Passarela

PASSARELA

PASSARELA-A FUILD GENDER PERFORMANCE

FASHION AND COSTUME

Passarela: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Την Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου στις 23.00 και την Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2021 στις 21.00. Στο Μπενσουσάν Χαν. Μία διαφορετική πασαρέλα από την Ιωάννα Σκαντζέλη.

PASSARELA: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΡΟΣ

Πρόκειται για το τελευταίο μέρος του τρίπτυχου project «I Am…». Η Passarela πραγματεύεται τη ρευστότητα και την πολλαπλότητα του φύλου. Το δικαίωμα στην επιλογή του φύλου. Την αυτοδιάθεση του σώματος. Τα άλλα δύο μέρη έχουν παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη, επίσης. Θα πρέπει να πούμε ότι η δημιουργός «επεμβαίνει» στην παρουσία των μοντέλων με δικές της δράσης. Ο θεατής βλέπει αυτή τη διάδραση.

Αυτό το μέρος της Passarela είναι αφιερωμένο στην Zackie O  και στον «Δήμητρα της Λέσβου». Δύο ανθρώπους που μας συγκλόνισαν βαθιά με το θάρρος που έζησαν τη ζωή τους. Όπως επίσης με τη βία που είχε εγγραφεί στο σώμα και την ψυχή τους από την κοινωνία. Και στις δύο περιπτώσεις ο βιολογικός θάνατος ήταν το αποτέλεσμα.

PASSARELA: ΟΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

Στην Passarela θα παρουσιαστούν δημιουργίες της Ιωάννας Σκαντζέλη. Αυτές αφορούν το fashion μέρος. Έχουμε δύο διαφορετικές εκδοχές. Είτε αποτελούν δικές της συνθέσεις είτε επεμβάσεις σε παλιά ενδύματα. Το ύφασμα είναι το αναφερόμενο του σώματος. Η επέμβαση σε αυτό είναι μία αναπαράσταση αυτής της επέμβασης στο σώμα του ανθρώπου. Αυτή που επιχειρείται από τα μέλη της κοινωνίας μας.

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι αυτές οι επεμβάσεις έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα το ψυχικό τραύμα. Αυτό εγγράφεται στο ασυνείδητο του ανθρώπου για να παράξει εικόνες. Αυτές τις εικόνες θα τις βρούμε τόσο στον ψυχικό κόσμο του καθενός όσο μέσα στην κοινωνία. Τα ενδύματα, λοιπόν, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Για να το πούμε πιο σωστά ο Άλλος εαυτός του.  

Passarela

PASSARELA: ΔΙΑΔΡΑΣΕΙΣ

Τα κοστούμια, που θα ακολουθήσουν στο δεύτερο μέρος είναι το αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας. Πάνω στο σώμα και την Performance. Αυτή που θα την αναφέραμε ως σώμα, ένδυμα και κίνηση σε αλληλεπίδραση με τον χώρο. Σε αυτή τη θεώρηση θα μπει και η έννοια του χρόνου. Εδώ θα μιλήσουμε για τη φθορά του ανθρώπου. Τόσο ως ψυχικός κόσμος όσο και ως σώμα.

Στην κοινωνία της εποχής μας το ένα είδος της φθοράς είναι απόρροια του άλλου. Η επέμβαση στο ύφασμα είναι αυτή στο σώμα. Τελικά το τραύμα που εγγράφεται στο υστερικό. Είτε σε ατομικό είτε σε συλλογικό πεδίο. Πολύ εύστοχη η αφιέρωση σε δύο πρόσωπα που ήταν το σημαίνον και το σημαινόμενο της βίας. Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι να δούμε τις ρίζες αυτής της βίας.

PASSARELA: ΤΟ ΥΛΙΚΟ

Τα υφάσματα έχουν δουλευτεί στο χέρι. Η δημιουργός έρχεται σε επαφή με το σώμα και την ψυχή. Σε δύο διαφορετικές στιγμές θα συμβεί αυτό. Στην απουσία του πραγματικού σώματος. Στην παρουσία του περφόρμερ. Ο θεατής θα μπει στη θέση του σώματος. Θα βιώσει τη βία έτσι όπως εκφράζεται σε μία πατριαρχική κοινωνία.

PASSARELA

Ιδέα, Συντονισμός, Σύνθεση: Ιωάννα Σκαντζέλη.

Στην Passarela θα περπατήσουν:
Φανή Αράπη
Ευτυχία Γεωργάκα
Νικολέτα Γούλη
Μάρω Θεοδοσίου
Κατερίνα Καβουρίδου
Χάρης Μεσηνιώτης
MIST
Στυλιανός Ντοκούζ
Κώστας Ντουλματζής
Ιωάννα Σκαντζέλη
Χρύσα Τζελέπη
Σεμπάστιαν Κωνσταντίνος Τσιφής
Μαρία Χαρέλα
Σοφία Χατζηπασχάλη

Πληροφορίες

Λόγω της πανδημίας covid 19 θα ακολουθηθούν τα υγειονομικά πρωτόκολλα που έχουν οριστεί από το αρμόδιο Υπουργείο ενώ είναι απαραίτητη η κράτηση θέσης.

Ελεύθερη είσοδος

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου στις 23:00 γενική πρόβα ανοιχτή στο κοινό

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου στις 21:00

Κρατήσεις θέσεων: 698 424 4577, Μπενσουσάν Χαν, Εδέσσης 6, Θεσσαλονίκη.

 

Διαβάστε τα άρθρα στο τομέα των εικαστικών τεχνών

Δείτε τα ρεπορτάζ που έχουμε ετοιμάσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved