Ο καιρός-περί κριτικής

Ο ΚΑΙΡΟΣ-ΠΕΡΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ

Ο καιρός-περί κριτικής | γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Ο καιρός τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2021 στη Θεσσαλονίκη θα είναι ο εξής:

Μεσάνυχτα: 21ο, 66% υγρασία, 1 μποφόρ, άνεμοι βορειοανατολικοί, καθαρός ουρανός

3.00: 20ο, 64% υγρασία, 1 μποφόρ, άνεμοι βόρειοι, καθαρός ουρανός

6.00: 20ο, 65% υγρασία, 1 μποφόρ, άνεμοι βορειοανατολικοί, καθαρός ουρανός

9.00: 21ο, 60% υγρασία, 1 μποφόρ, άνεμοι ανατολικοί, καθαρός ουρανός

12.00: 27ο, 32% υγρασία, 1 μποφόρ, άνεμοι νοτιοδυτικοί, καθαρός ουρανός

15.00: 28ο, 29% υγρασία, 2 μποφόρ, άνεμοι νοτιοδυτικοί, αραιά συννεφιασμένος ουρανός

18.00: 27ο, 32% υγρασία, 2 μποφόρ, άνεμοι νότιοι, καθαρός ουρανός

21.00: 24ο, 57% υγρασία, 2 μποφόρ, άνεμοι νοτιοανατολικοί, αρκετά συννεφιασμένος ουρανός

24.00: 23ο, 64% υγρασία, 1 μποφόρ, άνεμοι ανατολικοί, καθαρός ουρανός

Ο ΚΑΙΡΟΣ-ΠΕΡΙ ΚΡΙΤΙΚΗΣ | ΓΙΑΤΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ;

Κάνουμε κριτική στην κυβέρνηση. Στην εκάστοτε κυβέρνηση. Γιατί όμως; Αυτό κάποιους ενοχλεί. Πάλι ίδια ερώτηση: γιατί όμως; Ας προβληματιστούμε σε αυτό το σημείωμα με αφορμή την πρώτη ερώτηση.

Γιατί κριτική; Και τι είναι η κριτική; Αυτά τα δύο ερωτήματα πάνε μαζί. Κριτικάρω κάποιον ή κάτι όταν βλέπω ή βρίσκω αυτό με το οποίο δε συμφωνώ. Έρχεται σε αντίθεση με το δικό μου κόσμο, με την ιδεολογία που με βοηθά να καταλάβω τι γίνεται στον κόσμο, ποια είναι η πραγματικότητα. Η κριτική όμως δεν είναι μία στείρα αντιπαράθεση. Όταν, βέβαια, γίνεται με καλές προθέσεις.

Αυτές οι καλές προθέσεις δεν είναι άλλες από την ανάγκη της ανάπτυξης της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Η πρώτη ύλη είναι τα στοιχεία που εισπράττουμε από την πραγματικότητα. Λέω εισπράττουμε επειδή αυτό που αποκρυσταλλώνουμε σαν πραγματικότητα εμείς είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που φτιάχνει ένας άλλος. Για αυτό όμως θα συζητήσουμε σε ένα άλλο σημείωμά μας.

Εδώ το θέμα μας είναι η κριτική. Ποια είναι η αναγκαιότητά της. Καταλήγουμε ότι εφόσον αυτή είναι καλοπροαίρετη βοηθά στην ορθή ανάπτυξη μιας κοινωνίας. Το «ορθή» έρχεται να συνταιριάξει με τους κανόνες που ρυθμίζουν την εν λόγω κοινωνία. Επίσης το «ορθή» δε σημαίνει ότι θα συμφωνεί με αυτούς τους κανόνες. Ίσα ίσα, μπορεί και πρέπει να τους αμφισβητεί. Αλλιώς δε θα είναι κριτική!

Με άλλα λόγια η κριτική, όταν γίνεται έτσι, βοηθά. Η βοήθειά της είναι στην ανάπτυξη ενός κοινωνικού συνόλου ή μόνο ενός ανθρώπου. Για αυτό το λόγο δε θα πρέπει να τη βλέπουμε ως μία εχθρική στάση αλλά σα μία πηγή επιρροών και ερωτημάτων. Αυτά που τα έχουμε ανάγκη για να δομήσουμε τον κόσμο μας.

Φτάνουμε πάλι στην πραγματικότητα. Με αυτή θα ασχοληθούμε στο επόμενο σημείωμά μας πριν να καταλήξουμε στην κριτική σε ένα κυβερνητικό σχήμα.

Δείτε τα βίντεο ρεπορτάζ που έχουμε προβάλλει εδώ.


Tagged:


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved