ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ

ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΑΙ…

«Ας είμαστε ρεαλισταί…» τραγουδούσε το 1973 ο μέγας (το εννοώ) Τόλης Βοσκόπουλος, σε στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου και μουσική Γιώργου Κατσαρού. Μετά από 42 χρόνια, με το ίδιο άσμα εγκαλούν τη νέα κυβέρνηση εκείνοι που ως ρεαλισταί εκυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια τη χώρα και μας έκαναν σα νεορεαλιστική ταινία!

Ετούτοι λοιπόν οι τύποι ζητούν από την κυβέρνηση να κάνει «στροφή στο ρεαλισμό», δηλαδή να μην τηρήσει τα όσα προεκλογικά διακήρυσσε. Επειδή όλα εκείνα δεν ήσαν ρεαλιστικά, αλλά σουρεαλιστικά, κι ο Τσίπρας -ως νέος Σαλβαδόρ Νταλί- εξαπάτησε τους ψηφοφόρους τάζοντας λαγούς με πετραχήλια. Κι αν ένας λαγός ο οποίος φορά πετραχήλι είναι όντως σουρεαλισμός, για φανταστείτε τον τέως Αντώνιο να τραγουδά «ας είμαστε ρεαλισταί…». Μοντέλο κι έμπνευση για τη συγγραφή ενός νέου Σουρεαλιστικού Μανιφέστου.
Παροτρύνουν, λοιπόν, την κυβέρνηση να μην τηρήσει το λόγο της και, επί πλέον, επειδή εκτός από σουρεαλιστές είναι και κυνικοί, απορούν που δεν το κάνει. Κυνικοί, μάλιστα, κι άθλιοι επίσης, αφού ανενδοίαστα δείχνουν να αδιαφορούν για τη λαϊκή ετυμηγορία και ζητούν από την κυβέρνηση να κάνει κωλοτούμπα. Και, βέβαια, είναι έτοιμοι -εάν το κάνει- να την κατηγορήσουν γι’ αυτό!

Τα πρώην κυβερνητικά καλόπαιδα διαθέτουν και το μεγάλο επιχείρημα που ακούει στο όνομα: Εθνικό Συμφέρον! Γιατί οι σαμαροβενιζέλοι, μαζί με τους αδωνοβορίδηδες και τους βουλτεψοφαήλους έχουν συνάψει ισόβιο συμβόλαιο με το «εθνικό συμφέρον», γεννήθηκαν και παραμένουν πατριώτες εργολαβικώς, ενώ οι άλλοι… Πφφ, σκατά, αναρχοάπλυτοι εθνοπροδότες, που εξαπάτησαν το λαό και σέρνουν τη χώρα σε περιπέτειες. Κι αυτοί οι πατριώτες της κακιάς ώρας χαίρονται για την αδιαλλαξία του Σόιμπλε και των κολαούζων του, εύχονται να αποτύχει η διαπραγμάτευση για να δικαιωθούν και έτσι να σωθεί η παρτίδα. «Δεν είναι διαπραγμάτευση αυτό που γίνεται. Είναι προετοιμασία ρήξης ή προετοιμασία κωλοτούμπας», λένε, αρνούμενοι να παραδεχτούν πως η κατάσταση έχει αρχίσει να αλλάζει.

Μάλιστα, κυρίες και κύριοι «πρώην». Η κατάσταση έχει αρχίσει να αλλάζει, η Ιστορία προχωρά, το πολιτικό σκηνικό και το εκλογικό σώμα, όπως συμβαίνει μέσα στον ιστορικό χρόνο, αλλάζουν. Μέσα από μετατοπίσεις αλλά κι αντιφάσεις ακόμη. Οπωσδήποτε όμως τίποτε δε μένει σταθερό, όπως προσπάθησαν επί χρόνια να μας πείσουν. Γιατί ο κόσμος αλλάζει, οι άνθρωποι φτάνουν στα όριά τους, το πολιτικό σύστημα ποτέ δεν παραμένει σταθερό. Σταθερές μένουν μόνον οι αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Και μια και μιλάμε για δημοκρατία, σταματήστε πια να επικαλείστε κανονισμούς και θεσμούς τραπεζών, χρηματιστηρίων, επιτροπών και αγορών. Σταματήστε να πολιτεύεστε λαμβάνοντας υπόψη τους οίκους αξιολόγησης και τους γραφειοκράτες υπαλλήλους της ΕΕ. Υπεράνω όλων αυτών είναι η λαϊκή κυριαρχία, η βούληση των λαών, η δημοκρατία. Η οποία πρέπει να επιστρέψει στην Ελλάδα και την Ευρώπη, γιατί οι άνθρωποι είναι πάνω από τους αριθμούς. Γιατί η ζωή δεν είναι ούτε ευρώ ούτε δραχμή. Είναι ματιές, χαμόγελα, χάδια, μουσική και χρώματα. Είναι τα παιδιά που μεγαλώνουν, τα παιδιά που γεννιούνται, τα παιδιά που θα γεννηθούν. Και που αξίζουν έναν κόσμο ανθρωπιάς, αλληλεγγύης κι ελπίδας.
Δεν ξέρω εάν η νέα κυβέρνηση θα πετύχει. Ξέρω όμως πως μια προϋπόθεση για να πετύχει είναι να μην περιμένετε να τα κάνει όλα μόνη της. Δεν αλλάζουν οι κυβερνήσεις τον κόσμο αλλά οι αγώνες των ανθρώπων. Οι κυβερνήσεις είναι απλώς ένα μέσο. Σημαντικό μεν αλλά όχι αρκετό.

«Ας είμαστε ρεαλισταί», λέει ο Βοσκόπουλος, και συνεχίζει: «τι κι αν υπήρξαμε ερασταί /στο βάθος τίποτε δεν νιώσαμε οι δυο μας….». Οπότε άκυρος ο ρεαλισμός κύριοι, γιατί τίποτα δεν νιώσατε, «απλώς περάσατε ωραία τον καιρό σας». Άντε, στον αγύριστο, γιατί έχουμε κι εμείς μια ζωή να ζήσουμε και θα τη ζήσουμε!

Στράτος Κερσανίδης


ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

ΛΕΒΙΑΘΑΝ

 

ΛΕΒΙΑΘΑΝ

ΧΕΙΜΕΡΙΑ ΝΑΡΚΗ

KINGSMAN: Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ

50 ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΚΡΙ

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

SELMA

ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

ΣΙΝΕΦΙΛ ΑΤΖΕΝΤΑ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΘΕΑΤΡΟ

ΣΧΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΞΟΝΑ

FAKE TIME 2015

ΜΟΥΣΙΚΗ

VINYL CELLULOID

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ-ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ DUB PISTOLS

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ SAINT ETIENNE

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΟΦΙΑ ΤΟΛΙΚΑ

ΓΕΥΣΙΓΝΩΣΙΑ

ΤΟΠΟΙ ΣΟΚΟΛΑΤΡΕΙΑΣ

ΣΟΚΟ ΛΑΤΡΕΙΑ

ΔΙΑΦΟΡΑ

TV SCREEN



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved