ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑΙΝΙΕΣ

58ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 8/11/2017

του Γιάννη Φραγκούλη

Και την Τετάρτη οι καλές ταινίες είναι πολλές, επιλέξαμε αυτές που ξεχωρίσαμε, από όσες μπορέσαμε να δούμε, και σας τις προτείνουμε.

«Ευρώπη» (62΄)

(Φρίντα Λιάππα, Τετάρτη 9/11, 12.45, Film Forward)

Η Ευρώπη αλλάζει και, μάλιστα, με μεγάλες ταχύτητες. Ο Miguel Angel Perez Blanco, από την Ισπανία, μας προτείνει τη ματιά της κατάπτωσης. Κινηματογραφεί τη νεολαία, η οποία παρασύρεται σε εύκολους έρωτες, ναρκωτικά και πάρτι που ο κάθε άνθρωπος ξεσαλώνει χωρίς να καθαίρει την ψυχή του. Φτιάχνει αυτή την εικόνα και μας την προσφέρει. Ο τρόπος του είναι εικαστικός και μινιμαλιστικός, αφήνει τη φαντασία του θεατή να δημιουργήσει το δικό του κείμενο, για τη δική του Ευρώπη.

«Κοράκια» (107΄)

(Ολύμπιον, Τετάρτη 9/11, 15.15, Διεθνές Διαγωνιστικό)

Στη σουηδική ταινία του Jens Assur βλέπουμε τον αγώνα ενός παραδοσιακού αγρότη, ο οποίος θέλει η φάρμα του να μην αλλάξει χέρια ούτε τρόπο λειτουργίας. Όλα χάνονται κάτω από τα πόδια του: ο μεγαλύτερος γιος του δεν ενδιαφέρεται, η γυναίκα του υποκύπτει σε έναν άλλο άντρα -χωρίς να το ξέρει-, οι σύμβουλοι επιχειρήσεων τον προσεγγίζουν. Η παράνοια χτυπά την πόρτα του. Αναγκάζεται να κόψει, αυτός ο ίδιος, τον αντίχειρά του, μην τυχόν και ευαισθητοποιηθεί το παιδί του. Πολύ δυνατή ταινία που δείχνει το παλιό να πεθαίνει, μαχόμενο απελπιστικά.

«Χωρίς όνομα, χωρίς υπογραφή» (104΄)

(Ολύμπιον, Τετάρτη 9/11, 18.00, Διεθνές Διαγωνιστικό)

Ο Vahid Jalilvand φέρνει μία ταινία από το Ιράν, η οποία ξεφεύγει από τον κλασικό ιρανικό κινηματογράφο, του νεορεαλισμού. Ένας ιατροδικαστής χτυπά ένα μηχανάκι όπου επιβαίνει μία οικογένεια. Ο μεγάλος γιος χτυπά, όχι όμως σοβαρά, αυτός σταματά και τους προτείνει να τους οδηγήσει στο νοσοκομείο. Μετά από μία εβδομάδα το παιδί πεθαίνει. Το πόρισμα αναφέρει από τροφική δηλητηρίαση. Αυτός το παίρνει προσωπικά με τις ανάλογες συνέπειες. Πολύ καλή ανάλυση των χαρακτήρων, σε μία ταινία που ξεφεύγει από τα στενά όρια του ρεαλισμού, μπαίνει στον ποιητικό ρεαλισμό για να μας δώσει ανάγλυφα μία εικόνα της σύγχρονής μας ιρανικής κοινωνίας.

«Η επιφάνεια των πραγμάτων» (85΄)

(Τόνια Μαρκετάκη, Τετάρτη 9/11, 22.15, Διεθνές Διαγωνιστικό και Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου)

Θα κλείσουμε με την Νάνσυ Μπινιαδάκη. Αναφέρεται σε έναν αστικό μύθο για την εξαφάνιση ενός κοριτσιού τη δεκαετία του 1980 από τον Ερρινυό ποταμό, ο οποίος είναι υπόγειος στην Αθήνα. Παίρνει μία σπουδάστρια, η οποία κάνει το διδακτορικό της, συνεντεύξεις από γυναίκες που γνωρίζουν το θέμα. Με αυτή την αφορμή μαθαίνουμε τι υπήρχε, συνειδητά ή ασυνείδητα, στην Αθήνα, αυτή τη χρονική περίοδο. Αν και θα θέλαμε μία καλή πινελιά αφήγησης στο φαντασιακό, η ταινία κράτησε το ενδιαφέρον μας συνέχεια.

Καλή θέαση!

(περισσότερες πληροφορίες για το Φεστιβάλ στο www.filmandtheater.gr)



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved