Παγκόσμια ήμερα λευκού μπαστουνιού | γράφει ο Δημήτρης Βασιλείου
Πριν από δύο μέρες βρέθηκα σε ένα συνεργείο στην Καλλιθέα. Έπρεπε να περιμένω μέχρι να τελειώσουν οι τεχνικοί τις απαραίτητες εργασίες. Πήγα στη γωνία από το φούρνο να πάρω καφέ και κουλούρι. Ακριβώς δίπλα είναι «Ο Φάρος Τυφλών».
Ένα πανό έγραψε 15 Οκτωβρίου «Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού». Η ημέρα των τυφλών που αφορά στο λευκό μπαστούνι. Το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης.
Μου είναι αδύνατο να φανταστώ πως υπάρχει άνθρωπος που να μη σταματήσει στο φανάρι. Να μη βοηθήσει το συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη. Όμως σπάνια συμβαίνει αυτό.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ | Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ
Είναι το τεχνικό βοήθημα που χρησιμοποιούν τα άτομα με πρόβλημα όρασης/ Για να εντοπίζουν και να αποφεύγουν τα εμπόδια στην πορεία τους. Στην προσπάθειά τους να κινούνται μόνοι. Ανεξάρτητοι και με ασφάλεια.
Κάποτε μοιράστηκα δύο λόγια με το συνάνθρωπό μου από το διπλανό τραπέζι ακουμπώντας τις πιο ανθρώπινες χορδές μου :
-Βλέπεις όνειρα;
-Και εγώ!
-Ρίχνεις μία ματιά στον καιρό πριν φύγεις απ’το σπίτι κάθε πρωί για να δεις τι θα φορέσεις;
-Και εγώ!
-Ανεβάζεις φωτογραφίες στα social media;
-Και εγώ!
-Μόνο που εγώ, έχω γεννηθεί τυφλός!
Έκτοτε πάντα επικοινωνώ με όσους ανθρώπους έχουν έστω μία μικρή ανάγκη.
Η ιστορία του λευκού μπαστουνιού ξεκινά μετά τη λήξη του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου στην Αμερική. Όπου αναπτύχθηκε ένα κίνημα αποκατάστασης και επανένταξης των ατόμων που τυφλώθηκαν από ατυχήματα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το κίνημα αυτό ξεκίνησε από τον οφθαλμίατρο Richard Hoover. Ποιος θα το πίστευε ότι, εκατό χρόνια αργότερα, σ’έναν κόσμο εξελιγμένο, με επιστήμονες που έστειλαν τους ανθρώπους στο διάστημα και έφτιαξαν ρομπότ που διαβάζουν τη σκέψη, οι τυφλοί θα χρησιμοποιούσαν ακόμη το ίδιο μπαστούνι. Προσπαθώντας να περπατήσουν σε πεζοδρόμια γεμάτα λακκούβες και εμπόδια –αν υπάρχουν πεζοδρόμια!-. Δε θα ήταν ακόμη ανεξάρτητοι, ασφαλείς και αυτοεξυπηρετούμενοι, σ’ ένα κόσμο όπου οι περισσότεροι εξακολουθούν να θεωρούν τους ανάπηρους ανίκανους.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ | Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
Δε βλέπω. Βλέπεις όμως εσύ: Θέλεις να με βοηθήσεις; Όταν με συναντήσεις μπορείς να το κάνεις ανθρώπινα και αποτελεσματικά. Αν θυμηθείς ότι:
Μόνο εμείς οι τυφλοί κρατάμε λευκό μπαστούνι και αυτό για να περπατάμε με ασφάλεια. Όχι για να διαφημίζουμε την αναπηρία μας. Να παίζουμε ή να ζητιανεύουμε όπως αναφέρει ο Βαγγέλης Αυγουλάς, δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Ιλίου, Πρόεδρος της Α.Μ.Κ.Ε. «Με Άλλα Μάτια».
Είμαστε συνηθισμένοι άνθρωποι, σαν κι εσάς. Μόνο που δε βλέπουμε. Μη μας υποτιμάτε. Μεγαλώνουμε, παίζουμε, τρέχουμε, διαβάζουμε, γράφουμε, σπουδάζουμε, δουλεύουμε, κλαίμε, γελάμε, ερωτευόμαστε, δημιουργούμε, θυμώνουμε, «σερφάρουμε», κάνουμε chat. Όπως Εσύ!
Ακόμα κι αν είσαι ένα μικρό παιδί, πιο εύκολα θα περπατήσω μαζί σου, παρά με το μπαστούνι ή με το Σκύλο Οδηγό μου. Όμως, μη με πιάνεις από τον ώμο ή απ’το μπράτσο. Άσε με να πιάσω εγώ το δικό σου μπράτσο. Έτσι θα το νιώθω πότε σταματάς, πότε στρίβεις, πότε ανεβαίνεις ή κατεβαίνεις.
Μη ρωτάς τον συνοδό μου: «Πώς τον λένε;», «Τι θέλει να ψωνίσει;», «Ποιο φαγητό του αρέσει;», «Που θέλει να πάει;». Ρώτα εμένα. Ξέρω να σου απαντήσω. Και μίλα μου κανονικά, μην αλλάζεις τον τόνο της φωνής σου, χωρίς λόγο.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ | Η ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ
Μην αποφεύγεις τις λέξεις «βλέπω», «κοιτάζω», «τυφλός». Τις μεταχειρίζομαι και εγώ. Βλέπω με τα χέρια μου: Αγγίζω, ακούω, μυρίζω, καταλαβαίνω, αισθάνομαι.
Σύστησε με στο περιβάλλον μας. Θέλω να γνωρίσω ποιος είναι στην τάξη, στο τραπέζι ή στο δωμάτιο μαζί μου. Μίλησε μου όταν μπαίνεις. Πες μου ότι φεύγεις. Μη με αφήνεις να μιλάω μάταια σε κάποιον που δεν είναι κοντά μου.
Οδήγησε το χέρι μου σε μια καρέκλα. Πες μου που είναι η πόρτα, η τουαλέτα, το παράθυρο ή αν υπάρχουν εμπόδια στο πάτωμα. Δε θέλω να κάνω ζημιές. Γιατί μπορώ να μην κάνω.
Βοήθησε με διακριτικά στο τραπέζι. Πες μου για το φαγητό στο πιάτο μου. Χρησιμοποίησε το πιάτο μου σαν «ρολόι» και εξήγησέ μου σε ποια «ώρα» είναι το κάθε είδος του φαγητού μου. Πες μου: «Το κρέας σου είναι στις 6, οι πατάτες στις 12». Πες μου πού είναι το ποτήρι μου. Για να το… «δω» και εγώ όταν το χρειαστώ.
Μου αρέσουν οι αθλητικές εκδηλώσεις, το θέατρο και ο κινηματογράφος, φτάνει να με βοηθάς να καταλαβαίνω τι γίνεται, περιγράφοντας και διαβάζοντας μου όσα δεν μπορώ να δω. Μου αρέσουν οι εκδρομές και τα πάρτι. Πάρε με στην παρέα σου και γνώρισε με στους καλεσμένους σου.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΛΕΥΚΟΥ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΟΥ | ΔΩΣΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ
Ξέρω να συμπεριφέρομαι. Αν υστερώ σε κάτι βοήθησε με. Δε θέλω τον οίκτο σου αλλά τη φιλία σου! Μη μιλάς για τη «θαυματουργό αντίληψη» των τυφλών. Μην ξεχνάς ότι όσα έμαθα είναι αποτέλεσμα σκληρής προσπάθειας και εργασίας.
Αν είσαι περίεργος θα μιλήσω μαζί σου για το πρόβλημα μου. Αλλά όχι μόνο γι’ αυτό. Γιατί για μένα είναι μια παλιά ιστορία! Έχω τόσα άλλα ενδιαφέροντα, χόμπι και απορίες όπως και εσύ!
Γίνε φίλος μου. Όχι παρατηρητής.
Δώστε λίγο μεγαλύτερη σημασία στο συνάνθρωπο σας πιστέψετε με αξίζει τον κόπο. Όχι μόνο την Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού!
Δες τα άλλα άρθρα εδώ.
