ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

BLIND

Σκηνοθεσία: Έσκιλ Βόγκτ

Παίζουν: Έλεν Ντόριτ Πέτερσεν, Χένρικ Ράφαελσεν, Βέρα Βιτάλι

Διάρκεια: 96’

ΒΑΚΟΥΡΑ 2

Η Ίνγκριντ είναι μια ψηλή, ξανθή, όμορφη γυναίκα, που «φαίνεται» ψυχρή. Έχει χάσει πρόσφατα την όρασή της κι αυτό την έχει αναγκάσει να παραμένει στην ασφάλεια του σπιτιού της, εκεί όπου γνωρίζει πού βρίσκεται το κάθετι. Εκεί όπου κανένα βλέμμα «κανονικών» ανθρώπων δεν θα την κρίνει. Εκεί όπου μπορεί να χάνεται με τις ώρες στις σκέψεις της. Αλήθεια, τη θέλει ακόμα σαρκικά ο σύζυγός της ή την λυπάται; Ο γείτονας που είναι εθισμένος στο πορνό πού κολλάει; Και η νεαρή Σουηδέζα μητέρα που χωρίζει από το δικό της σύζυγό; Θα τα… φτιάξει με το γείτονα ή θα τα φτιάξει με το σύζυγο της Ίνγκριντ; Τι είναι αλήθεια και τι ψέματα; Τι υπάρχει στον πραγματικό κόσμο και τι είναι αποτέλεσμα της καλπάζουσας φαντασίας της Ίνγκριντ;

Κι αν σας έλεγα πως η ταινία ανταποκρίνεται σε περιγραφή του τύπου: «Η ωραία της ημέρας» συναντά την «Αποστροφή», με ολίγη από «Πιο παράξενο κι από παράξενο», θα σας ενδιέφερε να την παρακολουθήσετε; Ελπίζω πως ναι, καθώς η ταινία αξίζει της προσοχής σας. Τόσο για το ιδιαίτερο θέμα της όσο και για την ιδιαίτερη κινηματογράφησή της. Η έτσι κι αλλιώς πολύπλοκη γυναικεία σεξουαλικότητα επιβαρύνεται από την τύφλωση. Η Ίνγκριντ δεν μπορεί να δει το αντικείμενο του πόθου της και νιώθει τρομερή μοναξιά, καθώς πιστεύει πως αφού δεν βλέπει αυτή και οι άλλοι δεν μπορούν να τη δουν. Είναι όμως νέα, το σώμα της διψά για έρωτα και έτσι η φαντασία της οργιάζει.

Το εύρημα της συγγραφής βιβλίου επιτρέπει στο σκηνοθέτη να… δει τα πράγματα από τη σκοπιά της Ίνγκριντ και να βιώσει τη σύγχυσή της. Πρόσωπα μπερδεύονται, σκηνές στήνονται αλλιώς κι όλα αυτά με συνεχείς αναφορές στην ποπ κουλτούρα. Ο Μόρισεϊ έχει την τιμητική του, ακούμε μεταξύ των άλλων το «Sunny» από το Φρανκ Σινάτρα αλλά και το «KoolThing» των SonicYouth, το «Middlesex» του Ευγενίδη κάνει μπαμ στη βιβλιοθήκη, το «Σκάφανδρο και η πεταλούδα» έχει επίσης θέση εδώ (ως βιβλίο) και ο λατρεμένος «Άνθρωπος ελέφαντας» του Λιντς επίσης! Είπαμε, ιδιαίτερο φιλμ, που ή θα σας κερδίσει ή θα σας αφήσει απ” έξω. Εσείς θα χάσετε τον μεγαλοπρεπή αυνανισμό του φινάλε πάντως…

Αξιολόγηση: ****

Θόδωρος Γιαχουστίδης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved