ΠΙΚ-ΝΙΚ URBAN FESTIVAL

Συνέντευξη της Αθηνάς Ριζοπούλου με το Γιάννη Φραγκούλη

Συζητήσαμε με την Αθηνά Ριζοπούλου, διοργανώτρια, ανάμεσα σε άλλους, του Πικ-Νικ Urban Festival που διοργανώνεται απ’το 2012 στη Θεσσαλονίκη. Στη Ρωμαϊκή Αγορά για 5η χρονιά θα διοργανωθεί απ’την 1η έως την 4η Σεπτεμβρίου 2016. Περισσότερες πληροφορίες για το φεστιβάλ μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Ποιο ήταν το σκεπτικό για να δημιουργηθεί το ΠικΝικ Urban Festival;

Η ιδέα προέκυψε ένα καλοκαίρι στη.. Βαρκελώνη! Εκεί πραγματοποιείται εδώ και πολλά χρόνια το φεστιβάλ Sala Montjuic, το οποίο διαρκεί ένα μήνα περίπου και στα πλαίσιά του, στήνεται ένα θερινό σινεμά στο εσωτερικό του μεσαιωνικού κάστρου Montjuic και χιλιάδες κάτοικοι και επισκέπτες της Βαρκελώνης έχουν την ευκαιρία να βιώσουν έναν σπουδαίο ιστορικό τόπο της πόλης τους, με τελείως διαφορετικό τρόπο. Έτυχε να βρεθούμε εκεί λοιπόν πριν μερικά χρόνια και βλέποντας το φεστιβάλ, σκεφτήκαμε… γιατί όχι και στη Θεσσαλονίκη;

Θα θέλαμε να μας αναφέρετε το ιστορικό του Φεστιβάλ.

Το πρώτο Πικ-Νικ Urban Festival πραγματοποιήθηκε στη Ρωμαϊκή Αγορά Θεσσαλονίκης το 2012. Από τότε, διοργανώνεται κάθε χρόνο, στο τέλος του καλοκαιριού. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει κάθε χρόνο μουσική και κινηματογράφο, ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους. Είναι χαρά μας που μέσω του Πικ-Νικ Urban Festival, έχουμε συνεργαστεί με πολλά κινηματογραφικά φεστιβάλ -για τις ταινίες μικρού μήκους έχουμε συνεργαστεί με τα φεστιβάλ Νάουσας, Δράμας, Balkans Beyond Borders, Taratsa, Animasyros- αλλά και με περίπου 30 μουσικά σχήματα.

Πιστεύετε ότι αυτές οι ενέργειες μπορούν να συσπειρώσουν τον κόσμο έτσι ώστε να βγει ο καθένας από την απομόνωσή του;

Το Πικ-Νικ είναι πρώτα από όλα ένα μεγάλο αστικό πικ-νικ οπότε είναι σίγουρα μία ευκαιρία αστικής «συμβίωσης». Πέρα από αυτό όμως, για εμάς καθοριστικό ρόλο έχει το σημείο όπου πραγματοποιείται, το εσωτερικό δηλαδή ενός σπουδαίου αρχαιολογικού χώρου. Οι αρχαιολογικοί χώροι που υπάρχουν στο εσωτερικό των ελληνικών πόλεων είναι πολλοί και έχουμε συνηθίσει να περνάμε δίπλα τους χωρίς να τους αντιλαμβανόμαστε, χωρίς να τους δίνουμε την προσοχή που τους αναλογεί. Εκδηλώσεις σαν το Πικ-Νικ Urban Festival, φέρνουν ξανά τέτοιους χώρους στο επίκεντρο, τους καθιστούν ξανά ενεργό κομμάτι της σύγχρονης αστικής ζωής.

picnin urban festival sinentefxi foto2

Για ποιο λόγο επιλέχτηκε η Ρωμαϊκή Αγορά και όχι κάποιος άλλος χώρος;

Τα χαρακτηριστικά του χώρου είναι ιδανικά για την πραγματοποίηση του συγκεκριμένου φεστιβάλ. Είναι ένας μεγάλος, επίπεδος χώρος, ιδανικός για πικ-νικ και θερινό κινηματογράφο, είναι απόλυτα ασφαλής για παιδιά, πολύ εύκολα προσβάσιμος για άτομα περιορισμένης κινητικότητας και βέβαια είναι στο κέντρο της πόλης!

