55ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Έχουμε αρχίσει να βλέπουμε το τέλος των εργασιών του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Έχουμε ήδη μαζέψει κάποιες ταινίες, με την έννοια ότι κάποιες απ’αυτές θα τις φυλάξουμε στην αποθήκη μας, γιατί έχουμε πολλά να μας πουν. Επίσης έχουμε βρει μία απ’τις κυρίαρχες τάσεις που είναι η βία, όπως αυτή εμφανίζεται είτε στην οικογένεια είτε στην κοινωνία είτε στο πεδίο του πολέμου είτε στη σφαίρα του φανατισμού, ιδεολογικού και θρησκευτικού. Με αυτό και με άλλα θέματα θα ασχοληθούμε στα σημειώματά μας, μετά τη λήξη του Φεστιβάλ, στο www.filmandtheater.gr. Ας μιλήσουμε τώρα για τις ταινίες που προτείνουμε για αύριο, την Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014.

«Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ» («The bitter tears of Petra von Kant»), Γερμανία, 1972, του Rainer Werner Fassbinder, μία από τις κλασικές ταινίες του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, απ’τον πιο ιδιοφυή σκηνοθέτη της Ευρώπης που μας ενθουσίαζε και μας συγκινούσε τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο. Θα τη δούμε στον Παύλο Ζάννα, στις 2.30 μ.μ.

«Αμνησία» («Amnesia»), Νορβηγία, 2014, της Nin iBull Robsahm. Εδώ έχουμε τη γυναικεία ματιά στη σχέση ενός ζευγαριού. Οι ρυθμοί είναι αργοί τόσο για να διαμορφωθούν χαρακτήρες. Ένα ζευγάρι είναι σε κρίση και καταστάσεις δρομολογούνται που εκτροχιάζουν τις λεγόμενες καλές συμπεριφορές. Η βία που υποβόσκει αρχίζει να φαίνεται και να εκφράζεται σχετικά νωρίς, κορυφώνεται όμως στο τέλος και έχουμε πλέον την πλήρη έκφρασή του. Ουμανιστικός κινηματογράφος όπου ο άνθρωπος και τα πάθη του είναι μπροστά απ’το φακό του μικροσκοπίου. Θα προβληθεί στο Ολύμπιον στις 3.45 μ.μ.

Δύο εναλλακτικές λύσεις, δυστυχώς την ίδια ώρα περίπου: Η πρώτη είναι η εξαιρετική ταινία του RoyAndersson, «Μία ερωτική ιστορία» («Swedish love story»), Σουηδία, 1970, μία ταινία όπου ο έρωτας πρωταγωνιστεί. Έχουμε δύο έφηβους που ερωτεύονται σε ένα πολύ ρομαντικό και καλοκαιρινό τοπίο στη Σουηδία, έτσι όπως δεν την έχουμε γνωρίσει ποτέ. Η πρώτη ταινία του πολύ σημαντικού σκηνοθέτη μας δείχνει ένα άλλα ερωτικό τοπίο έτσι όπως σπάνια το βλέπουμε στον κινηματογράφο. Η δεύτερη είναι οι ταινίες μικρού μήκους από τις βαλκανικές χώρες. Η πρώτη θα παίξει στον Παύλο Ζάννα, στις 5.00 μ.μ., και η δεύτερη στον Σταύρο Τορνέ (στο λιμάνι), στις 6.00 μ.μ.

«Today», Ιράν, 2014, του Reza Mirkarimi. Ο Γιουνές είναι ένας ηλικιωμένος ταξιτζής και πηγαίνει μία νεαρή γυναίκα στο νοσοκομείο, είναι έτοιμη να γεννήσει. Όλοι θα νομίσουν ότι είναι ο σύζυγός της, αυτός όμως μέχρι το τέλος δε θα το αρνηθεί. Θα βοηθήσει χωρίς ανταλλάγματα μία γυναίκα που είναι μόνη της και προσπαθεί να τα βγάλει πέρα, εισπράττοντας την αδιαφορία απ’τους συνανθρώπους της. Εξαιρετική ταινία, φτιάχνει αριστουργηματικά τους χαρακτήρες της, ξεφεύγει απ’το ρεαλισμό για να βουτήξει στον ποιητικό χώρο. Δροσερή ματιά σε ένα επίκαιρο θέμα.

Δύο ταινίες για το τέλος: «12 λεπτά» («12 minutes»), Ρουμανία, 2013, του NicolaeConstantinTamase, ταινία μικρού μήκους που είναι βουτηγμένη στη βία, παράλογη, αλλά φορμαλιστική. Το παράλογο φαίνεται μέσα απ’τη φόρμα που ξεκινά απ’την παράδοση, της Ανατολής εδώ, για να ριζώσει στη ρουμανική κοινωνία. Στη συνέχεια η ταινία «Ίαση-η ζωή μίας άλλης» («Cure-the life of another»), Ελβετία-Κροατία-Βοσνία Ερζεγοβίνη, 2014, της Andrea Staka. Εδώ έχουμε τη επιστροφή απ’την Ελβετία της δεκατετράχρονης Λίντα με τον πατέρα της. Μένουν πλέον στο Ντουμπρόβνικ. Βρίσκει την Έμα και, μαζί της, θα πάει στο απαγορευμένο δάσος όπου θα γνωρίσει εμμονές και ερωτικές φαντασιώσεις. Η ζωή της δεν αναφέρεται στο μεταπολεμικό τοπίο αλλά στο χώρο του ερωτισμού που, αναγκαστικά, θα τη φέρει αντιμέτωπη με τον εαυτό της. Θα τις δούμε στον Σταύρο Τορνέ, στις 11.00 μ.μ.

Γιάννης Φραγκούλης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved