Παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων: γράφει ο Δημήτρης Βασιλείου
Η σημερινή επετειακή ημέρα της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου. Εις ανάμνηση της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ: ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αναφαίρετα δικαιώματα όλων των ανθρώπων. Όσων κατοικούν σε αυτόν τον πλανήτη. Είναι αδιαίρετα. Αφορούν δηλαδή τόσο τα ατομικά όσο και τα πολιτικά δικαιώματα. Όπως το δικαίωμα στη ζωή, την ισονομία και την ελευθερία έκφρασης. Όσο και τα κοινωνικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση και στην παιδεία. Καθώς και συλλογικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αδιαίρετα σημαίνει ότι όταν ένα δικαίωμα ισχυροποιείται ή υποβαθμίζεται αυτό επηρεάζει κατά τον ίδιο τρόπο τα άλλα δικαιώματα.
Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι στάση ζωής. Είναι τρόπος αλληλεπίδρασης ανθρώπων, κρατών και λαών. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση ειρήνης, ευημερίας και υγιούς ανάπτυξης της προσωπικότητας των ανθρώπων. Συγκροτούν τις σύγχρονες κοινωνίες. Οι κοινωνίες που θα συγκροτούνται από ανθρώπους με μία τέτοια προσωπικότητα είναι οι κοινωνίες που θα έχουν μέλλον. Αλλά και παρόν. Θα διακατέχεται από έννοιες όπως η ισότητα, η αλληλεγγύη, ο σεβασμός. Στις κοινωνίες αυτές τα Ανθρώπινα Δικαιώματα θα υφίστανται ως καταστατικός χάρτης.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ: ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Ανάμεσα στα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνονται και κοινωνικά δικαιώματα. Όπως η εκπαίδευση, η εργασία, η προστασία από την ανεργία. Η ίση αμοιβή για ίση εργασία. Η ικανοποιητική αμοιβή ώστε να εξασφαλίζονται για την οικογένεια «συνθήκες διαβίωσης άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια». Ο συνδικαλισμός. Αλλά και το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον άνθρωπο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία. Ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη. Όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες.
Ακόμα το δικαίωμα σε ασφάλιση. Για την ανεργία, την ασθένεια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία. Όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του. Εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του. Η εργασία, η δίκαιη αμοιβή της και η ζωή με αξιοπρέπεια. Δηλαδή με στέγη, αρκετή τροφή, ρουχισμό, ιατρικές υπηρεσίες είναι δύο από τα δικαιώματα που χτυπήθηκαν πιο βάναυσα από τα μέτρα για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ: ΑΝΕΡΓΙΑ
Παγκόσμια ημέρα ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Η ανεργία έφτασε στα δυσθεώρητα ύψη του 27,2% για το γενικό πληθυσμό. Το 30,8% για τις γυναίκες και το 57,1% για τους νέους το 2014. Εξακολουθεί να βρίσκεται στο υψηλότατο 18,6% του γενικού πληθυσμού σήμερα. Ταυτόχρονα το οικογενειακό εισόδημα στην Ελλάδα έπεσε κατά 42% στα χρόνια της κρίσης. Η δουλειά έγινε και σπάνια και αναμενόμενα φτηνή. Ταυτόχρονα το δίκτυ κοινωνικής προστασίας εξαφανίστηκε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σύστημα υγείας. Καθώς η πρόσβαση σε αυτό κατά την περίοδο της πιο βαθιάς οικονομικής κρίσης ήταν απαγορευτική για ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού. Όπως οι χρονίως άνεργοι και οι αυτοαπασχολούμενοι. Δεν μπορούσαν να καλύψουν το κόστος της κοινωνικής ασφάλισής τους. Καθώς δεν ελήφθησαν τότε τα απαραίτητα μέτρα ώστε οι άνθρωποι αυτοί να συνεχίσουν να έχουν πρόσβαση στη δημόσια υγεία.
Την ίδια στιγμή, ο «υποκατώτατος» μισθός που επιβλήθηκε για τους νέους έως 25 ετών παραβιάζει τα δικαιώματα τους. Καθώς αποτελεί διάκριση λόγω ηλικίας. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων, αλλά και το Διεθνή Οργανισμό Εργασίας. Ενώ το τραγικότερο, αν και αναμενόμενο δεδομένων των μέτρων, είναι ότι οι πιο φτωχοί πλήρωσαν ακριβότερα την κρίση.