WHIPLASH

ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ

Σκηνοθεσία: Ντέιμιαν Σαζέλ
Παίζουν: Μάιλς Τέλερ, Τζέι Κέι Σίμονς
Διάρκεια: 105’
ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ
ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ 8
STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 6

Το «Χωρίς μέτρο», κόντρα στα φαινόμενα, δεν είναι απλώς μια ταινία για ένα νεαρό, φιλόδοξο ντράμερ που θέλει να γίνει σπουδαίος και τον μαέστρο που θα τον φέρει στο χείλος της αβύσσου προκειμένου να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Θέμα της είναι η υπέρβαση εαυτού. Κι αν έχουμε δει άπειρες φορές το αμερικάνικο σινεμά να καταπιάνεται με το συγκεκριμένο ζήτημα, αναπαριστώντας τα καθοριστικά στάδια της επίμοχθης πορείας προς την τελειότητα, σπάνια μας δίνεται η δυνατότητα να κοιτάξουμε, από τόσο κοντά, το σκοτάδι μιας κοινωνικά αποδεκτής μονομανίας (τι άλλο είναι, άραγε, η επιθυμία να τελειοποιηθείς, σε οποιοδήποτε επίπεδο;), ανόθευτο από ωραιοποιήσεις σε σχέση με αυτό που είναι πραγματικά: πόλεμος, μίσος, αναίδεια, σαδιστική και μαζοχιστική απόλαυση του ξεπεράσματος κάθε ανθρώπινης αδυναμίας ή ανάγκης.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το χρονικό της πολύπαθους διαλεκτικής διαδικασίας που συμβατικά θα μπορούσε να περιγραφεί ως εκπαίδευση για το μεγαλείο. Ο νεαρός σκηνοθέτης φιλμάρει την αγωνιώδη κατάβαση στον πυρήνα της Εμμονής και δεν χάνει το τέμπο ποτέ. Δεν υπάρχει περιττή στιγμή, ούτε ένα τόσο δα, πληκτικό λεπτό. Μ’ ένα μοντάζ κοφτό, νευρικό, ακριβέστατο, που εμπνέεται από τους τζαζ ρυθμούς, το φιλμ δομείται σαν μουσική σύνθεση σε μια άνευ προηγουμένου ταύτιση μορφής – περιεχομένου, την οποία και δεν μπορείς παρά να χειροκροτήσεις. Ο Σαζέλ έχει «κουρδίσει» το οπτικό του όργανο, τόσο καλά που ο επί της οθόνης ακραίος περφεξιονισμός, αντανακλάται ευκρινώς και στη φόρμα του έργου.

Με όχημα τις εκπληκτικές ερμηνείες και την αντιπαράθεση των σημείων, λεκτικών και οπτικών (τα λόγια που περικλείουν διττές σημασίες –ενθαρρύνουν κι αποθαρρύνουν συγχρόνως- το αιμόφυρτο χέρι μέσα στον πάγο, ο ιδρώτας πάνω στα τεντωμένα δέρματα των τυμπάνων), η προβληματική του «Χωρίς Μέτρο» ξεδιπλώνεται κινούμενη σε δύο παράλληλες διαδρομές, μια εσωτερική και μια εξωτερική, για να κορυφωθεί σε ένα εντυπωσιακό κρεσέντο, αληθινά εκστατικού σινεμά! Ίσως η καλύτερη ταινία της σεζόν.

Αξιολόγηση: *****

Γιάννης Σμοΐλης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved