Δημόσια Ωνάσεια σχολεία

ΔΗΜΟΣΙΑ ΩΝΑΣΕΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Η δημοτική παράταξη Πόλη Αλλιώς στο Δήμο Νεάπολης Συκεών κατέθεσε πρόταση συζήτησης στο δημοτικό συμβούλιο για τα δημόσια Ωνάσεια σχολεία. Το ψήφισμα για τα Ωνάσεια Σχολεία είναι το ακόλουθο.

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία: Η επίθεση

Η κυβέρνηση για μία ακόμη φορά εντελώς αιφνιδιαστικά συνεχίζει την επίθεση στον πυρήνα του δωρεάν και δημόσιου χαρακτήρα του σχολείου. Προωθεί την εισβολή της επιχειρηματικότητας στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ο καταιγισμός νόμων, Υ.Α και εγκυκλίων συνιστούν συνολική αντιδραστική αλλαγή του DNA του δημόσιου σχολείου, του παιδαγωγικού περιεχομένου του, του ρόλου του εκπαιδευτικού και της εργασίας του, της λειτουργίας κάθε σχολικής μονάδας.

Ένα βήμα πιο πέρα στην ταξική διαφοροποίηση και κατηγοριοποίηση των σχολείων προχωρά η κυβέρνηση με τη μετατροπή 22 δημόσιων Γυμνασίων και Λυκείων της γειτονιάς σε «Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία» (ΔΗΜ.Ω.Σ.).

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία: Ο εκτοπισμός

Έτσι από το χάρτη των δημόσιων σχολείων διαφόρων περιοχών σε όλη τη χώρα εξαφανίζονται 22 σχολεία, δύο από αυτά είναι στην γειτονική Ξηροκρήνη, με αποτέλεσμα οι καθηγητές και οι μαθητές τους -που ήταν τόσα χρόνια το σώμα και η ψυχή αυτών των σχολείων- να εκτοπίζονται βίαια χάνοντας οι μεν τις οργανικές τους θέσεις και οι δε τα σχολεία τους καθώς θα αναγκαστούν να φοιτήσουν σε σχολεία μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, τα οποία με τη σειρά τους θα διογκωθούν με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εκπαιδευτική διαδικασία.

Μας λένε ότι θα βοηθήσουν τη μόρφωση των παιδιών των ευάλωτων περιοχών.

Μας αποκρύπτουν όμως ότι τα παιδιά των Ωνάσειων δεν θα είναι τα παιδιά της γειτονιάς στην οποία βρίσκεται το εκάστοτε σχολείο, αφού η εισαγωγή στα ΔΗΜ.Ω.Σ. θα γίνεται με εξετάσεις, ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής, όπως στα Πρότυπα, και θα αφορούν όλους τους μαθητές της εκάστοτε περιφέρειας! Άρα, για ποια στήριξη των ευάλωτων περιοχών μιλούν, αφού οι μαθητές των περιοχών αυτών θα αποκλειστούν από το σχολείο τους;

Μάλιστα, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα πολλές φορές τα παιδιά αυτά να πάνε σε άλλο σχολείο της πόλης τους. Τέτοια αναβάθμιση! Πετώντας και τους εκπαιδευτικούς που για χρόνια υπηρετούν με αφοσίωση το Δημόσιο Σχολείο και τα παιδιά αυτά.

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία: Το οικονομικό θέμα

Φυσικά τα έξοδα των απαιτούμενων λεωφορείων για τη μεταφορά των μαθητών θα βαρύνουν την περιφέρεια, ενώ τα λειτουργικά έξοδα θα εξακολουθούν να επιβαρύνουν τον εκάστοτε Δήμο. Είναι προφανές ότι τα δημόσια Ωνάσεια σχολεία δεν θα μείνουν ποτέ χωρίς καλοριφέρ ούτε χωρίς γραφική ύλη. Κι επειδή τα χρήματα των δήμων για τα σχολεία είναι ήδη ανεπαρκή, καταλαβαίνει κανείς ότι τα υπόλοιπα σχολεία θα υποβαθμιστούν ακόμη περισσότερο.

Επιπλέον, η εισαγωγή στα ΔΗΜ.Ω.Σ. θα γίνεται με εξετάσεις και διαφοροποιημένο πρόγραμμα σπουδών, στο οποίο λόγο θα έχει το Ίδρυμα Ωνάση και όχι αποκλειστικά το Υπουργείο Παιδείας (!)

Τα σχολεία αυτά θα διοικούνται από 9μελή διοικούσα επιτροπή -με 5 μέλη από το δημόσιο και 4 από τον επιχειρηματικό όμιλο- η οποία θα επιλέγει το προσωπικό με κριτήριο εκτός από τα τυπικά προσόντα (μεταπτυχιακά, διδακτορικά κ.λπ.) και την αποδοχή- συμμόρφωση με τις πιο σκληρές ανταγωνιστικές εργασιακές σχέσεις που έχουμε γνωρίσει στον ιδιωτικό τομέα.

