Κυριάκος Μητσοτάκης

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟ ΣΤΟ ΥΣΤΕΡΙΚΟ

Κυριάκος Μητσοτάκης: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Είχαμε γράψει για την διαφορά μεταξύ μαφίας και εγκληματικής οργάνωσης (δείτε εδώ το άρθρο) και, ακολούθως, αναλύσαμε τον χαρακτήρα του βρίσκοντας ότι εδράζει στην ναρκισσιστική νεύρωση (δείτε εδώ το άρθρο). Σε αυτό το σημείωμα θα διερευνήσουμε που βρίσκεται στο υστερικό πεδίο ο ψυχισμός αυτού που υποστηρίζει ότι ασκεί εξουσία σε αυτή την χώρα σαν Πρωθυπουργός.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Το πέρασμα

Η ψυχανάλυση μας διδάσκει, από αναλύσεις σε κλινικές περιπτώσεις, ότι  ο ψυχισμός ενός ανθρώπου από την ναρκισσιστική νεύρωση περνά πολύ εύκολα στο δεύτερο πεδίο, στην υστερία. Το ID του ανθρώπου βρίσκεται αντιμέτωπο με τον Άλλο εαυτό του, αυτόν που έχει φτιάξει από ψυχικά υλικά που έχουν «φουσκώσει» και παραποιήσει την ταυτότητά του, φτιάχνοντας ένα άλλον και παραποιημένο εαυτό, τον Άλλον, κατά Λακάν.

Όταν το ID συζητά με τον Άλλον τότε έχουμε τον πρώτο παραβατικό λόγο που δημιουργεί την διέλευση στο υστερικό. Η επιστροφή είναι δύσκολη και επιτυγχάνεται μόνο με την βοήθεια ενός ειδικού, με την ανάλυση που θα επιχειρήσει. Το σίγουρο είναι ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα θυμίζει τον παλιό εαυτό του, ακόμα και στα πρώτα στάδια του ναρκισσισμού. Μπορούμε να δούμε αυτό το υστερικό στις κινήσεις, στις εκφράσεις του προσώπου και του σώματος, τελικά στον λόγο που εκφέρεται.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Η πραγματικότητα

Στις «Ψυχώσεις», ο Ζακ Λακάν αναφέρει ότι αυτό που λέμε πραγματικότητα έχει πολλές διαφορετικές εκφάνσεις, τόσες όσοι είναι οι άνθρωποι στους οποίους αναφερόμαστε και οι μεταβλητές του ψυχισμού τους. Αυτό που θα κατέγραφε μια κάμερα με αυτό που αντιλαμβάνεται ο ψυχωτικός δεν έχει καμία σχέση.

Είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί πτυχές της πραγματικότητας και, τελικά, την ίδια ως σύνολο του λόγου. Αυτό που καταλαβαίνει είναι αυτά τα στοιχεία που τα μέρη του ψυχισμού του έχουν έρθει σε επαφή, με άλλα λόγια, κατανοεί μια ελλειπτική μορφή της πραγματικότητας. Άρα δεν μπορεί να χαράξει στρατηγική ή τακτική που θα φέρει σε επιτυχία ένα σχέδιο επειδή ο στόχος του δεν βρίσκεται στο πραγματικό κοινωνικό πεδίο. Αναφέροντας εντελώς επιγραφικά αυτά που η ψυχανάλυση έχει διερευνήσει μπορούμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για την περίπτωση Κυριάκου Μητσοτάκη.

Κυριάκος Μητσοτάκης

Κυριάκος Μητσοτάκης: Το υστερικό ομιλεί

Ειδικά στην δεύτερη τετραετία διακυβέρνησης της Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δείξει σαφέστατα δείγματα του υστερικού του. Η ναρκισσιστική του νεύρωση, όντας σε μεγάλο βαθμό, έχει θρέψει την υστερία του σε τέτοιο βαθμό που πλέον δεν έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό γίνεται φανερό από τις αποφάσεις του, τις ενέργειες που κάνει, τον λόγο που εκφέρει.

Οι συνεργασίες του δείχνουν έναν άνθρωπο που δεν έχει στόχο είναι ο στόχος. Προσπαθεί να επιβεβαιώσει το Υπέρ Εγώ του και, αν αυτό δεν επιβεβαιώνεται ως πραγματικό, τότε θα πρέπει να αλλάξει την ίδια την πραγματικότητα. Ο στόχος είναι να έχει την εξουσία και, μέσω αυτής, να επιβεβαιώνει τον ισχυρό του χαρακτήρα. Αν αυτός δεν υφίσταται, στην πραγματικότητα, τότε πείθει τον εαυτό του ότι είναι έτσι όπως το πιστεύει. Ας θυμηθούμε κάποια γεγονότα: Παρακολουθήσεις τηλεφώνων, Τέμπη, καταστροφή του περιβάλλοντος, ανεμογεννήτριες και μεγάλες πυρκαγιές, εξαθλίωση της παιδείας και της υγείας, ο κατάλογος είναι μεγάλος.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Η άμυνα

Ο υστερικός κατέχει την απόλυτη αλήθεια. Έτσι νομίζει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιστεύει ότι η αλήθεια και ο λόγος του ταυτίζονται. Αυτό ισχύει αφού η αλήθεια του είναι κατασκευασμένη από τον υστερικό εαυτό του. Άρα αυτός δεν έχει κάνει κανένα λάθος. Μόνο οι συνεργάτες του φταίνε και, φυσικά, η αντιπολίτευση που είναι σαθρή. Αυτά του υπαγορεύει ο υστερικός εαυτός του αυτά καταλαβαίνει.

Πόσες είναι οι παραιτήσεις συνεργατών του, οι μετακινήσεις υπουργών από το ένα θώκο στον άλλον; Πόσες είναι οι παράξενες αποφάσεις του που ζημιώνουν τον ίδιον και την χώρα; Αυτός ο ασθενής μπορεί να παρομοιαστεί με την περσόνα του Κρέοντα. Όλες οι αποφάσεις του είναι χωρίς λογική, αλλά, ως ασθενής, δεν μπορεί να το καταλάβει, ο κόσμος καταρρέει, ο ίδιος καταστρέφεται αλλά δεν το καταλαβαίνει. Η μόνη διαφορά είναι ότι ο Σοφοκλής είχε βάλει τον χορό να δείξει στον Κρέοντα το λογικό, του έδειξε τον δρόμο της εξόδου. Στην Ν.Δ. δεν υπάρχει αυτός ο χορός, μόνο υποτελείς που, ως ευτελισμένοι κήνσορες, ξέρουν μόνο να συμφωνούν ακρίτως.

Κυριάκος Μητσοτάκης

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο βασιλιάς είναι γυμνός

Ο Πρωθυπουργός είναι γυμνός, ευτελισμένος από κάθε έννοια ηθικής ή άλλης αξίας. «Μα δεν υπάρχει κάποιος που θα του δείξει τι έχει γίνει για να του προτείνει να διορθωθεί;», θα αναρωτηθεί κάποιος. Προφανής η ερώτηση. Η απάντηση θα δοθεί από αυτά που έχουν γίνει μέχρι σήμερα.

Όσοι φέρουν αντίλογο έχουν απομακρυνθεί ή έχουν πολεμηθεί. Ποιος θέλει να χάσει την θέση του; Κανείς! Ο μισθός είναι καλός και η ζωή που αυτοί οι σύμβουλοι ζουν έχει υψηλές απαιτήσεις. Δεν τολμούν να δείξουν την γύμνια του Πρωθυπουργού γιατί θα καρατομηθούν όπως το παιδί που είπε την αλήθεια, ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός.

Εδώ υπάρχει ένα άλλο πιο σοβαρό πρόβλημα, το οποίο θα μας δείξει το μέγεθος της σήψης σε αυτή την κυβέρνηση, όπως και κατά πόσο κινδυνεύει το ίδιο το κόμμα της Ν.Δ. Σε αυτό θα αναφερθούμε σε επόμενο σημείωμά μας. Μέχρι τότε ας κρατήσουμε το αποτέλεσμα της ανάλυσής μας, ότι έχουν έναν Πρωθυπουργό που θα πρέπει επειγόντως να θεραπευτεί.

 

Διαβάστε τα άρθρα πολιτικής ανάλυσης που έχουμε δημοσιεύσει

Ο νάρκισσος

Μαφία Μητσοτάκη

Η εξέγερση

Η Αντιγόνη



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved