Τα σπίτια της γιαγιάς μου

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ

Τα σπίτια της γιαγιάς μου: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Κάθε σπίτι της γιαγιάς έχει τη δική του ιστορία. Και κάθε πρόσωπο της αφήγησης, υπαρκτό ή φανταστικό. Συμπεριλαμβανομένου και εκείνου της γιαγιάς. Δημιουργεί ως διά μαγείας την ατμόσφαιρα του βιβλίου. Σε αυτή κάθε ήρωας εμφανίζεται ως φορέας μιας χαρμολύπης.

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ: Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ

Στην ουσία, κάθε σπίτι της γιαγιάς είναι μία μεταφορική οντότητα. Αντικατοπτρίζει τους περιπετειώδεις αγώνες των Ρωμιών της Πόλης. Πάντα στο πεδίο του φαντασιακού. Αυτοί είναι στα πρόθυρα της τρίτης χιλιετίας. Μία εποχή που έφερε τα πάνω κάτω. Το ξέρουμε ότι αυτή άλλαξε τη ζωή, τις αξίες και την τύχη μας. Διαμόρφωσε τον τόπο αυτό που γεννηθήκαμε και θεωρούμε πατρίδα μας: την Κωνσταντινούπολη.

Εδώ μεγαλώσαμε. Εδώ σπουδάσαμε. Εδώ αγαπήσαμε, ζήσαμε. Αγκαλιάσαμε την τύχη μας. Βλέπουμε όλα όσα έμελλε αυτή να προσδιορίσει. Κάθε σπίτι της γιαγιάς είναι σαν ένα βαγόνι τρένου. Είναι ένα όχημα που μεταφέρει πολλούς επιβάτες. Αυτοί είναι κοινωνοί μιας εποχής της Πόλης. Ταξιδεύουν μέσα σε έναν άστατο κόσμο. Αυτόν που δημιουργήθηκε μέσα από την πλάνη, τα όνειρα και τις αναζητήσεις των ανθρώπων της.

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ: Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η Κορνηλία Τσεβίκ-Μπαϊβερτιάν γεννήθηκε και ζει στην Κωνσταντινούπολη. Είναι φιλόλογος του Ζαππείου Κωνσταντινουπόλεως από το 1993. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η διατριβή της είχε θέμα «Το ζήτημα της γλώσσας στην Κωνσταντινούπολη-λόγος και αντίλογος στην Εφημερίδα Ο Ταχυδρόμος».

Η διδακτορική αυτή εκδόθηκε από τις εκδόσεις Τσουκάτου (2008). Δίδαξε στο Τμήμα Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, του Πανεπιστημίου της Πόλης (2004-2008). Έλαβε μέρος σε συνέδρια. Αυτά είχαν ως θέμα την «Διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας» και την «Εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη».

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ: ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Το πρώτο της βιβλίο, «Τα άλματα», κυκλοφόρησε από την Εκδοτική Αθηνών (1995). Μετέφρασε το «Ζητείται Ελπίς» του Αντώνη Σαμαράκη στην τουρκική γλώσσα (1991). Μετέφρασε την ποιητική συλλογή της καθηγήτριας της φιλοσοφίας Ιωάννας Κουτσουράδη, «Από το παραπέτασμα πίσω», στην τουρκική γλώσσα (2016).

Ασχολήθηκε με θέματα που αφορούν την ιστορία της εκπαίδευσης. Την γυναικεία χειραφέτηση. Την «προφορική ιστορία» από το 2008.

Τα σπίτια της γιαγιάς μου

Την τελευταία πενταετία συνεργάζεται με το πολυπολιτισμικό περιοδικό «Paros», στην Τουρκία. Επίσης με την εφημερίδα «Ο πολίτης», στην Ελλάδα. Εκεί δημοσιεύει τις βιωματικές μαρτυρίες των Πολιτών. Διανύει έτσι τον 21ο αιώνα στη σειρά «Πρόσωπα και άνθρωποι».

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ: ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Ορισμένες από αυτές τις μαρτυρίες εκδόθηκαν σε βιβλίο. Ο τίτλος του ήταν: «Κωνσταντινουπολίτικη προσωπογραφία». Από τις εκδόσεις Τσουκάτου (2018). Αντίστοιχη έκδοση υπήρξε στην τουρκική γλώσσα. Από τις εκδόσεις Πάρος.

Το 2020 εκδόθηκε πάλι από τις εκδόσεις Τσουκάτου, το βιβλίο της «Η Πόλη της καρδιάς μας-αναμνήσεις και βιώματα από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80». Το έργο της έχει να κάνει με την Κωνσταντινούπολη. Ακόμα με αυτά που σχετίζονται με αυτή την πόλη. Την πολυπολιτισμική πόλη που λάμπει σαν αστέρι. Ενώνει την Ασία με την Ευρώπη. Είναι μία ζωντανή ιστορική μαρτυρία σε κάθε βήμα του περιηγητή της.

ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΜΟΥ

Κορνηλία Τσεβίκ-Μπαϊβερτιάν

Τα σπίτια της γιαγιάς μου

Τιμή: 16.96

Σελίδες: 502

ISBN: 978-618-5466-17-6

Εκδόσεις: Τσουκάτου.

 

Διαβάστε τα άρθρα για το βιβλίο

Δείτε το βίντεο που έχουμε ετοιμάσει


Tagged:


ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved