ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ 1950

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ;

Η ιστορία επαναλαμβάνεται ή εμείς φροντίζουμε για την επανάληψή της; Αν, ακόμη, ισχύει ότι η επανάληψη είναι τραγωδία τότε μήπως εμείς οι ίδιοι σκηνοθετούμε την τραγωδία στην οποία είμαστε τα ενεργά και παθητικά πρόσωπα, συγχρόνως; Μέσα από τις φωτογραφίες που θα παραθέσουμε θα μπορούμε να κάνουμε τη σύγκριση, τους χθες με το σήμερα. Τελικά να αποφασίσουμε ποια ερείπια της Ελλάδας θέλουμε. Ας έχουμε, δηλαδή, την πολυτέλεια να αποφασίσουμε την καταδίκη τη δική μας και των παιδιών μας. fotoreportage tis ellhnikis istorias foto2 Ο Εμφύλιος μόλις έχει τελειώσει. Οι άνθρωποι, μέσα σ’αυτή τη χαώδη κατάσταση, προσπαθούσαν να οργανώσουν τη ζωή τους. Ο αγώνας γινόταν για ένα πιάτο φαΐ, για ένα τρύπιο παντελόνι ή φουστάνι, για ένα ζευγάρι παπούτσια, που είχαν βαρεθεί να πηγαινοέρχονται στον τσαγκάρη. Ο αγώνας γινόταν κυρίως για τη δουλειά, για το μεροκάματο. Οι διάφορες συντεχνίες , συγκεντρωμένες σε γνωστά στέκια, περίμεναν από τα ξημερώματα τους εργολάβους, αλλά και απλούς ιδιώτες, για να τους δώσουν δουλειά. Η διαπραγμάτευση σκληρή, αδυσώπητη, απάνθρωπη μερικές φορές! fotoreportage tis ellhnikis istorias foto3 Οι ανειδίκευτοι και τα παιδάκια, στις δουλειές του ποδαριού. Κάλτσες, τσατσάρες, πιαστράκια, καθρεφτάκια, ξυραφάκια και ότι χωρέσει ο νους σου, που να μπορεί όμως να χωρέσει, σ’ένα τελάρο κρεμασμένο από το λαιμό. Σε όλους αυτούς, μπορείς να προσθέσεις και τους χιλιάδες επαρχιώτες, που έφταναν κάθε μέρα με τρένα και λεωφορεία, εγκαταλείποντας τα χωριά τους, με την ελπίδα μιας καινούργιας ζωής. fotoreportage tis ellhnikis istorias foto4 Η εσωτερική μετανάστευση  κράτησε χρόνια και χρόνια, ώσπου η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της Ελλάδας, έγιναν τα σημερινά τέρατα, που όλους μας δυναστεύουν. Τα τεφτέρια των τσαγκάρηδων, των ραφτάδων και πιο πολύ των μπακάληδων, έπαιρναν κάθε μέρα φωτιά. «Μισή οκά ζάχαρη, μισή ρύζι, ψωμί και . γράφτα!». Οι δρόμοι  χωμάτινοι, νερό από τις βρύσες στις γωνιές των τετραγώνων και ηλεκτρικό ρεύμα, μόνο για το ένα τρίτο των Ελλήνων! fotoreportage tis ellhnikis istorias foto5 Και, φυσικά, «έχει ο θεός». Ποιος θεός όμως; Αυτόν που καλούσαν οι επιτήδειοι κόλακες και υπηρέτες του συστήματος για να δημιουργήσουν ψεύτικες ελπίδες στους αγράμματους και νωθρούς ανθρώπους που δεν έβλεπαν πέρα από τη μύτη τους. Το κακό του γείτονά τους ήταν, πολλές φορές, η μόνη επιδίωξή τους. fotoreportage tis ellhnikis istorias foto6 Ένα σχέδιο για την ανόρθωση της Ελλάδας, μετά τον εμφύλιο σπαραγμό δεν υπήρξε. Αντίθετα υπήρξαν πολύ καλά μελετημένα σχέδια για τον εθνικό αλληλοσπαραγμό, για την αλληλοεξόντωσή μας, για την ανόρθωση της Γερμανίας, την ανάπτυξη της Αμερικής, του Καναδά, της Αυστραλίας, του Βελγίου, της Γαλλίας… fotoreportage tis ellhnikis istorias foto7 Μετά την εσωτερική μετανάστευση, ο Έλληνας κατέφυγε στη μετανάστευση του εξωτερικού, σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Σε απίθανα μέρη μπορούσε κανείς να βρει Έλληνες επιχειρηματίες. fotoreportage tis ellhnikis istorias foto8 Ο εθνικός διχασμός συνεχίστηκε και οι κυβερνήσεις που βόλευαν τους ντόπιους μεταπράτες και τα ξένα κέντρα αποφάσεων διαδέχονταν η μία την άλλη. Η στιγμή έφτασε που θέλαμε να βιάσουμε την ανάπτυξη, χωρίς να ξέρουμε για ποια ανάπτυξη μιλάμε, να βιώσουμε την μητρόπολη του καπιταλισμού, χωρίς να ξέρουμε τι είναι ο καπιταλισμός. fotoreportage tis ellhnikis istorias foto9 Μέχρι που φτάσαμε στην κορυφή του λόφου -τον οποίο θεωρούσαμε ότι ήταν το επιθυμητό βουνό- για να ξεκινήσουμε την κάθοδο. Για να φτάσουμε στο σήμερα. fotoreportage tis ellhnikis istorias foto10 Αυτές οι φωτογραφίες μας δείχνουν εικόνες απ’το παρελθόν, κάποιες μοιάζουν με το παρόν, κάποιες είναι πιο μπροστά απ’αυτό που ζούμε σήμερα. Έτσι σαν ένα προβληματισμό… fotoreportage tis ellhnikis istorias foto11

Γιάννης Φραγκούλης

(Οι φωτογραφίες είναι του πολύ γνωστού φωτογράφου Μεγαλοικονόμου που μεγαλούργησε στην Αθήνα κυρίως)



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved