Σουσουράδα

ΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ

Σουσουράδα: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Αυτό που έχει σημασία για την καθημερινή αισθητική του ανθρώπου είναι ένα προσεγμένο μαγαζί που μετατρέπει κάθε σου επίσκεψη σε μια μοναδική οπτικοακουστική εμπειρία, κάθε σου μπουκιά σε έκσταση και κάθε σου γουλιά σε χαμόγελο ικανοποίησης. Κάποια στέκια στην Αθήνα κατορθώνουν κάποια από τα παραπάνω.

Σουσουράδα: Το στέκι

Η Σουσουράδα, που στήθηκε στον ιστορικό χώρο που στέγαζε τον εκδοτικό οίκο Αλκυών. Βάζεις το όνομά της σε περίοπτη θέση και με το παραπάνω. Πόσο μάλλον όταν έχεις ένα σκηνικό που σέβεται τα στοιχεία της παλιάς Αθήνας, της γειτονιάς, με το μωσαϊκό και την πρόσοψη παραδοσιακού καφενείου. Ταυτόχρονα «κλείνει το μάτι» στο παρόν με με σύγχρονα βιομηχανικά σχεδιαστικά στοιχεία. Εκεί θα βρεις ένα καταφύγιο από τους ρυθμούς της καθημερινότητας με προτάσεις για όλες τις ώρες.

Η Σουσουράδα θα σε υποδεχτεί από το πρωί με καλοψημένο καφέ, πεντανόστιμα σάντουιτς και… πρωινό με αυγά σε διάφορες εκδοχές. Ξεχωρίσαμε την ομελέτα φούρνου με λουκάνικο, πατάτες, κολοκύθι, πιπεριά, γραβιέρα και σχοινόπρασο, ήταν μια αποκάλυψη! Σε ενθουσιάζει την υπόλοιπη μέρα με προτάσεις φιλικού γκουρμέ που κινούνται σε μονοπάτια ανανέωσης της μεσογειακής κουζίνας. Έτσι, ο chef προτείνει πιάτα για όλα τα γούστα, από φρέσκο ψάρι ημέρας και σολομό gravadlax σε παντζάρι με ξύσμα λάιμ, μάνγκο, κόλιανδρο και κρέμα άνηθου, μέχρι πέτουρα -παραδοσιακό ζυμαρικό- με καβουρμά, λαχταριστά ριζότο και εμπνευσμένα και ευπαρουσίαστα πιάτα «μέσης». Όλα σε απόλυτη σύμπνοια με την εποχικότητα και με πρώτες ύλες από κάθε γωνιά της Ελλάδας.

Σουσουράδα: Ο μαγνήτης

Το μαγαζί είναι γνωστό για το κελάρι του: Οι σουσουράδες είναι επιδημητικά πουλιά που συχνάζουν σε χαμηλής βλάστησης εκτάσεις και έχουν αδυναμία στους αμπελώνες. Αυτή την αγάπη για το κρασί έχει και το προσεγμένο μαγαζί των Εξαρχείων με μια σημαντική λίστα κρασιών ελληνικής και διεθνούς προέλευσης που θα ικανοποιήσουν κάθε οινική σου απαίτηση.

Σουσουράδα

Σαφώς, την απόλαυση του κρασιού σου μπορείς να την «σετάρεις» με πλατό αλλαντικών και τυριών ή μοναδικές μπρουσκέτες, σε καλή τιμή. Στον χώρο του για μη καπνιστές, η δύση του ηλίου σε προδιαθέτει για ένα κοκτέιλ, κάτι που η μπάρα του -που αποτελεί και το επίκεντρο του μαγαζιού- θα είναι το σημείο που οι επιλογές για τα κοκτέιλ θα σε προβληματίσουν.

