ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
Οι σύγχρονοι Γερμανοί σκηνοθέτες οργώνουν τον πλανήτη ψάχνοντας για θέματα πρωτότυπα και εξωτικά, δίνοντας και την ψυχή τους και τη ζωή τους γι” αυτόν τον σκοπό. Οι ανατρεπτικές τους φωνές ακούγονται διάσπαρτες μέσα στις βασικές θεματικές ενότητες του 17ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
Στο τμήμα «Πορτρέτα – ανθρώπινες διαδρομές» συναντάμε την προσωπογραφία μιας πολύ διάσημης ηθοποιού, που έφυγε πλήρης ημερών (Κάθριν Χέπμπορν – Η απίθανη Κέιτ). Σπουδαιότερη όμως θεωρώ την κατά φύσιν αποτύπωση του πιο επικούρειου Προέδρου κράτους (Πέπε Μουχίκα – Ένας πρώην ανθοκόμος), που θα ζήλευε ακόμη και ο κύριος Τσανς («Being there»). Ενός ζωντανού σκεπτόμενου ανθρώπου, που από ηγέτης των ανταρτών Τουπαμάρος, διανοούμενος και πολυδιαβασμένος, έφτασε τιμονιέρης μιας πλουτοπαραγωγικής χώρας και δίδαξε τρόπο σκέψης, στάσης και δράσης σε όλον τον πλανήτη.
Στο τμήμα «Μικρές Αφηγήσεις» θα δούμε τρεις ανατροπές. Σε ευρωπαϊκή πρεμιέρα το Πνεύμα Βερολίνου, ένα αλαλούμ μωσαϊκό μεθόδων πνευματικής αφύπνισης στη μίνιμαλ τέκνο μεγαλούπολη – σουπερμάρκετ ποικίλων ανατολίτικων διαλογισμών. Υπόθεση αναπηρίας και σεξουαλικής ετερότητας είναι οι τολμηρότατοι Ανθρωπιστές. Κι αν είναι ένα θέμα που μας αφορά άμεσα όλους, αυτός είναι σίγουρα ο Αμερικανός ανεξάρτητος ΠρογνώστηςΜάρτιν Άρμστρονγκ, που προβλέπει παγκόσμια κρίση δημοσίου χρέους την ερχόμενη 1η Οκτώβρη. Το μοντέλο των προγνώσεών του στηρίζεται στη μαθηματική σταθερά π, έναν άρρητο αριθμό, και μπορεί να φανερώσει τις αμερικανοκίνητες (και όχι μόνο) διεθνείς μηχανορραφίες του εικονικού παγκόσμιου χρήματος (γνωστές ως σχήματα ή πυραμίδες Πόντσι).
Στο τμήμα «Κοινωνία» μάς περιμένει ένας νέος λεβιάθαν ρωσικού τύπου με διεθνή πλοκάμια (οι λεγόμενοι Επιδρομείς). Η παγκοσμιοποίηση της ρευστοποίησης, άπληστο πολυκέφαλο τέρας που αλέθει περιουσίες και καταστρέφει οικογένειες, παραποιώντας, εξαπατώντας, εξορίζοντας, ενισχυμένη από τη δημόσια διαφθορά. Ο σκηνοθέτης της είναι Ρώσος ντοκιμαντερίστας που μετανάστευσε στο Ισραήλ, γνωστός μας από την προηγούμενη δουλειά του, «Οι αγώνες του Πούτιν».
Τέλος, στις «Όψεις του Κόσμου» θα βρούμε δυο συγκινητικές καταθέσεις. Το συγκλονιστικό «σιωπηρό» πορτρέτο μιας 10χρονης κωφάλαλης τσιγγάνας χορεύτριας (Η βασίλισσα της σιωπής), η οποία μεταγράφει μπολιγουντιανούς ρυθμούς σε μια χώρα που περιθωριοποιεί τους -ήδη υποβαθμισμένους- ρομά (Πολωνία). Και, κατακλείδα όλων, ένα ποίημα για τη Μαύρη Ήπειρο (35 αγελάδες κι ένα Καλάσνικοφ). Ένα αντισυμβατικό οδοιπορικό στη μαγεία των εικόνων της Αφρικής, που ο σκηνοθέτης του, Όσβαλντ φον Ριχτχόφεν, πλήρωσε δυστυχώς με την ίδια του τη ζωή.
Κώστας Γ. Καρδερίνης