Οι πολιτιστικές δράσεις πιστεύετε ότι ανοίγουν τους ορίζοντες των κατοίκων συτής της πόλης;

Μα βέβαια! Βλέποντας κανείς την πολιτιστική ατζέντα της πόλης, θα δει πως καλύπτει ένα τεράστιο εύρος, μπορεί να καλύψει και τις πιο ιδιαίτερες απαιτήσεις! Ειδικά τα τελευταία χρόνια, διοργανώνονται όλο και περισσότερα φεστιβάλ από ομάδες και εταιρίες που έχουν έδρα στην πόλη, πράγμα πολύ ενθαρρυντικό. Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης είναι πολύ ενεργοί πολιτιστικά, πολύ δραστήριοι και υποδέχονται με ενθουσιασμό κάθε καινούρια κίνηση.

Βλέποντας τις δράσεις παρατηρούμε ότι ο πολίτης είναι καταναλωτής των πολιτιστικών δράσεων, πως πιστεύετε ότι ο μπορεί να μεταμορφωθεί σε ενεργό παράγοντα;

Έχοντας ζήσει περιόδους της ζωής μου και σε άλλες πόλεις, της Ελλάδας και του εξωτερικού, νομίζω ότι στη Θεσσαλονίκη, οι πολίτες είναι σε μεγάλο βαθμό ενεργοί παράγοντες τόσο στην πολιτιστική όσο και, συνολικότερα, στην κοινωνική ζωή της πόλης. Φυσικά, δεν υπάρχει όριο εδώ, υπάρχουν πάντα περιθώρια βελτίωσης, μεγαλύτερης εμπλοκής. Οι Θεσσαλονικείς όμως ζουν την πόλη τους σε πολύ μεγάλο βαθμό και με μεγάλη ένταση.

picnin urban festival sinentefxi foto3

Στο μέλλον υπάρχει περίπτωση να γίνουν εργαστήρια με θέμα μορφές του πολιτισμού ή του αθλητισμού;

Θα ήταν μεγάλη μας χαρά, το Πικ-Νικ να γίνει αφορμή για να αναπτυχθούν άλλα, παράλληλα projects με τέτοιο χαρακτήρα. Αν κάποιος σκεφτεί αυτό που προτείνει το συγκεκριμένο φεστιβάλ, είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από «τρεις μέρες με μουσική, σινεμά και πικ-νικ». Η συζήτηση για την αξιοποίηση δηλαδή των αρχαιολογικών χώρων, έχει ξεκινήσει εδώ και μερικά χρόνια και φαίνεται πως διαρκώς προστίθενται επιχειρήματα στη συγκεκριμένη συζήτηση. Όσο μεγαλώσει η συζήτηση και όσο περισσότερα «εργαλεία» χρησιμοποιηθούν σε αυτή την κουβέντα, τόσο το καλύτερο.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για τις αντιδράσεις του κόσμου που συμμετείχε, όπως και αυτών που δε συμμετείχαν αν και κινήθηκαν στον γύρω χώρο της Ρωμαϊκής Αγοράς;

Από την πρώτη κιόλας χρονιά οι αντιδράσεις του κόσμου ήταν συγκινητικές και ενθουσιώδεις. Πέρα από τον σεβασμό που δείχνουν όλοι στον χώρο, είναι πάντα πολύ όμορφο όταν έρχονται άνθρωποι και μας λένε πως το Πικ-Νικ ήταν η αφορμή για να επισκεφθούν τη Ρωμαϊκή Αγορά για πρώτη φορά στη ζωή τους. Ακόμη, κατά τη διάρκειά του βλέπουμε γονείς να κάνουν βόλτα με τα παιδιά τους μέσα στον αρχαιολογικό χώρο και να βλέπουν μαζί τα εκθέματα και στη συνέχεια να κάθονται στο καρό τους τραπεζομάντηλο για να κάνουν Πικ-Νικ.

 

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Στόχος μας είναι, από την πρώτη χρονιά, να καταφέρουμε το Πικ-Νικ να φύγει απ’τη Θεσσαλονίκη και να ταξιδέψει και σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους σε όλη τη χώρα. Έχουμε κάνει ήδη συζητήσεις, αρκετοί φορείς μας έχουν προσεγγίσει και αν όλα πάνε καλά, πολύ σύντομα, το Πικ-Νικ θα ξεκινήσει τα ταξίδια του εκτός Θεσσαλονίκης.

Πόσο έχετε οραματισθεί ότι το Φεστιβάλ μπορεί να μεγαλώσει χωρίς να είναι δυσλειτουργικό;

Με δεδομένη την χωρητικότητα του χώρου, θα λέγαμε πως το Πικ-Νικ μπορεί πλέον να μεγαλώσει σε διάρκεια, να διαρκεί περισσότερες ημέρες ή να γίνεται ταυτόχρονα και σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους της πόλης. Ήδη φέτος, προσθέσαμε στο πρόγραμμα και μία τέταρτη ημέρα. Κάθε πρόταση όμως είναι προς συζήτηση!!!



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved