ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ LOIS BAU PIQUER
Αιώνια ζωή: γράφει ο Κώστας Πετρόπουλος
Εκπαιδευτική επίσκεψη στην εικαστική έκθεση του Βαλενθιανού εικαστικού καλλιτέχνη Luis Bau Piquer, εθελοντή του Ευρωπαϊκού Σώματος Αλληλεγγύης, θα διοργανωθεί από τις 21 Φεβρουαρίου έως τις 3 Μαρτίου 2025. Τα εγκαίνιά της 21 Φεβρουαρίου 2025 θα γίνουν στις και ώρα 6.00 μμ, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Β΄ Δημοτικής Κοινότητας του Δήμου Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου 93, 1ος όροφος, απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης.
Αιώνια ζωή: Η έκθεση
Η επίσκεψη δύναται να έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα για όσους ενδιαφέρονται. Αυτά είναι:
Να μιλήσουν με τον ισπανό καλλιτέχνη και να συζητήσουν για θέματα κοινού ενδιαφέροντος
Να πειραματισθούν με την τεχνοτροπία του καλλιτέχνη συμμετέχοντας σε βιωματικά εργαστήρια που θα συντονίσει
Να διερευνήσουν και να αναλύσουν την τεχνοτροπία του, ο οποίος συνονθηλεύει τη λυρική ποίηση, τη λογοτεχνία και την εικαστική τέχνη ξεδιπλώνοντας μία ιστορία με αρχή, ενδιάμεση κατάσταση και πολυπληθείς προεκτάσεις στο αχανές απεριόριστο του χωροχρόνου.
Η έκθεση θα λειτουργεί καθημερινά από τις 20 Φλεβάρη έως και 3 Μάρτη 2025 και φιλοξενείται στο Πολιτιστικό Κέντρο της Β΄ Κοινότητας Δήμου Θεσσαλονίκης στον 1ο όροφο (Μοναστηρίου 93) και ώρες 10:30-13:30 και 17:30-20:30.
Διαβάστε επίσης για τα «Άνθη του καπνού»,
την έκθεση της Μαρίνας Προβατίδου
Προτείνεται ως κατάλληλη για μαθητές Γυμνασίου, Λυκείου, ΕΠΑΛ, Ερασιτεχνικές και Επαγγελματικές Σχολές Καλών Τεχνών, Θεατρικής, Μουσικής και Χορευτικής Παιδείας καθώς και για φροντιστήρια εκμάθησης ξένων γλωσσών, ως μία ευκαιρία τριβής με ξένες γλώσσες (ισπανικά, αγγλικά).
Αιώνια ζωή: Ο τόπος
Η έκθεση πραγματοποιείται στην Θεσσαλονίκη, μια πόλη με ιστορία αντίστασης και μετασχηματισμού, καθιστώντας την ιδανικό πλαίσιο για τον προβληματισμό σχετικά με την ικανότητα να ανανεωθεί. Με μια προσιτή δομή και μια προσέγγιση χωρίς αποκλεισμούς, ο καλλιτέχνης επιδιώκει να ανοίξει έναν διάλογο μεταξύ των επισκεπτών, της τέχνης και των δικών τους διαδικασιών αλλαγής. Αυτή η έκθεση, με τη χρήση ανακυκλωμένων υλικών και την αισθητηριακή εστίαση, στοχεύει επίσης να προωθήσει την οικολογική συνείδηση, αποδεικνύοντας ότι η τέχνη όχι μόνο αντανακλά τη ζωή αλλά μπορεί επίσης να χρησιμεύσει ως εργαλείο μετασχηματισμού.
Εν κατακλείδι, η έκθεση «Αιώνια ζωή» είναι μια πρόσκληση να κοιτάξουμε πέρα από τη φθορά του χρόνου. Να βρούμε στην τέχνη τη δύναμη να θεραπεύσει, να δημιουργήσει και να ανανεώσει, υπενθυμίζοντάς μας ότι, όπως ακριβώς και η γη, όπως και η ίδια η γη, μπορούμε πάντα να αρχίσουμε από την αρχή. Επίσης, είναι σχετική με την κοινότητα επειδή προσφέρει ένα χώρο για προβληματισμό σχετικά με την ανθρώπινη ανθεκτικότητα και τη σύνδεσή μας με τη φύση, εμπνέοντας την υπέρβαση των αντιξοοτήτων και την εκτίμηση των κύκλων ανανέωσης.
Αιώνια ζωή: Η αναζήτηση
Η καλλιτεχνική αυτή προσέγγιση προωθεί τον διάλογο για οικουμενικά θέματα όπως ο πόνος, η δύναμη και η μεταμόρφωση, προωθώντας τη συναισθηματική και πολιτιστική ευημερία. Επιπλέον, ενισχύει τους δεσμούς της κοινότητας παρέχοντας μια περιεκτική και πλουραλιστική εμπειρία που συνδέει τα άτομα με το περιβάλλον τους και τον εαυτό τους, αναδεικνύοντας τη δύναμη της τέχνης ως εργαλείο για την αυτογνωσία και την κοινωνική συνοχή.
Διαβάστε επίσης την συνέντευξη
της Λαμπρινής Μποβιάτσου.
Η ζωή, στην εξέλιξή της, χαρακτηρίζεται από αναπόφευκτους ρυθμούς: κύκλους ανάπτυξης, κρίσης, καταστροφής και αναγέννησης. Από αμνημονεύτων χρόνων, η ανθρωπότητα αναζητά το νόημα σε αυτή τη ροή, παλεύοντας με τα θεμελιώδη ερωτήματα της ύπαρξης. Πώς υπομένουμε τις αντιξοότητες; Τι σημαίνει να ευημερούμε παρά τις πληγές μας; Σε έναν κόσμο όπου η ταχύτητα και ο θόρυβος θολώνουν το ουσιώδες, η «Αιώνια ζωή» αναδύεται ως ένας χώρος για αναστοχασμό για την εγγενή ανθεκτικότητα της ζωής και την ικανότητά της για μεταμόρφωση.
Αιώνια ζωή: Η σύνδεση με το παρόν
Το έργο προκύπτει σε μια στιγμή ενδοσκόπησης, όπου η πράξη της δημιουργίας γίνεται ταυτόχρονα καταφύγιο και πρόκληση. Η ζωγραφική χρησιμεύει όχι μόνο ως μέσο έκφρασης, αλλά και ως εργαλείο τοποθέτησης του εαυτού μας μέσα στο πλαίσιο του χρόνου και της εποχής/ύπαρξης. Από αυτή την άποψη, η «Αιώνια ζωή» είναι τόσο ένα εσωτερικό ταξίδι όσο και μια εξερεύνηση των παραλληλισμών μεταξύ των ρυθμών της φύσης και των ρυθμών της ανθρώπινης ζωής.
Αυτό το πλαίσιο συνδέει το έργο με το παρόν -μια εποχή όπου η ανθεκτικότητα, τόσο η προσωπική και η συλλογική, έχει γίνει απαραίτητη. Μας καλεί να σκεφτούμε πώς αντιμετωπίζουμε τις δικές μας καταιγίδες και τη μετασχηματιστική δύναμη που αναδύεται όταν αγκαλιάζουμε την ευαλωτότητα. Γιατί, όπως η Γη, κάθε άτομο διαθέτει μια άπειρη ικανότητα να αντέχει, να προσαρμόζεται και να ευδοκιμεί, ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες.
Αιώνια ζωή: Η σύνδεση με την ιστορία
Η πραγματοποίηση της έκθεσης στη Θεσσαλονίκη έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της, της ιστορίας της αντίστασης και της ανοικοδόμησης. Η πόλη έχει περάσει από διάφορα στάδια καταστροφής και αναγέννησης καθ” όλη τη διάρκεια της ιστορία της, καθιστώντας την το τέλειο σκηνικό για να εξερευνήσουμε τα θέματα της ανθεκτικότητας και του μετασχηματισμού που πραγματεύεται η έκθεση.
Διαβάστε επίσης για την Αμερικάνικη
Σχολή Κλασικών Σπουδών.
Επιπλέον, η Θεσσαλονίκη, με την ποικιλομορφία των πολιτιστικών επιρροών και τη σύνδεσή της τόσο με το παρελθόν όσο και με το παρόν, παρέχει μια ιδανική πλατφόρμα για τους κατοίκους και τους επισκέπτες να προβληματιστούν σχετικά με τους κύκλους της ζωής, της τέχνης και την ανθρώπινη ικανότητα για επανεφεύρεση.
Η έκθεση μπορεί να χρησιμεύσει ως σημείο συνάντησης μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος, προωθώντας τον διάλογο σχετικά με το πώς οι διαδικασίες αλλαγής και η αντιμετώπιση των προκλήσεων παραμένουν ουσιαστικές τόσο σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Αιώνια ζωή: Ο καλλιτέχνης
Ποιος είναι ο καλλιτέχνης:
Ο Luis Bau αποφοίτησε από το Πολυτεχνείο της Βαλένθια στις Καλές Τέχνες και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στην Accademia di Belli Arti di Palermo.
Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτιστική Διαχείριση στο OUC και μεταπτυχιακές σπουδές στην Καλλιτεχνική Εκπαίδευση στο UCV. Το έργο του επικεντρώνεται στην αναζήτηση της οπτικής γλώσσας μέσω της χαρακτικής, του σχεδίου, της ελαιογραφίας και της ακρυλικής ζωγραφικής και της εικονογράφησης. Το έργο του είναι πλούσιο σε ποίηση, με πολυάριθμες καλλιτεχνικές αναφορές να αναδύονται. Η λογοτεχνία, η μουσική και ο κινηματογράφος αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της οπτικής του αφήγησης.
Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, κέρδισε έναν διαγωνισμό στο σχολείο Villar Palasí στη Βαλένθια, όπου είχε την ευκαιρία να εκθέσει την τοιχογραφία του για την 9η Οκτωβρίου, την Ημέρα της Κοινότητας της Βαλένθια, στο εκπαιδευτικό κέντρο. Επιπλέον, κατέκτησε την πρώτη θέση σε έναν διαγωνισμό σε όλη την πόλη μεταξύ όλων των σχολείων της Βαλένθια για τα εγκαίνια της Puente de las Flores, με το έργο του να εκτίθεται σε όλη την πόλη. Το 2016, κέρδισε την αναγνώριση ως φιναλίστ στον αναγνωρισμένο διεθνή διαγωνισμό Canson Art School Awards. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε όλη την Κοινότητα της Βαλένθια.
Αιώνια ζωή: Το εικαστικό έργο
Τον Μάρτιο του 2018, πραγματοποίησε την εναρκτήρια ατομική του έκθεση με τίτλο «A fuerza de ser» («Μια δύναμη της ύπαρξης»), η οποία σηματοδότησε μια απόκλιση από το προηγούμενο καλλιτεχνικό του στυλ. Παράλληλα, συμμετείχε στη συλλογική έκθεση Biodegrabado, την οποία επιμελήθηκε η Ana Tomás Miralles, διδάκτωρ Καλών Τεχνών στο UPV, μαζί με συναδέλφους του από την πανεπιστημιακή σχολή. Προς το τέλος του 2018, παρουσίασε το έργο του σε συλλογική έκθεση στο Κοινωνικό Κέντρο Caixa Rural Vila-real στο πλαίσιο του Iberflora. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2020, συμμετείχε ενεργά σε διάφορες συλλογικές εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν σε πολιτιστικούς χώρους στη γειτονιά Ruzafa της Βαλένθια, οι οποίες διοργανώθηκαν από την πολιτιστική συλλογικότητα Orbis Vacui.
Διαβάστε επίσης για την Performance Art.
Το 2021, είχε την ευκαιρία να δημιουργήσει τις «Επτά ημέρες της Δημιουργίας», μια τοιχογραφία για το Colegio de la Purísima Concepción στο Quart de Poblet. Εμπνευσμένος από τη βυζαντινή και τη νορμανδική τέχνη, απεικόνισε το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης αφού βυθίστηκε στην ομορφιά αρκετών ντουόμων στη Σικελία. Τον Οκτώβριο του 2022, είχε την τιμή να εκθέσει το έργο του με τίτλο «Carne nueva» στο πλαίσιο μιας πολιτιστικής εκδήλωσης που διοργάνωσε το πανεπιστημιακό περιοδικό Parnaso. Το 2023, είχε επίσης το προνόμιο να δημοσιεύσει ένα κείμενο στο Παιδαγωγικό Εγχειρίδιο: Υψηλές ικανότητες και ανάπτυξη ταλέντων στο VIU.
Αιώνια ζωή: Στην Θεσσαλονίκη
Επί του παρόντος, συμμετέχει σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα υποτροφιών και εργάζεται ως εικαστικός καλλιτέχνης, καθηγητής τέχνης και πολιτιστικός διαχειριστής. Στο πλαίσιο αυτής της εμπειρίας, έχει δημοσιεύσει διάφορα βιωματικά άρθρα για τη ζωή στη Θεσσαλονίκη στην επίσημη ιστοσελίδα του πολιτιστικού οργανισμού ES EN ROI. Από τον Ιανουάριο του 2025, δημιουργεί μια τοιχογραφία στο Δημοτικό Πάρκο Καρατάσου, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσσει ένα εκθεσιακό έργο με τίτλο «Αιώνια ζωή», το οποίο θα παρουσιαστεί σε δημοτική αίθουσα της ίδιας πόλης. Το έργο αυτό, το οποίο διερευνά τον διάλογο μεταξύ λογοτεχνίας και εικαστικού υλικού, πρόκειται να αποκαλυφθεί στις 21 Φεβρουαρίου 2025.
