Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Άγιος Ιωσήφ: γράφει ο Γιάννης Πετρόπουλος
Ένας τοπικός άγιος. Ο βίος του δείχνει τις συγκρούσεις που είχαν αναπτυχθεί στη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Εδώ εστιάζουμε στη διαμάχη που επικεντρώνεται στις εικόνες στην εκκλησία. Μία σύγκρουση που δοκίμασε τις αντοχές του Βυζαντίου για αρκετά χρόνια.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ: Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ
Ο άγιος Ιωσήφ έλαβε μία καλή εκπαίδευση. Έκανε τα πρώτα του βήματα στη μοναχική ζωή με τον αδελφό του Θεόδωρο το Στουδίτη στη μονή του Σακκουδίωνος. Ο αδελφός του επίσης αγιοποιήθηκε. Οι δύο αδελφοί συναγωνίζονται στο ζήλο. Υπερασπίζονται τις ίδιες απόψεις με το ίδιο θάρρος και υφίστανται τις ίδιες μαστιγώσεις και τις ίδιες εξορίες. Αν και σε διαφορετικές φυλακές.
Στην επιστροφή τους από την εξορία της Θεσσαλονίκης (797) έρχονται πάλι και οι δυο στη μονή Σακκουδίωνος. Κατόπιν μεταφέρονται μαζί στη μονή του Στουδίου. Αλλά το 807 ο άγιος Ιωσήφ έπρεπε να εγκαταλείψει τον αδελφό του. Αυτό για να λάβει τον περιφανή αρχιεπισκοπικό θρόνο της Θεσσαλονίκης Η συμβασιλεύουσα εχήρευσε με το θάνατο του τιτουλαρίου Θωμά. Ο κλήρος και οι πιστοί της πόλεως αυτής τον είχαν ζητήσει για ποιμένα. Αυτοί είχαν εκτιμήσει τα προτερήματά του και τις αρετές του κατά τη διάρκεια της εξορίας του κοντά του.
Θα τον ξαναβρούμε το επόμενο έτος στην Κωνσταντινούπολη. Για να μοιραστεί την εξορία του θείου του και του αδελφού του στα Πριγκηπόννησα. Εγκλείστηκε στην Πρώτη, ο άγιος Πλάτων στην Οξεία και ο άγιος Θεόδωρος στη Χάλκη.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ
Επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το 811 με την αναγόρευση του Μιχαήλ του Ραγκαβέ. Αλλά τέσσερα χρόνια αργότερα ο ζήλος του για να υπερασπισθεί την τιμή των αγίων εικόνων ετράβηξε την προσοχή του Λέοντος του Αρμενίου. Αυτός τον έφερε στην Κωνσταντινούπολη. Έπειτα από μία μικρή αιχμαλωσία αποσύρθηκε στου Σακκουδίωνος. Εκεί βρήκε πάλι τον άγιο Ναυκράτιο και έλαβε εκ μέρους του υπάτου Ζαχαρίου γενναίες ελεημοσύνες.
Αλλά και πάλι εξορίσθηκε από τον αυτοκράτορα σε ένα μακρινό τόπο, όπου παρέμενε έως την ανάρρηση του Μιχαήλ του Τραυλού. Κατόρθωσε να επιστρέψει στην επισκοπή του και εξακολούθησε να αγωνίζεται για την Ορθόδοξη Πίστη. Έζησε μετά το θάνατο του αδελφού του. Υπέστη ακόμη, δίχως αμφιβολία, επί Θεοφίλου, του τελευταίου των εικονομάχων αυτοκρατόρων, την πείνα, τη δίψα και όλα τα είδη των βασανιστηρίων.
ΑΓΙΟΣ ΙΩΣΗΦ: Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Υπέκυψε, θύμα κι αυτός του διωγμού, την 15η Ιουλίου του 832. Σε μία άκρη της Θεσσαλίας. Το σώμα του, εγκαταλειμμένο χωρίς ταφή, βρέθηκε μετά από πολλά χρόνια σε ένα μέρος δασώδες και ελώδες. Από τον άγιο Ναυκράτιο και τον Αθανάσιο.
Δεν έμεναν παρά μερικά ιερά οστά. Τα μάζεψαν με φροντίδα και στις 26 Ιανουαρίου 844 τα μετέφεραν επισήμως στο μοναστήρι του Στουδίου. Συγχρόνως με το σώμα του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου, που είχε μείνει ανέπαφο Θα τα ενταφιάσουν δίπλα στον άγιο Πλάτωνα.