ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: γράφει ο Γιάννης Φραγκούλης

Ένα ταξίδι σε άλλες εποχές και μάλιστα δωρεάν. Μια καινοτομία της ελληνικής κοινωνίας, στο πλαίσιο του Ελλάδα 2.0. Μάλιστα! Κάνω αυτό το ρεπορτάζ σα να ήταν ένα σενάριο. Ίσως επηρεασμένος από το σεμινάριο κινηματογράφου στο οποίο διδάσκω στην Επανομή. Ήταν το θέμα του σεναρίου την Δευτέρα που μας πέρασε. Για να το δούμε.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 1^η η αναχώρηση

Ξεκινάς νωρίς νωρίς γιατί έχεις ταξίδι. Συκιές-Επανομή, περίπου όσο κάνεις το ταξίδι Θεσσαλονίκη-Λάρισα. Τέλος πάντων. Νερό, ξηρά τροφή, τα απολύτως απαραίτητα και φύγαμε. Θα πρέπει να πάω στην στάση λίγο μετά τον σιδηροδρομικό σταθμό όπου μπορώ να βρω το 2Κ η το 3Κ. Καλύτερα να το κάνω με τα πόδια, για πιο γρήγορα.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 2^η στάση Ζωγράφου

Έχω κατέβει την οδό Καυκάσου και περνώ απέναντι στις δωδεκαόροφες. Παίρνω έναν παράπλευρο δρόμο για πιο γρήγορα και ήσυχα. Φτάνω στην οδό Δραγουμάνου και μετά στην Καλού. Επιτέλους είδα τι φιλάει η αστυνομία κοντά στην Μοναστηρίου, επί της Καλού, είναι τα γραφεία της ΝΔ! Είναι τόσο αγαπητό αυτό το κόμμα που χρειάζεται αυστηρή φύλαξη. Είμαι στο φανάρι και, να πάρει, μόλις έχει περάσει το 2Κ, το βλέπω. Θα περιμένω το επόμενο.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 3^η στο λεωφορείο

Το 3Κ φτάνει σχετικά γρήγορα. Βγάζω το βιβλίο μου για να περάσει δημιουργικά και ευχάριστα ο χρόνος. Ένα βιβλίο για τον Πυθαγόρα με ταξιδεύει αλλού. Μετά από 50΄ φτάνουμε στο ΙΚΕΑ. Το λεωφορείο δεν πάει στο γνωστό μέρος. Κοιτάζω γιατί. Γίνονται εργασίες. Κάνει έναν τεράστιο κύκλο και μας αφήνει μπροστά σε ένα παράξενο τοπίο.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 4^η επιστροφή στο παρελθόν

Ένας μέρος του παρκινγκ του ΙΚΕΑ έχει δοθεί για να σταθμεύουν τα λεωφορεία, όλων των γραμμών, και από ένα σημείο αφήνουν τους επιβάτες και από το ίδιο τους παραλαμβάνει αυτό που θα επιλέξουν μετά. Οι εργασίες είναι του ΙΚΕΑ, μου λέει ένας πολύ ευγενικός άνθρωπος του ΟΑΣΘ που προσέχει οι επιβάτες να είναι πίσω από τους κώνους για να μην τους πατήσει κάποιο λεωφορείο.

«Στην Ελλάδα, ψάχνετε να βρείτε προθεσμίες», μου απαντά όταν τον ρώτησα αν ξέρει πότε θα τελειώσουν οι εργασίες. Και είχε δίκιο, στην Ελλάδα είμαστε, στην χώρα της ανάπτυξης και της καινοτομίας. Τι αν το ήξεραν πιο μπροστά, την τελευταία στιγμή βρήκαν μια πρόχειρη λύση.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 5^η το λεωφορείο

Αν πιστεύετε ότι το λεωφορείο είναι για να μεταφέρει επιβάτες από το ένα μέρος στο άλλο είστε πολύ γελασμένοι. Μια χρησιμότητά του είναι να μπαίνουν οι επιβάτες που περιμένουν το άλλο λεωφορείο και να κάθονται. Κάτι μου θύμισε από επαρχία της Ινδίας, αλλά τέλος πάντων. Επιστροφή στο παρελθόν. Περιμένουμε σε ένα περιβάλλον που δεν θυμίζει μια πόλη του 2025, ίσως του 1925. Το λεωφορείο μου φτάνει και πάω για την Επανομή. Όλα καλά!

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 6^η επιστροφή

Έχω τελειώσει την παράδοση του σεμιναρίου και επιστρέφω. Περιμένω ένα λεωφορείο των γραμμών 69 για να πάμε πίσω στο ΙΚΕΑ. Έρχεται. Μπαίνω μέσα και χαλαρώνω. Μετά από λίγο βλέπω ένα βροχερό τοπίο. Η προχτεσινή μπόρα έγινε χτες. Ακόμα και ο θεός του καιρού κάνει ό,τι θέλει εδώ στην Ελλάδα! Βρέχει καταρρακτωδώς. Φτάνουμε γρήγορα στο ΙΚΕΑ και, τρέχοντας στις λάσπες μπαίνουμε -που αλλού;- στο λεωφορείο που λέγαμε πριν.

Καλά το σκέφτηκαν, αλλά αυτούς δύο μήνες που ήξεραν ότι θα ξεκινήσουν τα έργα ανάπλασης δεν θα έπρεπε να φτιάξουν ένα υπόστεγο; Όχι! Είναι η απάντηση. Εδώ είναι Ελλάδα, όχι Βαλκάνια, κάτι χειρότερο, κάτι από το πρόχειρο και απεχθές παρελθόν όπου οι άνθρωποι περίμεναν το λεωφορείο και, φυσικά, ξέσπαγαν οι καυγάδες. Έρχεται το 2Κ και τρέχω να μπω μέσα για να πάρω όσο το δυνατόν λιγότερο νερό της μπόρας.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 7^η ο τσακωμός

Μια ήρεμη κατάσταση συνεχώς δεν είναι ενδιαφέρουσα για μια ταινία. Θέλουμε τις λεγόμενες σεναριακές αλλαγές. Και, αφού μπήκα στο λεωφορείο, ακούω φωνές. Όχι από το υπερπέραν, αλλά από το μπροστά μέρος του λεωφορείου. Πλησιάζω. Ένας δημοσιογράφος είναι περίεργος. Εγώ δεν σπάω αυτόν το κανόνα.

Μια κοπέλα φωνάζει στον οδηγό γιατί το λεωφορείο ήταν σταματημένο απέναντι, με αναμμένη την μηχανή, και δεν ερχόταν για να μπει ο κόσμος μέσα και να μην βρέχεται. Λογικό, μάλλον. Μα, είναι έργα του ΙΚΕΑ, άρα ο οδηγός και ο ΟΑΣΘ δεν φέρει ευθύνη, απαντά ο οδηγός. Λογικό και αυτό. Μια μέση λύση δεν μπορούσε να βρεθεί;

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 8^η ο καυγάς

Ο οδηγός είναι  έξαλλος. Έχει δίκιο και άδικο συγχρόνως. Δεν μπορούσε να πάρει την ευθύνη να περιμένει εκεί και ένα άλλο λεωφορείο να έρθει δίπλα για να φύγει, αφού χώρος υπάρχει. Ο υπεύθυνος του σταθμαρχείου είναι κάπου αραχτός. Βρέχει κιόλας. Δεν βαριέσαι, όλα θα πάνε καλά, πάμε και όπου βγει, θα είπε, που να βρέχεται ο άνθρωπος;

Νεύρα. Φωνάζει στην κοπέλα ότι είναι ηλίθια. Αυτή του αντιτείνει αν μιλάει έτσι στα παιδιά του. Φυσικά, της απαντά, αν χρειαστεί. Μιλάει ο άντρας μέσα του. Και, φυσικά, έχει δίκιο, έχει πειστεί και έχει συγχυστεί. Η κοπέλα δεν μπορεί να ηρεμήσει. Το λεωφορείο ξεκινά και κάπως ηρεμούν τα πνεύματα.

ΟΑΣΘ-ΙΚΕΑ: Σκηνή 9^η η συνάντηση

Στο αμαξοστάσιο του ΟΑΣΘ μπαίνει ένας εργαζόμενος του Οργανισμού συγκοινωνιών. Πιάνουν κουβέντα. Ο οδηγός είναι φανερά εκνευρισμένος αλλά προσπαθεί να ηρεμήσει. Τα καταφέρνει. Το λεωφορείο πάει γρήγορα και εξυπηρετεί.

Ποιος φταίει; Η διοίκηση του ΟΑΣΘ; Φυσικά και όχι. Αυτοί, όπως και ο πρωθυπουργός αυτής της χώρας, δεν ήξεραν. Αυτοί ποτέ δεν ξέρουν. Ο οδηγός του ΟΑΣΘ; Φυσικά και όχι, εκτελούσε τις εντολές της διοίκησης που δεν διοικεί. Η κοπέλα; Φυσικά και όχι, ήθελε να μην βραχεί τόσο πολύ και αυτό που είπε είχε μια λογική. Εμείς; Φυσικά και ναι, αφού ψηφίσαμε μια κυβέρνηση που διορίζει άσχετους σε όλα τα πόστα της διοίκησης.

Και θα το ξανακάνουμε γιατί μπορούμε. Δεν χρειαζόμαστε άλλους να καταστραφούμε, μπορούμε και μόνοι μας. Στην Ελλάδα είμαστε! Και αυτό είναι ένα μονότονο σενάριο, χωρίς ανατροπές!

Διαβάστε τα ρεπορτάζ που έχουμε δημοσιεύσει

Πάρκο

Επεισόδια στο Νεπάλ

ΔΕΘ 2025