Σουσουράδα: Οι  καταβολές

Ο Κιθαιρώνας είναι ένα βουνό, συνέχεια της Πάρνηθας, όπου ελατοδάση, ζώα και πουλιά κατοικούν μαζί με αρχαίους μύθους. Στις παρυφές αυτού του βουνού, στην Βοιωτία, ο μύθος, η ιστορία και η γη μπλέκονται στους αμπελώνες και στις καλλιέργειες. Εκεί, σύμφωνα με την παράδοση, γεννήθηκε ο Διόνυσος ο αρχαίος θεός της αμπέλου και του κρασιού και εκεί τριγυρνούν σε κάθε τρύγο οι μικρές σουσουράδες που μεταναστεύουν σε πιο ζεστά κλίματα.

Τι μπορεί να συνδέει τι φύση και τους μύθους της αμπέλου, των αποδημητικών πουλιών και του Κιθαιρώνα με τα Εξάρχεια και τον αγαπημένο των Αθηναίων πεζόδρομο της Βαλτετσίου; Εκεί συναντήσαμε τους ανθρώπους που εμπνεύστηκαν από το βίωμα και την ομορφιά του μεγαλώματος στους αμπελώνες της Βοιωτίας και έστησαν, συνδυάζοντας την εξαρχειώτική ζωή τους, τη Σουσουράδα.

Σουσουράδα: Ο εμπνευστής

Ο Γιάννης είναι ο άνθρωπος πίσω από την ιδέα της Σουσουράδας, που μετράει εφτά ήδη χρόνια παρουσίας στη ζωηρότατη διασταύρωση της Βαλτετσίου και Μαυρομιχάλη. Μεγάλωσε μέσα στους οικογενειακούς αμπελώνες στις Πλαταιές και έμαθε το κρασί και το τσίπουρο με κλαδέματα, κορφολογήματα και τρύγους από παιδί. Στα Εξάρχεια ήρθαν με τη σύντροφο του Μαρία φοιτητές, δέθηκαν με τη γειτονιά και την έζησαν σε διαφορετικές στιγμές της ζωής τους.

Εδώ ξενύχτησαν στο Mo Better, στο Decadence και το Stand, είδαν συναυλίες στο Λυκαβηττό, και εδώ πλέον μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Όταν αποφάσισαν να κάνουν το μεράκι τους τρόπο ζωής, πάλι εδώ έστησαν τη Σουσουράδα, που πήρε το παιχνιδιάρικο όνομά της από τα πουλάκια που επισκέπτονται κάθε χρόνο τους τρύγους τους.

Ήταν η εποχή που η Βαλτετσίου σιγά-σιγά ολοκλήρωνε την τωρινή της ταυτότητα με αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν μία ζωντανή γειτονιά ανανεώνοντας λίγο διαφορετικά τον αέρα των Εξαρχείων.

Σουσουράδα

Σουσουράδα: Η γειτονιά

Όσο και αν αλλάζει η Βαλτετσίου, παρατηρούμε ότι ο κόσμος είναι ο ίδιος. Διαβαίνοντάς την πάλι χαιρετάμε τους φίλους και τους γνωστούς μας, πάλι επιστρέφουμε εκεί για μπύρα στο χέρι ή για να φάμε στη Σουσουράδα. Από το μουσικό βιβλιοπωλείο του Fagotto Books και τον ονειροπόλο κήπο του κινηματογράφου Ριβιέρα και από την Ασκληπιού έως και την πλατεία, εγχειρήματα ντόπια φύτρωσαν και ρίζωσαν στο μήκος της.

Έτσι και η Σουσουράδα έγινε ένας χώρος ανταμώματος χάρη στον οικείο και φιλόξενο χαρακτήρα της και συγχρόνως ένα δημιουργικό ορμητήριο για τους ανθρώπους της ώστε να μας συστήσουν τα κρασιά και τις γεύσεις από την τοπική παραγωγή, προσιτά και ανεπιτήδευτα.

 

Δημοτικοί λαχανόκηποι

Απόκριες 2025

Θεϊκό τυρί



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved