PHOTOGRAPHY

«ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ–ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ»

3 τόποι–11 φωτογράφοι… και 3 φωτογραφικά λευκώματα

Ο «Περίπατος – Βόλτα στην πόλη» είναι μία εικαστική εξόρμηση, που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια, με σκοπό την ετήσια αποτύπωση στιγμιότυπων συγκεκριμένων περιοχών της πόλης. Κάθε χρόνο τρεις με τέσσερις φωτογράφοι έκαναν τη δημιουργική τους περιήγηση σε μια γωνιά ή γειτονιά της πόλης. Ο ανθολογημένος καρπός του έργου τους έπαιρνε τη μορφή ενός μικρού λευκώματος, ιδέα που υιοθέτησε πρόθυμα το UniversityStudioPress. Έργα όλων των φωτογράφων και από τους τρεις Περιπάτους παρουσιάζονται στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης (Casa Bianca).

Οι φωτογράφοι που εργάστηκαν στους τρεις αυτούς Περιπάτους είναι αντίστοιχα:

Μπεχ Τσινάρ (2012): Κωστής Αργυριάδης, Στέργιος Καράβατος, Κοσμάς Παυλίδης, Αχιλλέας Τηλέγραφος.

Αρετσού – Νέα Κρήνη (2013): Γιώργος Μπούτικος, Σίμος Σαλτιέλ, Ιωάννα Φωτιάδου.

Άνω Πόλη (2014): Θόδωρος Ανδρεάδης, Εύη Γιαννακού, Λία Ναλμπαντίδου, Γιάννης Παντελίδης.

fotografia tefxos 94 foto2

Οι συντελεστές του έργου μίλησαν…

“…Κάθε φωτογράφος κινήθηκε ελεύθερα μέσα στο ορισμένο γεωγραφικό πλαίσιο, ερμηνεύοντας τις ιστορικές, κοινωνικές ορίζουσες του τόπου και τη σύγχρονή του διάσταση. Μόνη απαίτηση, εν είδει συνδετικού κρίκου ή κοινού παρονομαστή, οι φωτογραφίες να διαθέτουν παράλληλα με την προσωπική και κάποια τεκμηριωτική πτυχή, να φανερώνουν δηλαδή ένα ψήγμα του τόπου που περπατήθηκε, φιλοτεχνώντας σταδιακά με φωτογραφίες ένα ελλειπτικό μωσαϊκό της πόλης. Τα τρία αυτά χρόνια τις τροχιές του Περίπατου ακολούθησαν έντεκα φωτογράφοι, αφήνοντας ο καθένας το διακριτό του ίχνος, ενισχύοντας τη διάθεση να συνεχιστεί χαμηλόφωνα η προσπάθεια, εμπλέκοντας κι άλλους δημιουργούς, εμπνέοντας ίσως πολίτες στις δικές τους ανακαλύψεις. Φίλοι, συνεργάτες, δημιουργοί στρατεύτηκαν πρόθυμα στο μικρό αυτό, συνεργατικό πρότζεκτ, που επιχειρεί να ψηλαφήσει, πέρα από μιντιακά στερεότυπα και βολικούς εξωραϊσμούς, κάτι από το βαθύτερο περιεχόμενο αυτού του γοητευτικού, αστικού δαίδαλου που είναι σήμερα η Θεσσαλονίκη…”.

Ηρακλής Παπαϊωάννου, επιμελητής της έκθεσης

“Στο κουφάρι αυτό της πόλης που άλλοτε λεγόταν «Ο Κήπος των Πριγκήπων», η ταυτότητα και η μνήμη φαντάζουν σαν κομμάτια ενός διαλυμένου παζλ: θολά ίχνη, αποσπάσματα χώρου και σπαράγματα χρόνου, ατημέλητα και μπερδεμένα άναρχα στην προσπάθεια της περιοχής να συμβαδίσει με το παρόν και να χαράξει το μέλλον της. Η περιπλάνηση σ’ αυτήν με οδήγησε σ’ ένα τοπίο με εικόνες αντιφατικές, σκληρές και τρυφερές μαζί, παρουσιασμένες σε τρίπτυχα με την πρόκληση να συνυπάρξουν σ’ ένα αυτόνομο πλαίσιο”.

Αχιλλέας Τηλέγραφος

fotografia tefxos 94 foto3

Η γειτονιά του Μπεχ Τσινάρ είναι ιδιαίτερη. Είναι ιδιαίτερη γιατί είναι και δεν είναι γειτονιά. Πρόκειται για μια αποβιομηχανοποιημένη περιοχή όπου η πρόσβαση «εντός του πεδίου» απαγορεύεται. Φράκτες και πάλι φράκτες. Κλειστά εργοστάσια, εγκαταλελειμμένα βυρσοδεψεία, απρόσμενη ανεπτυγμένη χλωρίδα παντού. Το γκρι μέσα στο πράσινο. Το πράσινο μέσα στο γκρι. Επέλεξα να το φωτογραφήσω ασπρόμαυρο , θέτοντας την διχρωμία ως δυϊστικό τρόπο αναπαράστασης μιας περιοχής που «είναι και δεν είναι», που η χρησιμότητα και η αχρηστία εναλλάσσονται παντού, που οι κλειστές μάντρες εναλλάσσονται από τυχαία ανοίγματα”.

Κωστής Αργυριάδης

“Η προσέγγιση προσπάθησα να γίνει με σεβασμό και ευαισθησία για μια περιοχή με ανοιχτά προβλήματα (καστρόπληκτα) και μεγάλη ιστορία (βυζαντινά τείχη, τουρκομαχαλάς, προσφυγικά κλπ), που μέχρι και σήμερα αποτελεί σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της πόλης και για κάθε επισκέπτη της. Φωτογράφισα κυρίως στην περίμετρο της περιοχής ανιχνεύοντας ιστορικά και γεωγραφικά όρια”.

Γιάννης Παντελίδης

Η πρόταση για την συμμετοχή μου στον «περίπατο» βρήκε πρόσφορο έδαφος στον «αστικό μυστικό κήπο» μου (Urban Secret Garden), τη φωτογραφική ενότητα που δημιουργώ από τα τέλη του 2010. Η Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης είναι σημείο αναφοράς, καθώς εκεί εντοπίζεται η παρουσία της οικογένειάς μου, από την πλευρά της μητέρας, στη μεταπολεμική Θεσσαλονίκη. Βρίσκοντας την διεύθυνση του σπιτιού που κάποτε έζησε η οικογένεια της γιαγιάς μου, βρήκα το νήμα μιας νέας αφήγησης. O δρόμος μοιάζει γόνιμος…”

Λία Ναλμπαντίδου

“Η ανάθεση ενός φωτογραφικού πρότζεκτ από έναν σοβαρό καλλιτεχνικό επιμελητή και θεωρητικό της φωτογραφίας δεν είναι κάτι συχνό στη πόλη μας. Αισθάνομαι βαθιά ευγνωμοσύνη που ο Ηρακλής Παπαιωάννου μού πρότεινε να συμμετέχω σε αυτήν τη φωτογραφική καταγραφή της πόλης μας, της οποίας αυτό που θα παρουσιάσουμε στην έκθεση αυτή είναι μόνον ένα μικρό κομμάτι. Μέσα από την προσπάθεια αυτή «είδα» την πόλη μου με άλλα μάτια, έμαθα να πειθαρχώ με συνέπεια στην καθημερινή σχεδόν φωτογράφηση, έμαθα πως και ο καλλιτέχνης όταν έχει ένα πρόγραμμα και μια καθημερινή πρακτική αποδίδει καλύτερα”.

Ιωάννα Φωτιάδου

Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης – Casa Bianca, Βασ.Όλγας 180 και Θεμ. Σοφούλη. Ανοικτά Τρίτη-Κυριακή 10:00-18:00. Έως και 10 Ιανουαρίου 2015.

Για τη φωτογραφία γράφει ο Θανάσης Ράπτης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved