TV Screen Makes You Feel Small…
Η τηλεοπτική γωνιά του «Φίλμ Νουάρ»…
Better Call Saul
Δημιουργοί: Βινς Γκίλιγκαν, Πίτερ ΓκουλντΠρωταγωνιστούν: Μπομπ Όντενκιρκ, Τζόναθαν Μπανκς, Μάικλ ΜακΚίν, Ρία Σίχορν. Με τον όρο «spin-off» στην τηλεόραση εννοούμε μια σειρά που βασίζεται στην ιστορία ή τους χαρακτήρες μιας άλλης, προϋπάρχουσας σειράς. Αυτό, όταν θέλουμε να κρατήσουμε τους τύπους. Γιατί αν είμαστε ειλικρινείς, με τον όρο αυτό συνήθως εννοούμε αυτό που στην Ελλάδα λέμε «αρπαχτή». Μια επιτυχημένη σειρά τελειώνει και οι δημιουργοί βρίσκουν τρόπο να εκμεταλλευτούν λίγο ακόμα τη χήνα με τα χρυσά αυγά φτιάχνοντας άλλη μια σειρά που ασχολείται με κάποιον (ή κάποιους) από τους χαρακτήρες της αυθεντικής.
Για ευνόητους λόγους, σπάνια το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό. Όποιος θυμάται το Joey, καταλαβαίνει. Το Better Call Saul είναι spin-off μιας από τις καλύτερες σειρές στην ιστορία της τηλεόρασης, του Breaking Bad. Ως εκ τούτου, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα ήταν από μετρίως αδιάφορο. Κακό δεν θα μπορούσε να είναι, λόγω χαρακτήρων και συντελεστών. Αλλά ναι, έμοιαζε στα μάτια μου μια προσπάθεια να ξεζουμίζουμε λίγο ακόμα το Breaking Bad. Τέσσερα επεισόδια αργότερα, στέκομαι (δε με βλέπετε, αλλά στέκομαι) ενώπιον σας μετανιωμένος.
Δεν είναι ότι πρόκειται για αριστούργημα, αλλά είναι σίγουρα καλό, προσεγμένο και επ’ ουδενί αρπαχτή. Οι δύο δημιουργοί, υπεύθυνοι και για το έπος του Γουόλτερ Γουάιτ, προσεγγίζουν σε μεγάλο βαθμό το ύφος και το ρυθμό του Breaking Bad, προσαρμόζοντας ωστόσο τον τόνο σε κάτι πιο διασκεδαστικό, πιο ανάλαφρο. Και κάνουν την έξυπνη επιλογή: αφήνουν το τρομακτικό ταλέντο του Μπομπ Όντενκιρκ να τους πάρει στις πλάτες του. Ο Όντενκιρκ, ο τύπος που ενσάρκωσε τον Σάουλ Γκούντμαν στο Breaking Bad κατορθώνοντας να κυριαρχήσει/κλέψει/σαρώσει κάθε σκηνή στην οποία έμπαινε με τις μπάντες, φτύνοντας τετρακόσιες λέξεις το λεπτό, είναι πια σεσημασμένος: δεν μας ξαφνιάζει το ερμηνευτικό του εύρος, ούτε και η ανεξήγητη αγάπη που τρέφει για αυτόν ο φακός.
Απαλλαγμένος από την πίεση που προκαλεί η ανάγκη να λάμψεις έχοντας περιορισμένο χρόνο και σκηνές σε κάθε επεισόδιο, όπως συνέβαινε στο πλευρό του Μπράιαν Κράνστον, απολαμβάνει κάθε στιγμή της νέας εμπειρίας. Η κάμερα δεν ξεκολλάει από το μονίμως κουρασμένο, αγχωμένο και προβληματισμένο του πρόσωπο και εκείνος σολάρει ανεμπόδιστος, παραδίδοντας μια ξεχωριστή ερμηνεία. Αυτό όμως που δίνει το κάτι παραπάνω, είναι ότι η σειρά αποφεύγει την πεπατημένη της «πηγής» της.
Θα μπορούσαμε να βλέπουμε τις περιπέτειες του Σάουλ Γκούντμαν και να μας διασκεδάζουν οι μονόλογοι του Όντενκιρκ. Όχι, κύριοι. Η πλοκή τοποθετείται 7 χρόνια νωρίτερα. Ο Σάουλ δεν είναι (ακόμα) Σάουλ, ο Μάικ κόβει εισιτήρια στο πάρκινγκ των δικαστηρίων και, κάπου στην Αλμπουκέρκη, ο Γουόλτερ Γουάιτ πιθανότατα διδάσκει τον περιοδικό πίνακα στους μαθητές του. Μία κομπίνα τη φορά, βλέπουμε τον Τζέιμς ΜακΓκίλνα «μεταμορφώνεται» στον Σάουλ Γκούντμαν. Ιδρωμένος, κουρασμένος, πασχίζοντας να βρει έναν τρόπο να εκμεταλλευτεί το «ταλέντο» του. Και στην πρώτη παρατυπία που αποδίδει, στέκεται πάνω από μερικές δεσμίδες δολάρια και μονολογεί: «πάνω σε αυτήν την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου». Η διαδρομή προβλέπεται άκρως ενδιαφέρουσα. Κι εγώ θα την ακολουθήσω.
Γρηγόρης Μυστιλιάδης
Next
Την Πέμπτη 5 Μαρτίου, αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Όχθες», του Πάνου Καρκανεβάτου, με τους Ανδρέα Κωνσταντίνου, Έλενα Μαυρίδου και Γιάννη Καλατζόπουλο, «Στα χρόνια της βίας» (A Most Violent Year), του ΤζέιΣι Τσάντορ, με τους Όσκαρ Άιζακ, Τζέσικα Τσαστέιν και Άλμπερτ Μπρουκς και «Focus», των Γκλεν Φικάρα και Τζον Ρέκουα, με τους Γουίλ Σμιθ, Μάργκο Ρόμπι και Ροντρίγκο Σαντόρο.Την Πέμπτη 12 Μαρτίου, αναμένεται να ξεκινήσουν την προβολή τους στη Θεσσαλονίκη οι εξής ταινίες: «Σταχτοπούτα» (Cinderella), του Κένεθ Μπράνα, με τους Λίλι Τζέιμς, Κέιτ Μπλάνσετ και Στέλαν Σκάρσγκαρντ, «Wild Card», του Σάιμον Γουέστ, με τους Τζέισον Στέιθαμ, Μίλο Βεντιμίλια και Σοφία Βεργκάρα και «Τετάρτη 04:45» του Αλέξη Αλεξίου, με τους Στέλιο Μάινα, Αδάμ Μπουσδούκο και Μαρία Ναυπλιώτου.