Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ
Η Κιβωτός του Κόσμου-πάτερ Αντώνιος: γράφει ο Κώστας Γιαννόπουλος
Έχουμε ήδη μιλήσει για το θέμα που προέκυψε με την Κιβωτό του Κόσμου. Έχουμε εκφράσει την άποψή μας ότι στο θέμα θα πέσει φως από το δικαστικό σύστημα. Τουλάχιστον αυτό ελπίζουμε. Σε αυτό που θα αναφερθούμε σε αυτό το σημείωμα είναι η χρήση των συμβόλων και ο σκοπός της. Αν, μπορεί, έτσι, να κατευθυνθεί η σκέψη του ανθρώπου σε ένα σημείο.
Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ-ΠΑΤΕΡ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: ΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΑΡΧΕΤΥΠΟ
Είναι κατανοητό ότι ο κόσμος της πατριαρχίας έχει και εδώ τα αναφερόμενά του. Μόνο που τη διοίκηση αυτού του Οργανισμού ασκούσε ένας παπάς φτάνει. Βέβαια, ξέρουμε από τις αποκαλύψεις ότι η διοίκηση ασκείτο από άλλους. Όμως ένας άνθρωπος της εκκλησίας ήταν στην βιτρίνα. Θα αποκωδικοποιήσουμε αυτό το αναφερόμενο.
Ο Πατέρας ως αρχέτυπο ανασύρεται από τη συλλογική μνήμη. Φέρει στο νου το θέμα της ασφάλειας και αυτό της εγκυρότητας. Αυτό που γίνεται εκεί είναι σωστό, σύμφωνα με την ηθική της τάξης, όπως περιγράφεται από το τρέχον αξιακό σύστημα. Ακόμα, υπάρχει η ασφάλεια ότι όλα γίνονται σωστά. Αφού ο Πατέρας θέτει τους νόμους και δεν μπορεί να τους παραβιάζει. Άρα αν κάποιος βοηθήσει, αυτή η ενέργεια δεν θα πέσει στο κενό.
«Η Κιβωτός του Κόσμου-πάτερ Αντώνιος: Αυτό
το διασφάλιζε η ηγετική παρουσία ενός παπά. Έτσι πιστεύαμε.»
Αυτό είναι το πρώτο και σημαντικό σημείο για να έχει αυτός ο Οργανισμός την εγκυρότητα που θέλει για να λειτουργήσει. Είναι όμως έτσι τα θέματα; Υπάρχει κάπου κάποια ανακρίβεια;
Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ-ΠΑΤΕΡ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Η ΟΙΚΟΝΝΟΜΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Αυτό που έχουμε δει είναι ότι υπήρχαν αρκετές δωρεές. Δεν ξέραμε το οικονομικό μέγεθος. Τώρα αντιλαμβανόμαστε ότι αυτό ήταν πολύ υψηλό. Δωρεές από πολίτες και οικονομικά κέντρα. Εθελοντική εργασία, πράγμα που σημαίνει ένας σημαντικός όγκος ωρών εργασίας που ήταν απλήρωτες. Όλα αυτά πήγαιναν στο σωστό μέρος. Αυτό το διασφάλιζε η ηγετική παρουσία ενός παπά. Έτσι πιστεύαμε.
Πόσες φορές όμως δεν έχουμε δει ότι η παρουσία εκπροσώπων της Εκκλησίας δεν σημαίνει οικονομικές ατασθαλίες; Ακόμα διατάραξη της τάξης προς το συμφέρον αυτής της κοινωνικής τάξης που κυβερνά; Η πολιτική ιστορία το αναφέρει ρητά. Αρκεί να διαβάσουμε πιο προσεχτικά και ερευνητικά την παγκόσμια ιστορία και οι απορίες μας θα λυθούν.
Οι αποκαλύψεις αναφέρουν μια κατάσταση που δεν ήταν τόσο χρηστή. Βέβαια, το δικαστικό σύστημα θα βγάλει τα άπλυτα στη φόρα. Αν, φυσικά, το αφήσουν να κάνει την δουλειά του χωρίς εμπόδια. Η θέληση της ηγεσίας της Εκκλησίας να αναλάβει τη ηνία της Κιβωτού του Κόσμου μας προϊδεάζει. Μπορεί να υπάρχει κάποια παρέμβαση τόσο στην δικαστική έρευνα όσο και στην πολιτική βούληση.
Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ-ΠΑΤΕΡ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Η ΒΙΤΡΙΝΑ
Η πρόσοψη του «καταστήματος» ήταν καλή. Όλα ήταν στη θέση τους. Έτσι όπως τα επιθυμεί ο πολίτης που πιστεύει σε μια κοινωνία που διοικείται με σωστό τρόπο. Τι σημαίνει όμως «σωστός τρόπος»; Η απάντηση δίνεται από το ίδιο το κοινωνικό σύστημα που κανονίζει αυτή την κοινωνία. Εκφράζεται από τα μέσα ενημέρωσης. Ο κόσμος είναι πεπεισμένος ότι όλα λειτουργούν με ιδανικό τρόπο. Φτάνει όμως η στιγμή που αποκαλύπτεται ότι αυτό δεν συμβαίνει.
«Η Κιβωτός του Κόσμου-πάτερ Αντώνιος: Η μόνη
διαφορά είναι ότι τώρα τα λεφτά θα πηγαίνουν
κατευθείαν στο κράτος και στην Εκκλησία.»
Η άρνηση του πάτερ Αντωνίου να εκχωρήσει την ηγεσία του Οργανισμού στην επίσημη Εκκλησία ενόχλησε. Η θέληση της κυβέρνησης να μαζέψει όλο και περισσότερα λεφτά άνοιξε τον ασκό του Αιόλου. Ο Οργανισμός μπήκε στο μικροσκόπιο του ελεγκτικού μηχανισμού. Εκεί «αποδείχτηκαν» αυτά που ήδη κάποιοι γνώριζαν.
Ήταν ανάγκη η Κιβωτός του Κόσμου να αποδειχθεί ότι έχει πρόβλημα. Έτσι μπορούσε να την αναλάβει κάποιος εκπρόσωπος της κρατικής εξουσίας. Το ότι το κράτος συμπλέει με τον οργανισμό της Εκκλησίας είναι γνωστό. Άρα αυτό που ήθελε να πετύχει η Εκκλησία το κατάφερε. Το ίδιο και ο κρατικός μηχανισμός. Ο κακός πατήρ Αντώνιος περιθωριοποιείται. Ίσως του «τραβήξουν» λίγο το αυτί. Όλα θα είναι πάλι καλά για να συνεχίσει να λειτουργεί αυτό το σύστημα.
Η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα τα λεφτά θα πηγαίνουν κατευθείαν στο κράτος και στην Εκκλησία. Όλα θα είναι καλά για το σύστημα εξουσίας. Για τα παιδιά όμως που φιλοξενούνταν θα είναι καλύτερα; Για αυτό έχουμε πολλές αμφιβολίες.
