7 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ
συνέντευξη στην Εύα Κουσιοπούλου
Μια πολυαναμενόμενη παρουσίαση δίσκου θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 18 Μαρτίου σε έναν νέο πολυχώρο, το BLACKBOX (Βασ. Όλγας 65 και Φλέμινγκ 2). Ο κιθαρίστας Μπάμπης Παπαδόπουλος παρουσιάζει ζωντανά, για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη, το νέο του δίσκο Μέσα στον πόνο ειν’ η χαρά μεσ’ στη χαρά είναι ο πόνος (Puzzlemusic).
Μαζί του στη σκηνή οι συνοδοιπόροι του τα τελευταία χρόνια, οι μουσικοί του «Ακούστικ Σετ», οι οποίοι συμμετείχαν και στην ηχογράφηση του τελευταίου δίσκου: Φώτης Σιώτας (βιολί και βιόλα), Μιχάλης Βρέττας (βιολί), Δημήτρης Βλαχομήτρος (μπουζούκι), Διονύσης Μακρής (κοντραμπάσο). Μαζί τους για τη συγκεκριμένη συναυλία θα είναι και ο Τάσος Μισυρλής (βιολοντσέλο).
Το άλμπουμ, με 11 οργανικές συνθέσεις, κυκλοφόρησε τον περασμένο Νοέμβριο, μπήκε στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς, παρουσιάστηκε τον περασμένο Ιανουάριο στο κατάμεστο Θέατρο ΠΟΡΤΑ στην Αθήνα και στάθηκε η αφορμή γι’ αυτήν την κουβέντα.
Ο τίτλος του δίσκου είναι δανεισμένος από το ομώνυμο κρητικό τραγούδι του Γιάννη Δερμιτζάκη (Δερμιτζογιάννη, 1907-1984). Πώς «έδεσε» με τα περιεχόμενα του δίσκου;
Τελείως τυχαία! Αισθητικά ή μουσικά δεν ταιριάζουν. Μου άρεσε και θεώρησα πως «έδενε» με τον συναισθηματικό κόσμο αυτής της δουλειάς. Δανείστηκα λοιπόν μόνο το στίχο που μου άρεσε.
Συνεργάζεστε σε αυτό το διήμερο με τον Γιώργο Χριστιανάκη, ο οποίος δύο μέρες νωρίτερα, στις 16 Μαρτίου, παρουσιάζει στη Θεσσαλονίκη το «Μια εποχή στην κόλαση», μετά τις sold out παραστάσεις, στο πλαίσιο των 49ων Δημητρίων. Τι θα ακούσουμε στο Blackbox;
Θα παρουσιάσουμε με τους «Ακούστικ Σετ» όλο το νέο δίσκο και θα παίξουμε κομμάτια από τις προσωπικές μου δουλειές, δηλαδή το Σκηνές από ένα ταξίδι και το Απ’ τη σπηλιά του δράκου. Το Blackbox είναι ένας σχετικά νέος χώρος που χρησιμοποιείται κυρίως για παραστάσεις, αλλά φιλοξενεί και τοπικά σχήματα και διάφορα είδη τέχνης, μας άρεσε και είπαμε με το Γιώργο να κάνουμε αυτές τις δυο συναυλίες συνεργατικά.
Σε έχουν χαρακτηρίσει «εξερευνητή» της μουσικής, για τον τρόπο που συνδυάζεις στις συνθέσεις το «παλιό» και το «καινούριο»…
Θα έλεγα ότι είμαι ένας μουσικός αναζητητής. Τόσα χρόνια δεν έχω καταφέρει να καταλάβω ποιο είναι «παλιό» και ποιο είναι «καινούριο» στη μουσική. Τα παλιά τραγούδια είναι αυτά που υπάρχουν στα αυτιά μας, αυτά με τα οποία έχουμε μεγαλώσει, έχουν γίνει κλασικά. Δεν τα διαχωρίζω Η μουσική είναι ο τρόπος που με βοηθάει να κάνω πράγματα, αυτά που αισθάνομαι, νιώθω, κατέχω, ζω. Σαφώς με ενδιαφέρει και μελετάω. Πιστεύω στη συνέχεια της μουσικής!
Έχεις σελίδα στο faceook(αλλά όχι twitter), στην οποία γράφεις αποκλειστικά για ημερομηνίες συναυλιών και ανεβάζεις κομμάτια. Δεν μπήκες ποτέ στον πειρασμό να σχολιάσεις στα socialmedia π.χ. την πολιτική κατάσταση ή κάτι που σε ενοχλεί, όπως κάνουν άλλοι καλλιτέχνες;
Δεν περνάω πολύ χρόνο στο facebook. Και αυτό το’ χω με το ζόρι… Αναγνωρίζω σαφώς την αναγκαιότητα των socialmedia, αλλά δεν πολυασχολούμαι. Με κουράζει. Δεν το’ χω! Σαφώς και είναι ένα μέσο που βοηθάει στην ενημέρωση, στις ανακοινώσεις για κάποια live κτλ., ειδικά τώρα που δεν έχουν μείνει πολλά περιοδικά ή ραδιοφωνικοί σταθμοί. Είναι τόσο απρόσωπο όμως… O καθένας γράφει το μακρύ του και το κοντό του… Δεν νομίζω ότι θα μπω ποτέ σε πειρασμό να σχολιάσω όπως κάνουν άλλοι.
«Πρώτη φορά αριστερά» για την Ελλάδα, με νέα κυβέρνηση, αν και όσο εμείς κάνουμε αυτήν την κουβέντα, οι Ευρωπαίοι στην πλειοψηφία τους προσπαθούν να μας στριμώξουν. Είσαι αισιόδοξος ότι κάτι θ’ αλλάξει;
Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Δεν πιστεύω ότι είναι αριστερή αυτή η κυβέρνηση. Ήθελα όμως μια αλλαγή, να έρθουν στην εξουσία καινούρια πρόσωπα, πιο σοβαρά, στα οποία ο κόσμος να έχει εμπιστοσύνη. Αν καταφέρουν να κερδίσουν κάτι, έστω και ένα, έστω κάτι να αλλάξει θα είναι πολύ καλύτερα για όλους. Θα αναθαρρήσει ο κόσμος και ίσως κάποτε να καταφέρουμε να αποκτήσουμε ένα σοβαρό, σύγχρονο, αστικό κράτος. Διαπραγματεύονται τα αυτονόητα και επειδή τους στήριξε ένα μεγάλο ποσοστό από τον κεντρώο χώρο πρέπει να ικανοποιήσουν αυτόν τον κόσμο.
Μετά την εμπειρία σου ως καθηγητή μουσικής στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του Τ.Ε.Ι. Ηπείρου στην Άρτα επέστρεψες εδώ και μερικούς μήνες στη Θεσσαλονίκη. Αυτό σημαίνει ότι ένας κύκλος έκλεισε; Επιστρέφοντας βρήκες διαφορετική την πόλη;
Επιστρέψαμε τον περασμένο Σεπτέμβριο και δεν θα έλεγα ότι βρήκα αλλαγμένη τη Θεσσαλονίκη. Έτσι κι αλλιώς δεν περίμενα κάτι φοβερό. Βέβαια δεν είχα εξαφανιστεί, δεν είχα χάσει την επαφή με την πόλη ή τους φίλους εδώ, ερχόμουν για συναυλίες κτλ. Δεν μου πάει το χάος της Αθήνας. Η επαφή με τα παιδιά που ασχολούνται με τη μουσική μού άρεζε. Ίσως κάνω κάποια μαθήματα εδώ, αν και νομίζω ότι ο κύκλος αυτός έκλεισε για μένα.
Παίζεις και μόνος ως Electric Solo, σε ένα πρόγραμμα με δικές σου οργανικές συνθέσεις, αλλά και διασκευές από γνωστά τραγούδια με βασικό όργανο την κιθάρα, ηλεκτρική και ακουστική. Υπάρχει κάτι ανακοινώσιμο σχετικά;
Είναι ένα project το σόλο που παρουσιάζω χρόνια. Η κιθάρα άλλοτε κρατάει τον πρώτο ρόλο κι άλλοτε αφήνει χώρο σε κάθε είδους ήχο που προκύπτει από την ίδια, με τη συνύπαρξη loops και fx. Τελευταία παίζουμε με τον ντράμερ Χρήστο Γερμένογλου και την άνοιξη θα κυκλοφορήσουμε ως ντουέτο ένα δίσκο στη DefkazRec.
BLACKBOX (Βασ. Όλγας 65 και Φλέμινγκ 2, τηλ. 2310 829254). Τα εισιτήρια για κάθε παράσταση θα είναι 12 ευρώ προπώληση και 15 ταμείο, ενώ θα υπάρξει κοινό εισιτήριο προπώλησης και των 2 παραστάσεων που θα τιμάται 20 ευρώ. Ώρα έναρξης 21:30. Προπώληση online από τη www.viva.gr και τα καταστήματα Public, Ιανός, Παπασωτηρίου
