ΣΟΚΟ ΛΑΤΡΕΙΑ 2

ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΣΟΚΟΛΑΤΑ 

H γευσιγνωσία της σοκολάτας είναι μια διαδικασία που μπορεί να παραλληλιστεί με αυτήν του κρασιού. Όλες οι αισθήσεις αγκαλιάζουν αυτή την απόλαυση με ακραία ευαισθητοποίηση, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για σπάνια «χαρμάνια» σοκολάτας με εξαιρετικά λεπτές αποχρώσεις γεύσεων και αρωμάτων.

Όσφρηση: Καθώς ανοίγουμε μια σοκολάτα, το ωραίο της άρωμα θα πρέπει να αναδυθεί και να μας τυλίξει. Μπορούμε να πλησιάσουμε τη σοκολάτα στη μύτη μας και να εισπνεύσουμε το άρωμά της.

Όραση: Ας απολαύσουμε το χρώμα της. Η παλέτα μπορεί να περιλαμβάνει τόνους που ξεκινούν από ένα βαθύ πυρόξανθο και φτάνουν ως το πιο σκοτεινό καφετί. Ας περιεργαστούμε την «επιδερμίδα» της, το φινίρισμα της. Αν η σοκολάτα έχει καλουπωθεί, η επιδερμίδα της είναι ακτινοβόλα στιλπνή, ενώ αν είναι πλασμένη ή επικαλυμμένη στο χέρι (π.χ. χειροποίητα σοκολατάκια), έχει μια πιο θαμπή λάμψη.
Γεύση: Για να αναπτυχθεί όλη η τονικότητα της γεύσης της σοκολάτας, πρέπει να αφήσουμε ένα μικρό κομμάτι της να λιώσει αργά πάνω στη γλώσσα μας. Οι γευσιγνώστες δεν φτύνουν τη σοκολάτα (όπως κάνουν οι οινογνώστες με το κρασί), αφού η τονικότητα της γεύσης σταχυολογείται από την πλήρη ανάπτυξή της σε ολόκληρη τη στοματική κοιλότητα. Αναζητούμε μια μεταξένια, μακριά επίγευση, σαν αυτή που αφήνουν τα σπάνια κρασιά. Όταν γευόμαστε διαδοχικά διαφορετικές σοκολάτες, μπορούμε να διαχωρίσουμε τις γεύσεις πίνοντας μια χορταστική γουλιά νερό ενδιάμεσα ή δροσίζοντας τον ουρανίσκο μας με ένα κομμάτι μήλο.

Ήχος και αφή: Mπορούμε να σπάσουμε μια συμπαγή σοκολάτα και να προσέξουμε τον ήχο της. Πρέπει να είναι ήχος διαυγής, αφού η κρυσταλλική δομή του βουτύρου του κακάο δίνει αυτόν τον χαρακτηριστικά κοφτό και τραγανό κρότο. Το σπάσιμο πρέπει να είναι καθαρό και να μη θρυμματίζεται η σοκολάτα. Αν πρόκειται για γεμιστή σοκολάτα, σπάζοντάς την μπορούμε να ανακαλύψουμε αν έχει παχύ ή λεπτό κέλυφος ή αν έχει διπλή και τριπλή επικάλυψη, συνήθως από διαφορετικό είδος σοκολάτας στην κάθε στρώση.

chocolatreia-tefxos-97-foto2

Τέσσερα είναι τα βασικά κριτήρια σύμφωνα με τα οποία κατατάσσουμε μια σοκολάτα: η οξύτητα (γίνεται αντιληπτή από ένα έντονο τράβηγμα στα πλαϊνά της γλώσσας), η πικρότητα (γίνεται αντιληπτή στο πίσω μέρος της γλώσσας, ενώ όσο περνούν τα λεπτά γίνεται πιο έντονη) και το αν επικρατούν τα αρώματα φρούτων ή ξηρών καρπών (όπως και στο κρασί, στην αρχή αντιλαμβανόμαστε τα αρώματα από φρούτα και λουλούδια, που στη συνέχεια δίνουν τη θέση τους στα πιο «ζεστά» αρώματα του ψωμιού, των καβουρδισμένων ξηρών καρπών και των μπαχαρικών).

