Στρατόπεδο Καρατάσιου

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΡΑΤΑΣΙΟΥ

ΙΣΤΟΡΙΑ

ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΓΚΑΔΑ

Στρατόπεδο Καρατάσιου: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Στη βορειοανατολική είσοδο που οδηγεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης υπάρχει το στρατόπεδο Καρατάσιου. Προφανώς σκοπός της ίδρυσής του ήταν η προστασία από επίθεση βόρεια και βορειοανατολικά της πόλης της Θεσσαλονίκης. Ο εχθρός, σύμφωνα με αυτό το σενάριο θα ερχόταν είτε από τη Βουλγαρία είτε από την Τουρκία. Το στρατόπεδο αυτό  θα ήταν το πρώτο ανάχωμα.

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΡΑΤΑΣΙΟΥ: Η ΠΥΛΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Είναι γνωστό ότι η οδός Λαγκαδά ήταν σημαντική από την βυζαντινή αυτοκρατορία. Ήταν η οδική αρτηρία που οδηγούσε από τη Λητή στη Λητιαία πύλη των κάστρων που υπήρχε στη συμβολή των οδών Αγίου Δημητρίου, Νέστορος και Αρκαδιουπόλεως. Ήταν ο δρόμος που οδηγούσε στην Ανατολή και μαζί με την Εγνατία ήταν πολύ σημαντικός.

Η εύκολη πρόσβαση από τις βορειοανατολικές περιοχές στη Θεσσαλονίκη ήταν η αιτία να οικοδομηθούν δύο στρατόπεδα. Το ένα από αυτά είναι το στρατόπεδο Καρατάσιου. Η έκτασή του πιάνει τις βορειοανατολικές περιοχές, στο τελείωμα της οροσειράς που αποτελεί φυσικό οχυρό για την πόλη της Θεσσαλονίκης.

Εκείνη την εποχή όλη αυτή η περιοχή δεν είχε την πυκνότητα κατοικιών όπως στις μέρες μας. Οι πρόσφυγες είχαν στρατοπεδεύσει λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, στην περιοχή των Λαζαριστών.  Απέναντι ήταν το στρατόπεδο Παύλου Μελά. Το στρατόπεδο Καρατάσιου ήταν η πρώτη άμυνα για τη Θεσσαλονίκη.

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΡΑΤΑΣΙΟΥ: Η ΟΝΟΜΑΣΙΑ

Πως πήρε, όμως, το όνομά του; Αυτό είναι ένα θέμα που ανοίγει ένα μεγάλο παράθυρο στην ιστορική έρευνα. Τσάμης ήταν το μικρό όνομα του οπλαρχηγού. Το επίθετό του ήταν Καρατάσος. Άρα εδώ υπάρχει ένα ορθογραφικό λάθος. Το «ι» έχει μπει κάπως αυθαίρετα. Είναι όμως έτσι;

Μήπως αναφέρεται σε ένα άλλο ιστορικό γεγονός; Μήπως είναι ο συνδυασμός του οπλαρχηγού με μια άλλη πτυχή του μακεδονικού αγώνα; Και τι αυτό σημαίνει για την αντίληψη της ελληνικής ιστορίας που αναφέρεται στον αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας; Ένας γρίφος είναι το στρατόπεδο Καρατάσιου που μας ανοίγει ένα πεδίο έρευνας για να γνωρίσουμε καλύτερα την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας. Άρα ένας ευπρόσδεκτος γρίφος. Ας πιάσουμε αυτή την ευκαιρία και ας πλοηγηθούμε στο ιστορικό τοπίο.

Ευχαριστώ το σύλλογο Εσαεί Εν Ροή για την παροχή σημαντικών πληροφοριών που ήδη έχω χρησιμοποιήσει και άλλων που πρόκειται να επεξεργαστώ.

Η ονομασία

 

Επιστροφή στο εισαγωγικό άρθρο για τα στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης-ευρετήριο άρθρων

Διαβάστε τα άρθρα που αναφέρονται στη Ιστορία

Δείτε τα βίντεο που έχουμε δημιουργήσει



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved