ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ
ΕΝΑ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
Νέο κίνημα;: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης
Σε λίγο θα κλείσουμε δύο χρόνια από το δυστύχημα των Τεμπών. Τουλάχιστον 57 άνθρωποι χάθηκαν με τον πιο φρικτό τρόπο, ταξιδεύοντας με ένα μέσο που, μέχρι τότε, φάνταζε ασφαλές. Πολλοί αναστατώθηκαν, πιο πολλοί έκλαψαν και λίγοι, στην αρχή, πολλοί μετά και πάρα πολλοί στην συνέχεια αντέδρασαν. Οι δημοκράτες με έναν τρόπο ξέρουν να αντιδρούν, διαδηλώνοντας την άποψή τους και, εδώ, την οργή τους. Είναι ένα νέο κίνημα;
Νέο κίνημα;: Το θεμελιώδες ερώτημα
Τον Φεβρουάριο 2024, λόγω του ενός χρόνου από το δυστύχημα των Τεμπών, σε κάποια σημεία της Ελλάδας διοργανώθηκαν διαδηλώσεις. Αυτό που είδαμε σε αυτές τις διαδηλώσεις ήταν οι κομματικές τακτικές να υπάρχουν και, μάλιστα, να εκφράζονται βίαια. Ήταν όμως μια ευκαιρία να δείξουμε την δύναμή μας. Να δείξουμε ότι αντιδρούμε, δεν είμαστε υποτελείς σε μια κυβέρνηση που έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός καθεστώτος. Από εκείνες τις διαδηλώσεις είχε αρχίσει να φαίνεται κάτι το καινούργιο. Πρόκειται για ένα νέο κίνημα;
Αυτή η ερώτηση προσπάθησε να απαντηθεί από τα κυβερνητικά και κομματικά χείλη. Εμείς ξέραμε πολύ καλά ότι δεν μας ενδιέφερε το να δημιουργήσουμε ένα νέο κίνημα, όπως έγινε με τους αγανακτισμένους. Αυτό που γνωρίζαμε είναι ότι το κίνημα των αγανακτισμένων αναπτύχθηκε και ξεφούσκωσε. Αυτό έκανε τρομαχτική ζημιά στο δημοκρατικό κίνημα και το αποπροσανατόλισε. Οι διεκδικήσεις, για τα Τέμπη, δεν είχαν, στην αρχή, κινηματικό χαρακτήρα. Μετά απόκτησαν, όπως θα δούμε, κινηματικό χαρακτήρα.
Νέο κίνημα;: Ποιοι αναρωτιούνται
Όπως είπαμε, σε κανέναν δεν έχει τεθεί η ερώτηση: Πρόκειται για ένα νέο κίνημα; Ο λόγος είναι πολύ απλός. Κανένας δεν θέλει να κομματικοποιήσει αυτές τις διαδηλώσεις. Μάλιστα, τον Γενάρη 2024 η απουσία των κομμάτων και των συνδικαλιστικών παρατάξεων ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Το ίδιο συνέβη και στις διαδηλώσεις που έγιναν τις επόμενες μέρες.
Αυτό το ερώτημα έχει τεθεί επιτακτικά από αυτούς που νοιάζονται περισσότερο για τις αντιδράσεις παρά για το τι είχε συμβεί και για την απόδοση της δικαιοσύνης. Πρόκειται για τους κυβερνητικούς κύκλους που βλέπουν έναν κίνδυνο σε αυτές τις διαδηλώσεις, παρά ένα δίκαιο και αυτονόητο αίτημα, την φωνή του λαού, όπως θα ήταν το λογικό. Άρα, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνουν, σύμφωνα με αυτή την λογική είναι να συκοφαντήσουν αυτό το κίνημα αντίδρασης στις μεθοδευμένες κινήσεις συγκάλυψης.
Νέο κίνημα;: Η αντίδραση της κυβέρνησης
Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι στην Ελλάδα, αυτή την στιγμή, δεν κυβερνά μια δημοκρατική παράταξη. Είναι μια ομάδα που έχει καταλάβει ότι εμφαντικά απουσιάζουν οι αντιπολιτευτικές φωνές, οι συγκροτημένες θέσεις, από την μεριά της αντιπολίτευσης. Προσπαθώ να γράψω όσο πιο νηφάλια γίνεται αυτές τις γραμμές. Αυτό όμως είναι δύσκολο. Από την μία μεριά έχουμε την απώλεια τουλάχιστον 57 ζωών, από την άλλη έχουμε έναν τρόμο που λέει ότι κινδυνεύουν οι θέσεις των κυβερνώντων. Η ζυγαριά κλείνει προς το πρώτο ερώτημα και αυτό είναι το πιο σημαντικό για εμάς. Άρα το ερώτημα: «Πρόκειται για νέο κίνημα;» είναι εύλογο, από την μεριά τους.
Καταλαβαίνουμε τον πανικό τους. Τόσο μεγάλες διαδηλώσεις είχαν καιρό να δουν οι κυβερνώντες. Στην Θεσσαλονίκη σύγκριναν την διαδήλωση του Γενάρη 2025 με αυτή για το μακεδονικό ζήτημα, την πρώτη φορά, επί μητροπολίτη Παντελεήμονος. Το πιο σημαντικό είναι ότι ήταν η δεύτερη φορά που αυτές οι διαδηλώσεις δεν οργανώθηκαν από πολιτικά κόμματα, αλλά ήταν μια αυθόρμητη αντίδραση των γονιών των θυμάτων και του κόσμου που νοιάστηκε. Το τρίτο θέμα ήταν ότι η πρώτη φορά ήταν οι αντιδράσεις των 16χρονων στην Αθήνα που, σαν χιονοστιβάδα, έριξαν την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τότε. Αυτά τα δεδομένα τα γνωρίζουν πολύ καλά στο Μαξίμου.
Νέο κίνημα;: Η συκοφαντία
Ας κλείσουμε αυτό το σημείωμα με μια απλή διαπίστωση: Ο πανικός του καθεστώτος Μητσοτάκη φαίνεται τις τελευταίες εβδομάδες. Αναρωτήθηκαν, «πρόκειται για ένα νέο κίνημα;» και απάντησαν αρνητικά. Κατάλαβαν ότι είναι μια αυθόρμητη εκδήλωση οργής, θυμού, αιτήματος για δικαιοσύνη. Κατάλαβαν ότι είναι δύσκολο να εμποδίσεις την ανάπτυξη αυτού του κινήματος που ξεκινά από τη βάση. Στο κάτω κάτω της γραφής, έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα, θεωρητικά. Δεν έχουμε στρατιωτικό νόμο που θα απαγόρευε τις συγκεντρώσεις του κόσμου.
Βέβαια, κάποιοι από τους κυβερνώντες θα ήθελαν πολλοί να έχουμε ένα είδος στρατιωτικού νόμου. Πλεύρης, Βορίδης, Γεωργιάδης, είναι κάποια από τα γνωστά ονόματα. Αν σε αυτά βάλουμε το όνομα του τ. Προέδρου της Βουλής και νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, του Τασούλα, έχουμε μια πλήρη εικόνα. Επίσης καταλαβαίνουμε ότι η κυβέρνηση πιέζεται, από τα φασιστικά κόμματα, Βελόπουλος, Νίκη, Σπαρτιάτες, Λατινοπούλου, για μια πιο ακροδεξιά διακυβέρνηση. Θα μου πείτε, μα έτσι θα φτάσουμε στην κυριολεξία στον φασισμό. Θα σας απαντήσω, αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να φυλάξουν τον τρόπο πλουτισμού τους και τίποτε άλλο.
Νέο κίνημα;: Τα παρατράγουδα
Αυτός ο τρόμος του καθεστώτος Μητσοτάκη έχει φέρει στο προσκήνιο τα γνωστά παρατράγουδα. Πρωτοσάλτε, μεγαλοδικηγόροι, δήθεν εμπειρογνώμονες, μιλούν συγκροτημένα, λένε άσχετα πράγματα, πολύ δύσκολα κρύβουν τον θυμό τους. Γεμίζουν τον Τύπο, έντυπο ή ηλεκτρονικό, με ασύστολα ψεύδη και ανακρίβειες. Βάζουν πληρωμένους δολοφόνους για να κλείσουν στόματα που έχουν το θάρρος να μιλούν και έχουν το κύρος και την θέση να εκφράσουν συγκροτημένο και καταγγελτικό λόγο.
Θα επανέλθουμε. Προσωρινά, η απάντηση σε όλα αυτά τα παπαγαλάκια, αλλά και στα αφεντικά τους, θα έρθει την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2025. Ήδη οι διαδηλώσεις έχει ανακοινωθεί ότι θα γίνουν σε πάνω από 200 σημεία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όλοι, λοιπόν, στους δρόμους. Να αδειάσουν τα σπίτια και να γεμίσουν οι δρόμοι. Να γίνει η οργή ποτάμι που θα πνίξει το άδικο και θα φέρει την δικαιοσύνη και τις ανθρώπινες αξίες ξανά στην επιφάνεια. Όλοι θα είμαστε εκεί. Γιατί στον δρόμο γράφεται η πολιτική εδώ και δεκαετίες.
