Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές

Ο ΑΝΕΜΟΣ ΧΟΡΕΥΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΑΜΙΕΣ

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Αυτό το βιβλίο είναι το ένατο του Γιάννη Τσιτσίμη. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στο Κιλκίς το 1966. Ζει στο Ωραιόκαστρο, στη Θεσσαλονίκη. Έχει γυρίσει 10 ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους, η μία παραγωγή της ΕΡΤ3. Δουλεύει στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τα τελευταία βιβλία του έχουν θέμα την ιστορία της Ελλάδας.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές: Το θέμα

Ο Ανέστης είναι το κεντρικό πρόσωπο αυτής της μυθιστορηματικής ιστοριογραφίας. Είναι ένας άνθρωπος δοκιμασμένος από τα βάσανα που επιφυλάσσει η Ιστορία σε όσους βρίσκονται κάτω από την εξουσία των ανθρώπων που δεν ξέρουν τίποτε άλλο από το να απαντήσουν στο ερώτημα: «Πως θα τα καταφέρω να πλουτίσω;». Δεν τους ενδιαφέρει ο τρόπος που αυτό θα γίνει, αυτό που έχει σημασία είναι να τα καταφέρουν.

Ο Ανέστης είναι ένα πιόνι σε μια σκακιέρα που άλλοι παίζουν για αυτόν. Πιο συγκεκριμένα είναι ένας στρατιώτης προωθημένος που, όπως ξέρουμε, είναι προφανές ότι θα «φαγωθεί» από έναν αξιωματικό ή έναν πύργο. Αυτή είναι η τύχη σου φίλε μου, μοιάζει να του λέει η Ιστορία, αλλά ο Ανέστης δεν την ακούει. Νομίζει ότι είναι κάτι ξεχωριστό.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές: Η διαδρομή

Θέλει να πάει στο σπίτι του αφεντικού του για να του δώσε αναφορά για αυτά που έχει κάνει. Αυτή η διαδρομή θα είναι η αφορμή να αναλογιστεί τη ζωή του. Τα χρόνια που έζησε, από μικρό παιδί μέχρι σήμερα, περνούν από μπροστά του. Εικόνες, διάλογοι, χαρακτήρες, γεγονότα. Μια ταινία, αν θέλετε, που είναι αυτή της νεώτερης ελληνικής ιστορίας.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές

Ο Γιάννης Τσιτσίμης τον βάζει να θυμάται όλα αυτά, αλλά αυτή η αφήγηση διακόπτεται από αυτά που του συμβαίνουν σε αυτή τη διαδρομή. Με αυτό τον τρόπο διακόπτει την αφήγησή του, δημιουργεί ρυθμό, ο λόγος του βιβλίου αρθρώνεται και το ενδιαφέρον του αναγνώστη διατηρείται αμείωτο μέχρι την τελευταία σελίδα. Στο τέλος, αν στρέψουμε το βλέμμα μας πίσω, θα δούμε μια Ελλάδα που αιμορραγεί και η πληγή δεν μπορεί να κλείσει.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές: Το πιόνι

Ο Ανέστης είναι ένα πιόνι που το κινούν χέρια που δεν βλέπει και δεν έχει καν φανταστεί ότι υπάρχουν. Ο Ανέστης μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άνθρωπος στην Ελλάδα που θεωρεί ότι είναι κάποιος σημαντικός, αυτεξούσιος και απόλυτα επιτυχημένος. Ο βασιλιάς, σε αυτή τη σκακιέρα, είναι αυτός που θα πρέπει να πέσει για να τελειώσει το παιχνίδι. Αυτή η παρτίδα όμως έχει μια ιδιομορφία: αυτή είναι η σχέση βασιλιά και βασίλισσας.

Ο βασιλιάς δεν υποστηρίζεται με ζήλο από τη βασίλισσα. Αυτοί οι δύο είναι σύμμαχοι και αντίπαλοι. Γιατί; Αυτό θα το ανακαλύψετε όταν διαβάσετε το βιβλίο. Αλλά θα πρέπει να διαβάσετε μέχρι την τελευταία σελίδα για να ανακαλύψετε τη διαδρομή και τα παρακλάδια της. Είναι ο μόνος τρόπος να δείτε την ιστορία της Ελλάδας με διαφορετικό τρόπο, όπου νικητές και νικημένοι παίζουν στην ίδια μεριά και πολύ εύκολα μεταπηδούν στην άλλη, στον αντίπαλο.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές: Η ανάγνωση

Το να διαβάσεις αυτό το βιβλίο του Γιάννη Τσιτσίμη είναι μια γνωστική απόλαυση. Είναι, ας πούμε, ένας μονόλογος που δεν σε κουράζει. Αυτά τα μπρος-πίσω είναι που σου δημιουργούν το συναίσθημα της δημιουργικής αγωνίας. Το «τι θα συμβεί;» έρχεται να δώσει τη θέση του «γιατί έχει συμβεί;». Στην τελευταία ερώτηση ο συγγραφέας δε δίνει μια ολοκληρωμένη απάντηση, αφήνει τον θεατή να απαντήσει και, με αυτό τον τρόπο, να γίνει ο συγγραφέας της ιστορίας που θα παραχθεί στη συνέχεια της ανάγνωσης από τον ίδιο.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές

Στο «Οι 2 αδελφές και άλλες ιστορίες», στο προηγούμενο βιβλίο του, ο τρόπος γραφής ήταν όπως και σε αυτό. Εδώ όμως αυτή η μυθιστοριοδομή έχει εξελιχθεί τόσο πολύ που θέλγει τον αναγνώστη σε υπερθετικό βαθμό. Αυτός καταλαβαίνει ότι βλέπει μια ταινία που έχει γυριστεί από τον συγγραφέα, έχει, όμως, και αυτός βάλει κάτι στο να ολοκληρωθεί. Στο τέλος όλα εξηγούνται τόσο όσο πρέπει για να αφεθεί ένα κενό που ο θεατής θα πρέπει να συμπληρώσει, βάζοντας τις δικές του εμπειρίες, φτιάχνοντας τη δική του ιστορία, δομώντας τον δικό του Ανέστη.

Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές: Η δημιουργία

Αυτό που έχει σημασία δεν είναι το αποτέλεσμα, το τέρμα ενός οχήματος που διανύει μια διαδρομή. Περισσότερο ενδιαφέρον έχει η διαδρομή από το σημείο που θα φτάσει ο Ανέστης. Ο Γιάννης Τσιτσίμης έχει μετρήσει με ακρίβεια τα αφηγηματικά διανύσματα και έχει φτιάξει τον ρυθμό που θα πρέπει να έχει η αφήγησή του για να διανύσουν μαζί με τον αναγνώστη αυτή τη διαδρομή χωρίς να κουραστεί κανένας.

Οι 451 σελίδες φαίνονται λίγες για μια τέτοια αφήγηση. Είναι όντως γιατί ο αναγνώστης θα ψάξει να βρει τη συνέχεια σε όποιο σημείο θα εστιάσει το πνεύμα του, τότε αυτό το μυθιστόρημα θα μεγαλώσει και θα γίνει τόσο όσες είναι οι ιστορίες που δημιουργούνται με αυτό τον τρόπο. Διαβάστε το και προσπαθήστε να χορέψετε ανάμεσα στις καλαμιές, κάντε αυτούς τους ελιγμούς για να αποφύγετε να χτυπήσετε στα καλάμια, αλλά δεν θα το καταφέρετε πάντα. Αυτά τα μικρά χτυπήματα είναι που θα σας ξυπνούν το ενδιαφέρον συνέχεια!

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Τίτλος: «Ο άνεμος χορεύει ανάμεσα στις καλαμιές»

Συγγραφέας: Γιάννης Τσιτσίμης

Εκδοτικός οίκος: Ελκυστής

Σελίδες: 451

Είδος: μυθιστορηματική ιστορία.

Έτος έκδοσης: 2025.

 

Διαβάστε τις κριτικές βιβλίου που έχουμε δημοσιεύσει

Σπάζοντας τη σιωπή

Απέραντος την κατοικεί ο κόσμος

Τα άνθη του καπνού

Σχετικά με τον συγγραφέα



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved