ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ

Το κύρος που σκοτώνει

Προ ολίγων ημερών, ένας 20χρονος φαντάρος που υπηρετούσε σε μονάδα Πεζικού της 5ης Μεραρχίας Χανίων, αφότου έλαβε άδεια και μετέβη στο σπίτι των γονιών του στην Κοντούρα της Παλαιοχώρας, έδωσε τέλος στη ζωή του. Ναι, γνωρίζω, ήταν μεμονωμένο περιστατικό. Ναι, γνωρίζω, θα διενεργηθεί Ένορκη Διοικητική Εξέταση, που θα φωτίσει κάθε πιθανή σκιά της υπόθεσης.

Ναι, γνωρίζω, δεν υπάρχει λόγος να τοποθετηθεί το Γενικό Επιτελείο Στρατού επί του θέματος. Με τον κάθε καταθλιπτικό και ευαίσθητο νεαρό της χώρας θα ασχολείται, έχει και σοβαρότερες δουλειές άλλωστε… Έχει καταρχάς και καταρχήν να κουκουλώσει τα όσα συνέβησαν στις αρχές του προηγούμενου μήνα, στο πεδίο ασκήσεων Γλαφυρών, στη Μαγνησία, όταν δύο λοχίες πεζικού και ένας (19χρονος) οπλίτης θητείας βρήκαν τραγικό θάνατο. Ας μην είμαστε όμως άδικοι και εμπαθείς, η Πολιτεία επέδειξε τάχιστα αντανακλαστικά σε αυτή την περίπτωση.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, άμεσα ανέσυρε από τη ντουλάπα του το στιβαρότερο σκουρόχρωμο κουστούμι του και, μαζί μ’ αυτό, φόρεσε και το πιο σοβαρό του βλέμμα. Κήρυξε μάλιστα τριήμερο πένθος, εξασφαλίζοντας με αυτή την καίρια πολιτική κίνηση την δια παντός αποφυγή παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον. Ο δε Πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, δήλωσε πως «σήμερα χάσαμε στον Βόλο τρία στρατευμένα παιδιά την ώρα του καθήκοντος». Αντιλαμβάνομαι πως ορισμένες έννοιες είναι ρευστές και υποκειμενικές, αλλά ειλικρινά αδυνατώ να αντιληφθώ ποιο ακριβώς ήταν το ιερό καθήκον, το οποίο επιτελούσαν εκείνη τη στιγμή οι συγκεκριμένοι τρεις άνθρωποι. Ιδίως μάλιστα όταν, όπως διαβάζω παντού: α) ο 19χρονος οπλίτης δεν είχε λάβει εκπαίδευση ολμιστή (ναι, είναι αυτός που ρίχνει όλμους, όπως ίσως υποψιάζεστε), β) υπήρχαν συνεχείς προειδοποιήσεις και παρατηρήσεις που έκαναν λόγο για παμπάλαια, σκουριασμένα και επικίνδυνα όπλα. Η βεβιασμένη και εκ του προχείρου απόδοση των όσων διαδραματίστηκαν στη Μαγνησία σε ανθρώπινα λάθη είναι όχι μόνο σφόδρα αντιδεοντολογική, από κάθε άποψη, αλλά και κατάφορα χυδαία από αμιγώς ηθική σκοπιά. Προφανής σκοπός; Να μείνει αλώβητο το κύρος του θεσμού, άσχετα αν δυο-τρεις άνθρωποι βρέθηκαν στα θυμαράκια!

«Ο στρατός είναι το καλύτερο και μεγαλύτερο σχολείο της ζωής»… θυμάμαι να ακούω από μικρός. Θυμάμαι επίσης να σκέφτομαι ότι και η φυλακή είναι μεγάλο σχολείο, αλλά καλό θα ήταν να μη φοιτήσω εκεί. Πράγματι, είναι εξαιρετικά χρήσιμο σχολείο ο στρατός. Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για κάθε νέο Έλληνα να μπει για τα καλά στο πετσί και στο ζουμί της κοινωνίας στην οποία θα ενταχθεί ως ενεργός πολίτης. Αν, εντέλει, υπηρετήσει στον Έβρο, θα νιώσει αρκετά μαλάκας συγκρίνοντας τον εαυτό του με όλους τους υπόλοιπους φαντάρους που έκαναν θητεία δίπλα στο σπίτι τους, λόγω γνωστών, φίλων, συγγενών, χατιριών και παρακλήσεων. Θα θελήσει σταδιακά να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, επηρεαζόμενος από τα όσα θα ακούει γύρω του. Αντιστοίχως, όσοι διαθέτουν «βύσματα» και «κονέ», θα μάθουν να τα χρησιμοποιούν ακαριαία και ουδόλως να ντρέπονται γι’ αυτό. Παρακινούμενοι από φίλους, γονείς, γνωστούς, περίγυρο, τη γενικότερη αύρα και νοοτροπία… Σε όλα τα ζητήματα, πέρα από τον σκελετό, υπάρχει πάντα και το εποικοδόμημα. Απενοχοποιώντας τη σκέψη και το κίνητρο, απενοχοποιείς τελικά την ίδια την ενέργεια, την ίδια την πράξη. Είναι κατά βάση αρκετά απλό, αν το καλοσκεφτεί κανείς.

Γιώργος Παπαδημητρίου


ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΩΝ

Δύο μέρες, μία νύχτα

Interstellar

St. Vincent ο αγαπημένος μου άγιος

Οι υπερέξι

Ida

Η συγκάλυψη

We are the best

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Αποτίμηση

Ρόι Άντερσον

Βαλκανικό Τμήμα

Διεθνές Διαγωνιστικό

Ελληνικές ταινίες

Νέοι Ορίζοντες

Το Φιλμ Νουάρ θυμάται (Σ. Μπαμπατζινόπουλος, Γ. Παπαδημητρίου)

Το Φιλμ Νουάρ θυμάται (Σ. Κερσανίδης, Δ. Ξιφιλίνος)

Το Φιλμ Νουάρ θυμάται (Κ. Σαμαράς, Γ. Σμοΐλης)

Το Φιλμ Νουάρ θυμάται (Θ. Γιαχουστίδης, Κ. Καρδερίνης)

ΔΙΑΦΟΡΑ

Θέατρο

Συνέντευξη (Θ. Χόνδρου, Α. Κατσιάνη)

Συναυλίες

Μουσική εκδήλωση (Α. Τριανταφύλλου)

Συνέντευξη (Νιλς Κινσέλλα)

 



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved