ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑΣ

RIO, I LOVE YOU

(RIO, EU TE AMO)

Σκηνοθεσία: Φερνάντο Μεϊρέγιες, Τζον Τουρτούρο, Πάολο Σορεντίνο, Γκιγιέρμο Αριάγα, Ναντίν Λαμπάκι κ.α.

Παίζουν:Έμιλι Μόρτιμερ, Χάρβεϊ Καϊτέλ, Βενσάν Κασέλ, Τζον Τουρτούρο

Διάρκεια: 98’

ODEONΠΛΑΤΕΙΑ (ΑΙΘΟΥΣΑ 3)

Δέκα φιλμικές ρουμπρίκες, συνθέτουν το άλμπουμ των αναμνήσεων από αυτό το κινηματογραφικό ταξίδι στην «Πόλη του Θεού», υπογεγραμμένες από σκηνοθέτες, διάσημα ονόματα παγκόσμιου βεληνεκούς οι περισσότεροι, που κτίζουν με φόντο την πανέμορφη λατινοαμερικάνικη μητρόπολη, τη δική τους ιστορία. Ακριβώς στα χνάρια δηλαδή των προϋπάρχοντων “Paris, Je T” Aime” και “New York, I Love You”, που έστησαν την απαρχή της σειράς, με κεντρική θεματική τον τόπο στον οποίο είναι αφιερωμένο το σύνολο. Κι όπως ακριβώς συνέβη και στις δύο προηγούμενες περιπτώσεις, καθώς το ετερόκλητης προέλευσης σκηνοθετικό δείγμα δεν κινήθηκε ακριβώς στο ίδιο αρτιστικό μήκος κύματος, έτσι κι επί της παρούσης, τα παζλάκια που κτίζουν την αναφορά στην παραμυθένια πόλη, χαρακτηρίζονται από ανισότητα.

Δεν είναι σύμπτωση ότι τα ποιοτικότερα της ομάδας κλιπς ανήκουν στους ντόπιους δημιουργούς, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα από τους υπόλοιπους την ιδιοσυγκρασία, την κουλτούρα και την προσωπικότητα του Ρίο, συνεπώς γνωρίζουν και τη μέθοδο προκειμένου να τα αναδείξουν ποιοτικότερα. Σε γενικές γραμμές πάντως, ο θεατής του “Rio, ILoveYou”, στο φινάλε σχηματίζει μέσα από τα πολλαπλής αφηγηματικής αντίληψης πονήματα, μια ολοκληρωμένη άποψη για την ψυχοσύνθεση του Ιανέιρο, της καθημερινότητας του μέσα στα χιλιάδες προβλήματα επιβίωσης, αλλά και της φωτεινής διάθεσης των ψυχών που το βιώνουν διαρκώς, αντικρίζοντας το, υπό κανονικές συνθήκες, κατάμαυρο μέλλον. Ανισότητες, ακρότητες, αδικίες, που για όλες τους ευθύνεται ο Πλάστης που τις μοίρασε σε τεράστιο βαθμό στο πέριξ του Μαρακανά, δίχως όμως (σχεδόν) ποτέ να δέχεται το ανάθεμα των Μπραζιλέιρος, που κυριολεκτικά τον λατρεύουν και στα χέρια τους έχουν αφημένο το ριζικό τους.

Γιώργος Ζερβόπουλος

Αξιολόγηση: **

Αναδημοσίευση – ολόκληρη την κριτική μπορείτε να τη διαβάσετε στο www.moviesltd.gr



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved