Η ΠΟΙΗΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΕΞΑΣΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ
Συνέντευξη στον Θοδωρή Μπακάλη
Η «παρτίδα» της
Κυκλοφορεί εδώ και δύο μήνες από τις εκδόσεις «Ιωλκός» η νέα ποιητική συλλογή της Κατερίνας Κατράκη με τίτλο Η παρτίδα. Και η ποιήτρια μιλά γι’ αυτή και για τα δημιουργικά ερεθίσματα κόντρα στη φθορά.
Η Κατερίνα Κατράκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1981, σπούδασε κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και γνωρίζει τρεις ξένες γλώσσες. Η πρώτη ποιητική συλλογή της ήταν το Παράθυρο, που κυκλοφόρησε από τις ίδιες εκδόσεις το 2010, ενώ συμμετέχει και στο συλλογικό έργο 12 δημιουργών με τίτλο Η ποίηση συναντά την ποίηση.
Γράφει γι’ αυτήν ο διευθυντής των εκδόσεων «Ιωλκός» Κωνσταντίνος Κορίδης: «Ο ποιητικός λόγος, η δημιουργία γενικότερα, δεν έχει ηλικιακά όρια. Η Κατερίνα Κατράκη, ένας νέος άνθρωπος, προβληματίζεται και προβληματίζει. Αισθάνεται τα τσιμπήματα της ζωής και της καθημερινότητας στο πετσί της. Ανησυχεί. Άλλοτε πονά, άλλοτε χαίρεται. Τα συναισθήματά της είναι έντονα. Αντιδρά και δημιουργεί. Δημιουργεί λέξεις, στίχους, στροφές, ποιήματα. Η ορμή της νιότης της είναι χειμαρρώδης. Η ευφράδειά της είναι χαρακτηριστική. Η δημιουργός έχει την ανάγκη να διαμορφώσει το δικό της σύμπαν, που αρμονικά θα ισορροπήσουν οι σκέψεις και τα βιώματά της. Το καταφέρνει. Χαροποιό γεγονός νέοι άνθρωποι να ποιούν τόσο χρωματιστά, τόσο όμορφα και συγκινητικά. Σίγουρα η παιδεία της ποιήτριας την εφοδιάζει με πλούσιο υλικό. Αλλά, πιστέψτε με, δεν είναι μόνο αυτή αρκετή. Είναι και το περιβάλλον, η πορεία που χαράζει και διανύει ο κάθε δημιουργός. Η Κατερίνα Κατράκη έχει επιλέξει ένα δύσκολο δρόμο. Το δρόμο της αντίστασης και της ειλικρίνειας. Δημιουργεί και μας παρακινεί να δημιουργήσουμε».
«Είναι πολύ σημαντικό το ότι κάνω μια πεζή, συμβατική δουλειά»
Σε μακρά συνομιλία μας, η Κατερίνα Κατράκη ξεκινά αποτυπώνοντας τον δημιουργικό δρόμο της: «Ξεκίνησα να γράφω από τα δώδεκα δημιουργώντας εφημερίδες, μιας και –έχοντας μια κλίση στον λόγο- ήθελα διακαώς να γίνω δημοσιογράφος» λέει. «Στις εφημερίδες υπήρχε ενότητα με ποίηση, ποίηση που συνεχίστηκε στα χρόνια χωρίς να σκεφτώ ποτέ να εκδώσω κάτι. Με παρότρυναν οι δικοί μου άνθρωποι, αλλά όταν έγινε άρχισα να εξωτερικεύω αγάπη με μια πρωτόγνωρη κοινωνικότητα».
Είναι μία φιλόλογος που εργάζεται ως υπάλληλος σε ιδιωτική εταιρεία. «Κι όταν πιέζομαι πολύ από τη φθορά της καθημερινότητας, καταφεύγω στην ποίηση. Είμαι ένας άνθρωπος του παρόντος που δεν προσκολλάται στο παρελθόν. Κάτι με σπρώχνει στην ποίηση, μια αδήριτη ανάγκη» λέει, προσθέτοντας: «Είναι πολύ σημαντικό το ότι κάνω μια πεζή, συμβατική δουλειά. Είμαι ικανοποιημένη από αυτή, αλλά δεν είναι μια δουλειά που παρέχει ερεθίσματα. Ωστόσο εμπνέομαι και από αυτή, καθώς μπορεί να γίνει ερέθισμα ακόμη και το άνοιγμα μιας πόρτας. Εμπνέομαι από την καθημερινότητα και τη φθορά της, την οποία αποδομώ και ανασυνθέτω μέσα από τους στίχους. Βλέπω τα πράγματα αλλιώς κάθε μέρα».
Μιλώντας για την ποίησή της και βγάζοντας στο φως όσα τη συνθέτουν κι τη γεννούν μέσα στον δικό της κόσμο, εξηγεί: «Κάθε ποίημα είναι ένα στιγμιαίο ερέθισμα που γράφτηκε σε συγκεκριμένο χρόνο και τελείωσε εκεί. Έχει κλείσει για μένα και μετά το αντιμετωπίζω σαν ένα τελειωμένο πίνακα ζωγραφικής. Και πάμε για άλλα… Όσο για τον καθένα που το διαβάζει, κάθε ποίημα είναι ένας πίνακας έχοντας τη δική του ανάγνωση. Για κάθε ποίημα ακούω διαφορετικές γνώμες που είναι όλες σωστές. Αυτό που δεν μπορώ να κάνω είναι να επεξηγήσω ή να αναλύσω. Δεν έχει νόημα. Ό,τι κατάλαβε ο καθένας, κατάλαβε. Αυτό μου αρκεί και είναι κέρδος και χαρά».
«Κάθε βράδυ προσεύχομαι μέσα από τους μεγάλους ποιητές μας»
Μέσα από τη συζήτησή μας, διαπιστώνουμε ότι τη συγκλόνισε η πρόσφατη απώλεια του Μένη Κουμανταρέα. Μιλά με θαυμασμό γι’ αυτόν και το έργο του. Και γενικεύοντας την περί την ποίηση κουβέντα, η Κατερίνα Κατράκη δηλώνει: «Η ποίηση δεν μπορεί να εξασκείται για βιοποριστικούς λόγους, κάτι που βέβαια στην εποχή μας είναι αδιανόητο και ανέφικτο. Αλλά αν θέλεις να βιοποριστείς δεν θα γίνεις καλός σ’ αυτό. Θα γίνεις καλός μόνο αν αφοσιωθείς και δεθείς μ’ αυτό που κάνεις. Χάνοντας τα ερεθίσματα του κόσμου».
Τέλος, περνώντας στο σκηνικό της κρίσης μέσα στο οποίο καλείται να λειτουργήσει και να τελετουργεί πλέον, λέει: «Η κρίση μάς έχει αγγίξει πολύ. Μετά την κρίση αξιών και συναισθημάτων επιμολύνθηκε και η οικονομική ζωή. Η κρίση δεν είναι κάτι καινούργιο στη ζωή μας. Εγώ την απομυθοποιώ και κάθε βράδυ προσεύχομαι μέσα από τους μεγάλους ποιητές μας, διαβάζοντας από ένα απόσπασμά τους για ένα καλύτερο μέλλον. Προσπαθώ να είμαι εντάξει απέναντι στον κόσμο και στην τέχνη. Παρακολουθώ τις εξελίξεις και πορεύομαι μαζί τους, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Αντιστέκομαι όσο μπορώ μέσα από τα έργα μου. Είτε τα ρεαλιστικά καθημερινά της ζωής είτε τα ποιητικά».
Το νέο βιβλίο της κυκλοφορεί μόλις τέσσερις μήνες και δεν υπάρχουν ακόμη κάποια στοιχεία από την πορεία του. Δεν έχει γίνει καν επίσημη παρουσίασή του ακόμη. «Θα γίνει στις 7 Μαρτίου, σ’ έναν όμορφο και φιλόξενο χώρο της Αθήνας», λέει η Κατερίνα Κατράκη.