Η γεύση, το άρωμα και η ποιότητα μιας σοκολάτας κρίνονται από πολλούς παράγοντες. Σίγουρα το ποσοστό σε κακάο στη σοκολάτα δεν αποτελεί ποιοτικό κριτήριο παρά μόνο ποσοτικό: δηλαδή πόσο πιο πλούσια γεύση έχει. Καλό είναι λοιπόν, να ψάχνει κανείς την ποικιλία και την προέλευση των καρπών του κακάο, το χαρμάνι και την επεξεργασία που κάνει η εταιρεία, της συνθήκες παραγωγής και συντήρησης κλπ. Τα συστατικά της σοκολάτας πρέπει να είναι αγνά και απαλλαγμένα από φυτικά λίπη, ουσίες που αλλοιώνουν τεχνητά τη γεύση, σταθεροποιητές, τεχνητά γλυκαντικά κλπ. προκειμένου να πούμε ότι έχουμε ένα ποιοτικό και νόστιμο τελικό προϊόν.

Σίγουρα, το ταίριασμα κρασιού και σοκολάτας είναι ένα δύσκολο παιχνίδι. Ισχύει και εδώ περίπου ό,τι ισχύει σε κάθε οινογευστικό συνδυασμό. Φινετσάτες και «ελαφριές» σοκολάτες ταιριάζουν με μετρίου σώματος κρασιά. Πλούσιες, αρωματικές, «βουτυράτες» σοκολάτες με σωματώδη πλούσια και αρωματικά κρασιά.

Ας έχουμε κατά νου ότι το κρασί πρέπει να είναι τόσο γλυκό όσο και η σοκολάτα, για να μην αφήσει ξινή γεύση. Επίσης, ο υψηλός αλκοολικός βαθμός δίνει μια γλύκα στο κρασί, που συμμετέχει στο τελικό γευστικό αποτέλεσμα. Αντίθετα η υψηλή οξύτητα μειώνει τη «γλύκα» του κρασιού. Έτσι, συνήθως τα λευκά κρασιά με οξύτητες δύσκολα ταιριάζουν με σοκολάτες.

Οι πολύ διαδεδομένες σοκολάτες γάλακτος αγαπούν την πατρινή Μαυροδάφνη και τα γλυκά Μοσχάτα κρασιά. Αλλά δεν θα έλεγαν «όχι» σ” ένα ελαφρύ φρουτώδες και αρωματικό Merlot.

Η μαύρη, αλλά με χαμηλή περιεκτικότητα σε κακάο, σοκολάτα ταιριάζει με ένα Cabernet Sauvignon. Είναι επίσης απολαυστική με κονιάκ, μπράντι και πόρτο. Η αγαπημένη μαύρη πικρή σοκολάτα με μεγάλη περιεκτικότητα σε κακάο αγαπάει τα Merlot, τα αργεντίνικα Malbec και τα Syrah, αλλά στην πραγματικότητα «τρελαίνεται» για καλβαντός και για ώριμα σκωτσέζικα malt ουίσκι.

chocolatreia-tefxos-97-foto3

Η σοκολάτα προάγει την υγεία. Η μέτρια κατανάλωση καλής σοκολάτας είναι ωφέλιμη για τον οργανισμό. Το κάλιο, το ασβέστιο και το μαγνήσιο της σοκολάτας συμβάλλουν στην πρόληψη της υπέρτασης και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Ο χαλκός συμβάλλει στο μεταβολισμό του σιδήρου, βοηθάει στη σύνθεση της μελανίνης στο δέρμα, στα μαλλιά και βοηθάει στη λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης η οποία μεταφέρει το οξυγόνο μέσα στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος.

Ειδικά η μαύρη σοκολάτα περιέχει τα παραπάνω θρεπτικά συστατικά σε μεγαλύτερες ποσότητες. Επιπρόσθετα, η σοκολάτα, και κυρίως η μαύρη, αποτελεί πολύ σημαντική πηγή πολυφαινολών, ουσιών με αντιοξειδωτική δράση. Τα αντιοξειδωτικά προστατεύουν τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες, οι οποίες προκαλούν βλάβες στις μεμβράνες των κυττάρων και αυξάνουν τον κίνδυνο για ανάπτυξη καρδιακής νόσου.

Επιπλέον, οι ελεύθερες ρίζες συμβάλλουν στην πρόωρη γήρανση. Τα φλαβονοειδή συμβάλλουν επίσης στη μείωση της υπέρτασης και βελτιώνουν τη συνολική αγγειακή μας λειτουργία. Ακόμη η σοκολάτα, εκτός από την απόλαυση που χαρίζει στον ουρανίσκο μας, η κατανάλωσή της βοηθάει σημαντικά στη βελτίωση της ψυχικής μας διάθεσης. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι με την κατανάλωσή της ενεργοποιείται συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και εκκρίνονται χημικές ουσίες που είναι οι ίδιες που απελευθερώνονται όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση ψυχικής ευφορίας και ικανοποίησης.

Τάσος Ρόζος



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved