Κοινωφελείς επιχειρήσεις

ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

με την απειλή να κλείσουν οι δομές

Κοινωφελείς επιχειρήσεις: γράφει ο Γιάννης Ιωαννίδης

Φωτογραφίες: Γιάννης Φραγκούλης

Είχαμε γράψει στο προηγούμενο σημείωμά (δείτε εδώ) μας ότι έπεται συνέχεια. Αυτή ήταν προγραμματισμένη για σήμερα 21 Ιουλίου 2025. Ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών, μετά την παρέμβαση της δημοτικής κίνησης Η Πόλη Αλλιώς, όσον αφορά στις Κοινωφελείς Επιχειρήσεις, προσδιόρισε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Σε αυτή ενεπλάκησαν και οι δήμαρχοι Θέρμης, Θερμαϊκού, Ωραιοκάστρου, Χαλκηδόνας, Παύλου Μελά, Καλαμαριάς, Ευόσμου-Κορδελιού. Εκπρόσωποι των βουλευτών, Χουρδάκη, Θρασκιά, Ανδρουλάκη, Παππά, Μάλαμα και η κ. Νοτοπούλου. Εκπρόσωποι συλλόγων του Δήμου Νεάπολης-Συκεών, ΠΟΕ-ΟΤΑ και ΠΑΣΕΚΔΑΠ. 

Κοινωφελείς επιχειρήσεις: Οι απολύσεις

Μόνο στον Δήμο Νεάπολης-Συκεών 324 εργαζόμενοι πρόκειται να απολυθούν. Στην καλύτερη περίπτωση θα δουλέψουν μέχρι τον Ιούνιο 2026. Το κόστος, αναφέρει ο δήμαρχος, είναι δυσβάσταχτο. Αυτό έχει συμβεί για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι για έχει περικοπεί η κρατική επιχορήγηση και ο δεύτερος επειδή οι Κοινωφελείς Επιχειρήσεις λειτουργούσαν με voucher και οι υπάλληλοι δεν ήταν μόνιμοι και ενταγμένοι στον Δήμο Νεάπολης-Συκεών.

Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι ο Δήμος Νεάπολης-Συκεών ήταν αυτός που απορροφούσε το μεγαλύτερο μέρος των επιχορηγήσεων και, μπορούσε να περηφανευτεί, ότι ήταν ο Δήμος με τις καλύτερες παροχές και πολιτιστικές δράσεις. Με αυτές τις περικοπές της κρατικής χρηματοδότησης κόβονται οι παροχές σε ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠμεα και βρεφονηπιακούς σταθμούς. Άρα κόβεται, ουσιαστικά, ένα μεγάλο μέρος των παροχών.

Κοινωφελείς επιχειρήσεις

Κοινωφελείς επιχειρήσεις: Τα θύματα

Η ληστεία του δημοσίου χρήματος, επί καθεστώτος Μητσοτάκη, είναι τέτοια που οδηγεί ένα πολύ μεγάλο μέρος του λαού στο ζήτημα αν θα συνεχίσουν να παρέχουν στα παιδιά τους αυτά που μέχρι τώρα είχαν συνηθίσει να έχουν: δραστηριότητες πολιτιστικές, εκπαίδευση, δημιουργική απασχόληση. Οι Κοινωφελείς Επιχειρήσεις ήταν ζωντανά κύτταρα που βοηθούσαν την σωστή ανάπτυξη των παιδιών. Άρα μονόδρομος θα είναι τα ιδιωτικά ΚΔΑΠ, με την αυτονόητη επιβάρυνση των ήδη εξαθλιωμένων νοικοκυριών.

Αυτά, βέβαια, είναι ψιλά γράμματα για μια «κυβέρνηση» που δεν σέβεται ούτε τον εαυτό της. Οι εργαζόμενοι έχουν ξεσηκωθεί, το ίδιο και οι γονείς. Αυτή η παράσταση διαμαρτυρίας ήταν επιβεβλημένη να γίνει εδώ και καιρό. Η δημοτική παράταξη Η Πόλη Αλλιώς, του Δήμου Νεάπολης-Συκεών, έφερε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο και έτσι πήρε διαστάσεις πέραν αυτού του δήμου.

Κοινωφελείς επιχειρήσεις: Καθολική συμπαράσταση

Εκτός από τους δημοτικούς συμβούλους και τους δημάρχους, ήρθαν βουλευτές και συνδικαλιστές της ΠΟΕ-ΟΤΑ για να μιλήσουν με τον υφυπουργό Μακεδονίας-Θράκης. Δεν ξέρουμε το ακριβές αποτέλεσμα αν και είμαστε σίγουροι ότι «δεν μπορεί να γίνει κάτι» θα είναι η απάντηση του υφυπουργού.

Το αίτημα είναι να μείνουν ανοικτές οι Κοινωφελείς Επιχειρήσεις, οι υπάλληλοι να μονιμοποιηθούν, να μην είναι όμηροι του κάθε πολιτευτή ή δημάρχου, τα παιδιά να απολαμβάνουν αυτά που πρέπει για να αναπτυχθούν όπως πρέπει, σύμφωνα με την παιδαγωγική.

Κοινωφελείς επιχειρήσεις

Κοινωφελείς επιχειρήσεις: Ο αγώνας

Ο κίνδυνος είναι να μην γίνει τίποτε. Οι δήμαρχοι δεν έχουν τόσο δύναμη να αποτρέψουν αυτό το έγκλημα που σχεδιάζει το καθεστώς Μητσοτάκη. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση οι συμβασιούχοι και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι να παλέψουν για την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, ενωμένοι σα μια γροθιά. Να συγκροτήσουν επιτροπές και πρωτοβουλίες στους χώρους δουλειάς. Οι Δήμοι να δείξουν την πυγμή τους, αν χρειαστεί να κλείσουν τις υπηρεσίες τους για ένα χρονικό διάστημα.

Ακόμη, να γίνουν μαζικές συνελεύσεις των σωματείων, να συζητήσουν το πρόβλημα, να καθορίσουν τα δικά τους αιτήματα και να πάρουν τις αποφάσεις τους για αγώνες και διεκδικήσεις. Να μην αποφασίζουν άλλοι για αυτούς. Αντίθετα, να αγωνιστούν μαζί με τις δημοτικές παρατάξεις και, έτσι, η φωνή τους να είναι πιο δυνατή, να ακουστεί στα ώτα μη ακουόντων της «κυβέρνησης». Μόνο έτσι καταλαβαίνουν οι ανάλγητοι κυβερνώντες που σκέπτονται αποκλειστικά και μόνο το δικό τους κέρδος. Ο αγώνας συνεχίζεται, άρα θα επανέλθουμε.

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Κοινωφελείς υπηρεσίες

Το Yes στην Θεσσαλονίκη

Μέτρα πρόληψης

Μια άλλη Θήβα



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved