Μικρές οδύσσειες

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ

Van Abbe House 06 November-14 December, Ολλανδία

Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο 11 Μαρτίου-30 Απριλίου, Ελλάδα

Μικρές οδύσσειες: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος

Οι Μικρές Οδύσσειες είναι ένα καλλιτεχνικό πρότζεκτ που γεννήθηκε το 2020 στην Ολλανδία. Στόχος είναι να χτιστούν γέφυρες πολιτισμού μεταξύ Ελλήνων και Ολλανδών καλλιτεχνών. Να βασίζονται σε κοινές αλλά και σε διαφορετικές καλλιτεχνικές πρακτικές και εμπειρίες. Να αναδείξουμε καλλιτέχνες. Οι μικρές Οδύσσειες αποτελούν έναν πυρήνα τέχνης. Είναι και ένας διεθνής τόπος συνάντησης δημιουργών, ποιητών και θεατών. Δημιουργός της ιδέας του πρότζεκτ είναι η καλλιτέχνης Μαρίνα Προβατίδου.

 ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Οι καλλιτέχνες εκφράζουν τις προσωπικές τους εμπειρίες και παράλληλα ταυτίζονται με τους θεατές. Εμπνέονται, προσεγγίζουν και ερμηνεύουν ελεύθερα το θέμα. Δεκαεπτά καλλιτέχνες από τη Θεσσαλονίκη και δεκαεπτά από το Αϊντχόφεν. Συνομιλούν στην Ολλανδία και στην Ελλάδα. Στην έκθεση παρουσιάζονται περισσότερο από 150 έργα.

Η παρούσα έκθεση αναδεικνύει αυτές τις πολύτροπες εμπειρίες Ελλήνων και Ολλανδών καλλιτεχνών. Οι καλλιτέχνες πειραματίζονται με διαφορετικές μεθόδους και τεχνικές της φωτο-χαρακτικής. Αφηγούνται μέσα από συμβολικές εικόνες τις «Μικρές Οδύσσειες» τους.

Το ταξίδι περιλαμβάνει το σημείο εκκίνησης, διάρκεια και προορισμό. Ο Καβάφης αναφέρει ότι «καλύτερα το ταξίδι  χρόνια να διαρκέσει». Ο στίχος χρησιμοποιείται για να καθορίσει το ταξίδι της ζωής. Η ίδια η πορεία της ζωής  μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τον ορισμό του ταξιδιού. Το ταξίδι ταυτίζεται με την Οδύσσεια η οποία αποδεικνύεται τελικά σύντομη. Γρήγορα συνειδητοποιούμε ότι η ζωή είναι σύντομη και ότι από μόνη της είναι τραγική. Συνεχίζουμε να ζούμε και να ταξιδεύουμε. Και να δημιουργούμε. Και να χτίζουμε  γέφυρες πολιτισμού που να βασίζονται σε κοινές αλλά και σε διαφορετικές καλλιτεχνικές πρακτικές και εμπειρίες. 

Μικρές οδύσσειες

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Οι «Μικρές Οδύσσειες» δημιουργούν σχήματα έκφρασης που ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα. Αλλά και στις προκλήσεις της σύγχρονης τέχνης προσκαλώντας μας να ανακαλύψουμε τη μαγεία του ταξιδιού. Την αφετηρία του, αλλά και το τέλος του.

Οι τεχνικές όπου καλούμαστε οι καλλιτέχνες να ερευνήσουμε είναι η φωτοχάραξη. Ο επισκέπτης θα δει όλα τα trends σύγχρονης φωτογραφίας, αλλά και χαρακτικής τέχνης.

Οι  «Μικρές Οδύσσειες», που παρουσιάζονται εδώ, επικεντρώνονται στην προσωπική Οδύσσεια του κάθε ατόμου. Αυτό παλεύει μέσα σε μια θάλασσα γεμάτη με παγκόσμια, ηπειρωτικά, εθνικά, περιφερειακά και τοπικά ρεύματα.

Έτσι και η παρούσα έκθεση αναδεικνύει αυτές τις πολύτροπες εμπειρίες  Ελλήνων και Ολλανδών καλλιτεχνών. Οι καλλιτέχνες πειραματίζονται με διαφορετικές μεθόδους και τεχνικές της φωτο-χαρακτικής. Αφηγούνται μέσα από συμβολικές εικόνες τις «Μικρές Οδύσσειες» τους.

Η εξέλιξη της σύγχρονης τεχνολογίας μας έδωσε την ευκαιρία και τα σύγχρονα μέσα να επανεμφανίσουμε την εικόνα αλλά και να την επαναερμηνεύσουμε. Οι εικόνες αλλάζουν και παρουσιάζονται ως επίκαιρες. Δίνοντας έμφαση στις απεριόριστες δυνατότητες εμφάνισης της φωτογραφίας και της σύγχρονης τεχνολογικά εξελιγμένης αντίληψης.

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ

Η φωτοχαρακτική διατηρεί τη διαμεσολάβηση της φωτογραφίας. Παραπέμπει στην χάραξη μέσω του φωτός και στην εμβάπτιση στους πλούσιους τόνους. Η χάραξη του φωτός δημιουργεί πολλαπλά επίπεδα. Προσφέρει διαφορετικές επιλογές της εικόνας.

Στην επιμέλεια είναι  η Μαρίνα Προβατίδου. Intercultural communications ο Designer Anne Yanni. Συμμετέχουν καλλιτέχνες: Ιωάννης Αναστασίου, Λάρα Βρεττού, Ελένη Γιανναδάκη, Βασίλης Καρκατσέλης. Κώστας Κουμλής, Αργύρης Λιαπόπουλος, Ιωάννης Μονογιός, Ευθύμης Μουρατίδης.  Ιωάννης Μπελημπασάκης, Στέλιος Ντεξής, Μυρτώ Βουνάτσου. Γιώργος Πάλλης, Στεφανία Πατρικίου, Μαρίνα Προβατίδου. Θανάσης Ράπτης, Γιάννης Σταμενίτης, Αναστασία Τσετουλίδου. Γιάννης Χολογγούνης, Roman Zouev, Anouk Bax, Gery Bouw,. Bart Elfrink, Caroline Koenders, Kees de kort, Esther Kokmeijer, Lizzeteh. Paul Legeland,  Jordie Rovers, Ingrid Simons, Mariëlle van den Bergh. Piet den Blanken, Bea van der Heijden, Helma Veugen, Rogier Walrecht,  Marinos Tsagkarakis

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Με την υποστήριξη των Cultuur Eindhoven και του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Καλούμαστε σε μία σύνθετη και πολύτροπη έκθεση στο Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο (Γενί Τζαμί). Τα Εγκαίνια την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2022, στις 7.00μμ.

Η έκθεση με θεωρητικό και εκφραστικό πλούτο καλύπτει πολλές τεχνικές και τεχνοτροπίες. Θα καθηλώσουν το θεατή στην ανάγνωση και αναγωγή των έργων μας. Βοηθάει σε αυτή τη μοναδική έκθεση η συμμετοχή 17 Ελλήνων και 17 Ολλανδών φωτοχαρακτών.

Τα εγκαίνια θα γίνουν από τον Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα και την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού κυρία Μαρία Καραγιάννη. Με την συνδιοργάνωση του Δήμου Θεσσαλονίκης, της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και της Δημοτικής Πινακοθήκης. Την υποστήριξη των Cultuur Eindhoven, Financial Management Rob Verhaar/ IΤ Harry Diakatos.

Μικρές οδύσσειες

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΜΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΤΕΧΝΙΚΗ

Η πρώτη γνωριμία τους σα φωτογράφοι με την συγκεκριμένη τεχνική πηγαίνει πίσω στα εργαστήρια φωτοχαρακτικής. Με τη χρήση πολυμερικών πλακών που διοργάνωσε το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Την προψηφιακή εποχή, το 2001 με τον Modhir Ahmed. Το 2002 με την Inger Lise Rasmussen και το 2003 με τους φωτογράφους στον “Ήλιο, στο Κέντρο Χαρακτικής του Δήμου Νεάπολης.

Τα υλικά ήταν δυσεύρετα. Έγινε ειδική εισαγωγή  πολυμερικών πλακών Toyobo από την Ιαπωνία. Φιλμ από τη Γαλλία. Καταγράψαμε όλα τα χρηστικά για την τεχνική.

Όλα τα επόμενα χρόνια πάντα είχαν εστιάσει στη συγκεκριμένη τεχνική. Είχαν ψάξει μια αφορμή για την αναβίωση του εργαστηρίου.

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ:  ΚΟΙΝΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Το 2014 ξεκίνησαν τα μαθήματα χαρακτικής με δάσκαλο τον Γιώργο Πάλλη. Ανάμεσα στα άλλα δοκιμάστηκε και μια μέθοδο φωτοχάραξης. Την δούλευε ο ίδιος, με ασετόν, φωτοτυπίες και τσίγκο. Τότε λοιπόν ήρθε η σκέψη ότι είχε έρθει επιτέλους η συγκυρία για τη διοργάνωση ενός κοινού εργαστηρίου. Με χαράκτες και φωτογράφους της πόλης.

Αυτό κατέστη τελικά εφικτό πέντε χρόνια αργότερα. Το 2019 μαζευτήκαν 6 φωτογράφοι-μέλη του  Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης: Λάρα Βρεττού, Βασίλης Καρκατσέλης, Αργύρης Λιαπόπουλος, Ευθύμης Μουρατίδης, Θανάσης Ράπτης, Γιάννης Χολογγούνης. Δύο χαράκτες: Γιώργος Πάλλης και Στεφανία Πατρικίου. Αρχίσαν να δουλεύουν τις δύο μεθόδους κάτω από δύσκολες συνθήκες. Δεν είχαν ούτε κατάλληλα διαμορφωμένο εργαστήριο, ούτε τον απαιτούμενο εξοπλισμό.

Την ίδια χρονιά παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα αυτού του εργαστηρίου ως «Photogravure project» στην Art Thessaloniki. Την επόμενη χρονιά στον πολυχώρο ΕΝΕΚΕΝ. Έκθεση που έτυχε να επισκεφτεί και η παλιά φίλη και συνεργάτης Μαρίνα Προβατίδου, καλλιτέχνης και επιμελήτρια.

Μικρές οδύσσειες

ΜΙΚΡΕΣ ΟΔΥΣΣΕΙΕΣ: ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ

Η Μαρίνα Προβατίδου πρότεινε να μπούν πάλι στο εργαστήριο και να δουλέψουν το θέμα «Μικρές Οδύσσειες». Να συμμετέχουν μαζί σε μία ομαδική έκθεση με Ολλανδούς φωτογράφους και φωτοχαράκτες. Ζουν και εργάζονται στο Αϊντχόφεν. Στόχος μια κοινή έκθεση με αυτό τον τίτλο. Με έργα αποκλειστικά με τη μέθοδο της φωτοχάραξης. Θα παρουσιαζόταν σε Αϊντχόφεν και Θεσσαλονίκη.

Στον πυρήνα των 8 ατόμων του Φωτογραφικού Κέντρου προστέθηκαν άλλοι τόσοι σημαντικοί Έλληνες καλλιτέχνες, που δουλεύουν τη συγκεκριμένη τεχνική.

Εν μέσω καραντίνας, απαγορεύσεων και του γενικευμένου φόβου που πλάκωνε τα πάντα, κατάφεραν να μπουν στο εργαστήριο. Με μικρές ομάδες των λίγων ατόμων, λόγω των μέτρων. Ολοκλήρωσαν τα τυπώματά, κάτω από δυσκολότερες συνθήκες αυτή το φορά.

Πέντε από τον αρχικό πυρήνα συνοδέψαν την έκθεση στο Αϊντχόφεν. Ήταν μία έκθεση, που κέρδισε το ενδιαφέρον των φιλότεχνων. Ακολουθεί τώρα η παρουσίαση αυτού του πονήματος και στη Θεσσαλονίκη

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο

Αρχαιολογικού Μουσείου 30, Θεσσαλονίκη

Ώρες λειτουργίας: Τρίτη-Σαββατο 10.00-4.00μμ

Κυριακή και Δευτέρα κλειστά

Διάρκεια της Έκθεσης: 11 έως 5 Μαΐου 2022.

 

Διαβάστε τα άρθρα για τις εκθέσεις φωτογραφίας

Δείτε τα βίντεο που έχουμε ετοιμάσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved