Στο πλαίσιο της 15ης έκθεσης Comics και Παιχνιδιών Στρατηγικής των Inkorrekt Comics Group, ΕΣΦΙΠΣ και Ένατης Διάστασης, με τίτλο «Μισό Λεπτό», ο Αλέξανδρος Παπαγιάγκου συνομίλησε τον επίτιμο καλεσμένο της διοργάνωσης, Will Simpson, καταξιωμένο σχεδιαστή κόμιξ, καθώς και storyboarder της σειράς «Game of Thrones». Ο Will Simpson ξεκίνησε την καριέρα του στα βρετανικά Comics, σε σειρές του περίφημου 2000AD όπως ο «Judge Dredd», το «Rogue Trooper» και το «Witch World». Έχει δουλέψει επίσης σε καταξιωμένους αμερικάνικους τίτλους, όπως το «Hellblaser», το «Vamps» και το «Batman». To 2000, έκανε στροφή προς την κινηματογραφική βιομηχανία, όπου έχει εργαστεί ως storyboarder και concept artist σε ταινίες όπως το «Βασίλειο της φωτιάς», το «City Of Ember» και το «Your Highness». Από το 2011, αποτελεί τον μοναδικό storyboarder της επιτυχημένης σειράς του HBO, «Game of Thrones». Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξης, την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη στο www.cinedogs.gr
ΑΠ: Από τις δουλειές που έχεις κάνει μέχρι στιγμής, έχεις κάποια αγαπημένη; Υπάρχει κάποιο πρότζεκτ που να ξεχωρίζεις;
ΓΣ: Όσον αφορά τα κόμιξ, λάτρευα την περίοδο που δούλευα στον «Judge Dredd» και φυσικά, μου άρεσε πάρα πολύ όταν κατάφερα να κάνω Batman, ήταν στ’ αλήθεια ένα μεγάλο βήμα για μένα. Κάνεις Batman και μετά είναι σαν να μπορείς απλώς να εξαφανιστείς και μην ξαναεμφανιστείς ποτέ. Είναι από τα πράγματα που σε κάνουν να σκέφτεσαι: «Ναι! Έκανα Batman! Όλα είναι ΟΚ! Ναι, είναι!» Έχουν υπάρξει όμως και κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές στον κόσμο των ταινιών. Η πρώτη μου μεγάλη ταινία ήταν το «Βασίλειο της Φωτιάς», μία ταινία για δράκους που κατέχει μια πολύ ξεχωριστή θέση στο μυαλό μου. Κατεβαίνεις το πρωί για να πας στο τμήμα καλλιτεχνικής διεύθυνσης της ταινίας, ο Μάθιου ΜακKόναχι και ο Κρίστιαν Μπέιλ περπατούν δίπλα σου, τους λες «Γεια!» και σου λένε κι αυτοί «Γεια!» και τους προσπερνάς για να πας να κάνεις την δουλειά σου. Το «Game of Thrones» είναι επίσης κάπως έτσι για μένα, είναι δηλαδή μία ονειρική δουλειά. Μεγάλωσα με αυτά τα πράγματα, αυτές οι εικόνες ενέπνευσαν όλων των ειδών τις ιδέες μέσα μου. Μία ακόμη στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν η συνάντησή μου με τη Νάταλι Πόρτμαν. Δούλευα στο «Your Highness» και κατάφερα να σκηνοθετήσω ένα μικρό κομμάτι της ταινίας, διότι έτυχε να βρίσκομαι στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Έτυχε λοιπόν να πέσω πάνω στη Νάταλι Πόρτμαν και κάθομαι και σκέφτομαι «ΗΤΑΝ ΣΤΟ “LEON”! ΘΕΕ ΜΟΥ! ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!». Πολύ περίεργη κατάσταση για ένα φαν, είμαι ένα fan freak, πρέπει να σου πω.
ΑΠ: Πώς είναι λοιπόν να δουλεύει κανείς σε μία τόσο καταξιωμένη σειρά όπως το «Game of Thrones»;
ΓΣ: (γελάει δυνατά) Ξέρεις τι; Είναι στ’ αλήθεια περίεργο, διότι αν σκεπτόμουν συνεχώς την καταξίωση της σειράς, το πιθανότερο είναι πως δεν θα μπορούσα να δουλεύω σε αυτή. Το νόημα είναι πως πρόκειται απλώς για μία δουλειά που αγαπώ. Αγαπώ να είμαι ένα μέρος αυτού του κόσμου που με κυρίευσε από την πρώτη στιγμή, καθώς, όταν ακόμη δούλευα στο πιλοτικό στάδιο της σειράς, έκανα αρκετό concept art, καθώς και όλα τα storyboards για το πιλοτικό επεισόδιο. Επομένως, υπήρξε εξαρχής μία μεγάλη σφραγίδα της δουλειάς μου στη σειρά κι αυτό με κάνει νιώθω πάρα πολύ έντονα κομμάτι αυτής. Επίσης, οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι είναι φανταστικοί. Απολαμβάνω την όλη εμπειρία, κάθε μέρα πηγαίνω στη δουλειά και είμαι ενθουσιασμένος. Μπορεί να κουράζομαι, αλλά παραμένω ενθουσιασμένος. Είναι μία από αυτές τις προκλήσεις στις οποίες καλείσαι να ανταποκριθείς, καθώς είσαι απόλυτα συνειδητοποιημένος πως τα σχέδια που κάνεις θα είναι πολύ σημαντικά στην απόδοση της κάθε σκηνής. Είναι όμως τόσο καταπληκτικό όταν νιώθεις ότι αυτό που σχεδίασες λειτουργεί σωστά στην οθόνη κι όταν μπορείς να αναγνωρίσεις τη συμβολή σου σε αυτό που βλέπεις, τον τρόπο με τον οποίο βοήθησες να συμβούν οι σκηνές που διαδραματίζονται. Α! Για μένα, είναι η καλύτερη δουλειά στον κόσμο. Πέρα από τη σκηνοθεσία δηλαδή…
ΑΠ: Αυτό με οδηγεί στην επόμενη μου ερώτηση. Έχεις σκεφτεί ποτέ να εμπλακείς σε κάποιο άλλο στάδιο της κινηματογραφικής διαδικασίας;
ΓΣ: Αυτό είναι ένα θέμα. Ελέγχοντας τον κόσμο του κόμιξ στο οποίο δουλεύεις, καταλήγεις να θέλεις να ελέγχεις και τις κινηματογραφικές δουλειές στις οποίες παίρνεις μέρος. Όταν δούλευα με τον αδερφό μου στο «Rogue Rocket» (εταιρία παραγωγής κινουμένων σχεδίων), αναλάμβανα σταδιακά όλο και περισσότερες ευθύνες και εν τέλει, κατέληξα να γράφω. Σε εκείνο το στάδιο, δεν ήξερα καν πως μπορούσα να γράψω. Από τότε, έχω γράψει πολλά προσχέδια που έφταναν όλο και πιο κοντά στα τελικά στάδια παραγωγής. Ήμουν μάλιστα σε ένα διαγωνισμό με μία Κινηματογραφική Επιτροπή από την Βόρειο Ιρλανδία, ο οποίος είχε 500 διαγωνιζόμενους περίπου, φτάνοντας μέχρι την τελική πεντάδα. Ένα από τα καλύτερα πράγματα που αποκόμισα ήταν πως ενθαρρύνθηκα να ασχοληθώ περισσότερο, έτσι έφτιαξα μία ταινία μικρού μήκους, ενώ έκανα διάφορες διαφημίσεις και κάποια μουσικά βίντεο. Το ενδιαφέρον είναι πως όλα αυτά προέκυψαν από τον κόσμο των κόμιξ στον οποίο βρισκόμουν, διότι κατέληξα να κάνω το storyboard και να καταλαβαίνω ακριβώς τι ήθελα να δω στην οθόνη και έτσι, μετά απλώς να το σκηνοθετώ. Ο επόμενος στόχος μου είναι να σκηνοθετήσω τη δική μου ταινία μεγάλου μήκους, γιατί και πάλι, πρόκειται απλώς για ένα πολύ μεγάλο κόμιξ!
Αλέξανδρος Παπαγιάγκου