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία: Ζωτικά προβλήματα

Αν οι εφοπλιστές ενδιαφέρονται για την τραγική κατάσταση των σχολείων, να πληρώσουν φόρους ! Με την επιβολή φόρων στο εφοπλιστικό κεφάλαιο -όπως πληρώνουμε όλοι μας- θα ενισχύονταν όλα τα σχολεία της χώρας και όχι μόνο τα 22 !

Αντί, λοιπόν, να σκύψει η κυβέρνηση και να λύσει τα ζωτικά προβλήματα όλων των σχολείων με αύξηση της χρηματοδότησης, προσλήψεις (έγκαιρα) εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων καθώς και ψυχολόγων, νοσηλευτών και όλου το απαραίτητου προσωπικού (καθαρίστριες, τραπεζοκόμοι, σχολικοί φύλακες, σχολικοί τροχονόμοι κλπ), αντί να δημιουργήσει πραγματικά ισότιμους όρους για όλα τα παιδιά ανεξαιρέτως, αντί να ικανοποιήσει το σύγχρονο δικαίωμά τους στην ολόπλευρη μόρφωση, επιλέγει να οξύνει τους ταξικούς κόφτες για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών θεσμοθετώντας σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων με τη λογική των Πρότυπων και τώρα των ΔΗΜ.Ω.Σ.

Αξιολόγηση παντού, ανταγωνισμός/κατηγοριοποίηση, σχολική αυτονομία με όρους επιχειρηματικής λειτουργίας, αναζήτηση χρηματοδότησης από ιδιώτες, ιδιωτικά πανεπιστήμια και στο βάθος η διάλυση των εργασιακών και συλλογικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών.

Με την εισαγωγή της ελεύθερης επιλογής σχολείου στα πλαίσια της αξιολόγησης, τα σχολεία αυτά θα είναι πρώτα στις σχετικές λίστες αξιολόγησης και θα απορροφούν το μεγαλύτερο ποσοστό της δημόσιας χρηματοδότησης.

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία

Δημόσια Ωνάσεια σχολεία: Σκληρός ανταγωνισμός

Η κυβέρνηση επιβεβαιώνει και με αυτήν την επιλογή της την εφαρμογή των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ. Η αρνητική εγχώρια και διεθνής πείρα από την εφαρμογή της «πολυτυπίας» των σχολείων είναι αποκαλυπτική:

Ο σκληρός ανταγωνισμός των εξετάσεων για μια από τις λίγες θέσεις στα Πρότυπα Σχολεία (πέρσι οι θέσεις που προσφέρονταν αντιστοιχούσαν μόλις στο 19% των αιτήσεων), ήδη έχει δημιουργήσει μια ολόκληρη κοστοβόρα φάμπρικα φροντιστηρίων, ακόμα και από το δημοτικό, στην οποία δεν μπορεί να ανταπεξέλθει η μέση λαϊκή οικογένεια, αποτελώντας έτσι προνόμιο λίγων. Στην ίδια λογική θα λειτουργήσουν τα ΔΗΜ.Ω.Σ.

Οι ίδιες οι στατιστικές δείχνουν ότι σε χώρες του εξωτερικού (π.χ. Μ. Βρετανία) που έχει προχωρήσει αυτή η πολιτική, στα σχολεία «α΄ κατηγορίας» τελικά καταλήγουν σχεδόν αποκλειστικά τα παιδιά των πλούσιων και ανώτερου μορφωτικού επιπέδου οικογενειών, ενώ στα «χαμηλότερης κατηγορίας» ως επί το πλείστον τα παιδιά εργατικών και φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Και εκεί ξεκίνησαν από έναν περιορισμένο αριθμό σχολικών μονάδων σε γκέτο και κοινωνικά υποβαθμισμένες συνοικίες, για να γενικευτούν στη συνέχεια σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα.

Πρόκειται δηλαδή για μια πλήρως ταξική πολιτική που αναπαράγει και εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες που ήδη υπάρχουν.

Να μην προχωρήσει η ταξική κατηγοριοποίηση των σχολείων!

Να απαιτήσουμε άμεση ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου σχολείου και να καταργηθεί κάθε επιχειρηματική δράση στην Εκπαίδευση!

Ενιαίο δημόσιο «άριστο» σχολείο για όλα τα παιδιά με επαρκή χρηματοδότηση αποκλειστικά από τον κρατικό προϋπολογισμό με μαζικούς και μόνιμους διορισμούς όλου του απαιτούμενου προσωπικού.

 

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Χρηματοδότηση τεσσάρων σχολείων

Εσαεί Εν Ροή

Γ΄ ΕΛΜΕ

The teachers” protest



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved