ΠΑΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΔΗΣ

Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

συνέντευξη στον Γιάννη Νούλη

Γιατί επέλεξες τον συγκεκριμένο τίτλο; Τι σχέση έχει με το περιεχόμενο των κειμένων του βιβλίου;

Η μία εκδοχή είναι κινηματογραφική: ζήλεψα τη δόξα του αγαπημένου Αλ Πατσίνο και τη φανταστική ερμηνεία του στην ομότιτλη ταινία. Η άλλη είναι πολιτική: Ο δικηγόρος του διαβόλου είναι η υπογραφή των κειμένων της στήλης Δαιμονικά, τα οποία γράφω από το 2005 στην εφημερίδα Η εποχή. Αυτή η υπαινικτική υπογραφή μού έδινε διέξοδο να  ξεπερνώ τις δεσμεύσεις της οργανωμένης πολιτικής ένταξης, την πολιτική ορθότητα, τον στερεοτυπικό λόγο και την αυτολογοκρισία, που πολλές φορές επηρεάζουν καθοριστικά τη γραφίδα μας. Αυτό που προσπάθησα, και δεν ξέρω αν το πέτυχα, ήταν να δώσω κάποιες αφορμές προβληματισμού και διαλόγου, να θίξω ζητήματα που ξέφευγαν από την πολιτική γραμμή της εφημερίδας, να προβοκάρω βεβαιότητες ή συμβάσεις του πολιτικού μας χώρου και να υπονομεύσω χρόνιες παθογένειες της αριστεράς, τις οποίες συνήθως κρύβουμε κάτω από το χαλί. Πλήρωσα όμως και το ανάλογο τίμημα, καθώς η στήλη απέκτησε  αρκετούς φίλους, αλλά πολύ περισσότερους εχθρούς. Φυσικά δεν απέφυγα τις υπερβολές και τα λάθη, για τα οποία κάνω την αυτοκριτική μου. Παράλληλα, βέβαια, η αιρετική διάθεση κι η αναζήτηση αντίστοιχων θεμάτων επηρέασαν την πολιτική μου σκέψη, με έκαναν πιο «δύσκολο» κι ίσως, μερικές φορές, ιδιαίτερα απαιτητικό στην κριτική μου.

Μίλησέ μας πιο συγκεκριμένα για τη θεματολογία των κειμένων του βιβλίου…

Τα κείμενα που έχουν επιλεγεί για το βιβλίο είναι χωρισμένα σε τέσσερις ενότητες. Η πρώτη ενότητα αφορά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, το πιο πρόσφατο επαναστατικό σκίρτημα της ελληνικής νεολαίας. Ακολουθεί μια μεγάλη συλλογή κειμένων που παρακολουθούν την περιπέτεια της αριστεράς και των κινημάτων τα τελευταία χρόνια, με άξονες την πορεία και τον πολιτικό ρόλο της Α.Κ.Ο.Α. και, φυσικά, την εξέλιξη του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. από τα πρώτα δύσκολα χρόνια μέχρι σήμερα. Ο κοινός παρονομαστής αυτών των κειμένων είναι το διαρκές κι ανεκπλήρωτο αίτημα της ενότητας κι ανασύνθεσης της αριστεράς, στο οποίο αφιερώθηκε η πολιτική σκέψη και δράση του συντρόφου μας Γιάννη Μπανιά. Η τρίτη ενότητα αφιερώνεται στο πολύπαθο εκπαιδευτικό κίνημα και στην πορεία του εκπαιδευτικού συνδικαλισμού τα τελευταία χρόνια. Τέλος, την μεγαλύτερη ενότητα του βιβλίου αποτελούν τα χρονογραφήματα, μια ποικιλία θεμάτων με πολιτικό υπόβαθρο κι αιρετικές προθέσεις, που παρακολουθούν και κριτικάρουν την επικαιρότητα, προβάλλουν προσωπικά βιώματα, αναδεικνύουν άγνωστους τόπους για την ελίτ αριστερά -όπως το λαϊκό τραγούδι και τους ανθρώπους του- και φωτίζουν τη ζωή και την προσφορά σημαντικών προσώπων.

dimitroudis-tefxos-95-panos-dimitroudis-foto2

Κείμενα που έχουν δημοσιευτεί παλιότερα σε εφημερίδα συνεχίζουν να έχουν ενδιαφέρον για τον αναγνώστη;

Είναι ζητούμενο, για τέτοιου είδους συλλογές κειμένων, αν διατηρούν το ενδιαφέρον, τη φρεσκάδα και τη διαχρονικότητά τους μετά την πρώτη δημοσίευσή τους ή είναι καταδικασμένα στον «εφήμερο» χαρακτήρα των κειμένων που φιλοξενούνται σε μια εφημερίδα. Γι’ αυτό, όμως, ο μόνος που μπορεί να δώσει απάντηση είναι ο αναγνώστης. Εγώ, απλά, οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους συντρόφους της Εποχής που μου δώσανε την ευκαιρία να ασκηθώ στην περιπέτεια της γραφής και στους φίλους που με τις κουβέντες μας δινόταν το έναυσμα της θεματολογίας των Δαιμονικών.

Μπορεί να χαρακτηριστεί το βιβλίο σου πολιτικό;

Ο παρονομαστής των κειμένων του βιβλίου είναι φανερά πολιτικός. Ακόμα και στο κεφάλαιο των χρονογραφημάτων η πολιτική διάσταση είναι ξεκάθαρη. Δεν ξέρω αν αυτό είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι οι απόψεις, οι σκέψεις κι προβληματισμοί που γεννιούνται μέσα από τα κείμενα αποτελούν μια ακτινογραφία μου, πολιτική και προσωπική. Κι αυτό είναι που θέλω να μοιραστώ με τους αναγνώστες του βιβλίου.

Την Παρασκευή 19 Ιανουαρίου, στις 19:00, οι εκδόσεις Μανδραγόρας παρουσιάζουν το βιβλίο του Πάνου Δημητρούδη «Ο δικηγόρος του διαβόλου» στο χώρο του βιβλιοπωλείου ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ (Λεωφόρος Νίκης 3). Θα μιλήσουν σχετικά οι: Μόδης Γούναρης (ψυχίατρος), Κώστας Δεσποινιάδης (εκδότης) και ο Στράτος Κερσανίδης (δημοσιογράφος, κριτικός κινηματογράφου), ενώ ο ίδιος ο συγγραφέας θα διαβάσει αποσπάσματα από το βιβλίο του.



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved