Κομμωτήρια νυχιών: Οι τεχνικοί

νυχιών εκφράζουν ανησυχίες σχετικά

με τις επιπτώσεις από τις συνθήκες της εργασίας τους.»

Ο δυνητικά τοξικός αέρας στα σαλόνια νυχιών δεν είναι κάτι καινούργιο. Αρκετές έρευνες στις ΗΠΑ, το Ιράν και άλλες χώρες να το έχουν ήδη επισημάνει. Οι εν λόγω χημικές ουσίες έχουν συσχετιστεί με δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Συμπεριλαμβανομένων καρκινογόνων, νευρολογικών και αναπαραγωγικών προβλημάτων.

Κομμωτήρια νυχιών

ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΑ ΝΥΧΙΩΝ: ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΟΜΟΡΦΙΑΣ

«Οι τεχνικοί νυχιών εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με τις επιπτώσεις από τις συνθήκες της εργασίας τους. Εστιάζουν στο σώμα τους. Συμπεριλαμβανομένων των ανησυχιών για την αναπαραγωγική, αναπνευστική, δερματική και μυοσκελετική υγεία. Αυτό ισχύει εδώ και πολλά χρόνια», λέει η Victoria Arrandale, συν-συγγραφέας και επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας Dalla Lana.

Η επανεξέταση των προϊόντων ομορφιάς είναι ένα ζητούμενο. Ένα άλλο είναι να γίνει ασφαλέστερος ο ίδιος ο χώρος εργασίας. Για παράδειγμα, το να διατηρούνται τα κομμωτήρια καλά αεριζόμενα. Το να διαθέτουν συστήματα κλιματισμού με καθαρά φίλτρα βοηθάει. Η χρήση γαντιών νιτριλίου και η κάλυψη του προσώπου είναι άλλα προληπτικά μέτρα.

Οι ερευνητές βρίσκουν επίσης μοναδικές λύσεις. Όπως η τοποθέτηση μεγάλων νιπτήρων ενεργού άνθρακα στα κομμωτήρια. Αυτοί είναι χρήσιμοι για την απομάκρυνση των πτητικών οργανικών ενώσεων από τον αέρα. Ακόμα η ενσωμάτωση αυτών των υλικών που απορροφούν χημικές ουσίες. Όπως όταν υπάρχουν έργα τέχνης στους τοίχους.

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ

Δείτε τα βίντεο που έχουμε ετοιμάσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved