INTERRVIEW LIPS FLOWERS

7 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΧΕΙΛΙΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

Εσύ διαλέγεις, όλα είναι μέσα στο μυαλό σου

Συνέντευξη στην Εύα Κουσιοπούλου

Οι προηγούμενοι μήνες ήταν ιδιαίτερα δημιουργικοί για τα Χείλια Λουλούδια. Από τη μελοποίηση στίχων του Μίλτου Σαχτούρη, με τον οποίο όπως δηλώνει ο τραγουδιστής και κοντραμπασίστας Ηρακλής Ιωσηφίδης «πέρασαν αρκετό καιρό παρέα και έπρεπε να συνεχίσουν το δρόμο τους» συνέχισαν στη… μουσική δωματίου με το νέο άλμπουμ Δια της απουσίας. Έντεκα παράξενες ιστορίες για όσους αγαπούν τη μουσική και… τις γάτες!

Χαρακτηρίζετε την αλλαγή στον ήχο σας ως «μουσική δωματίου». Γιατί;

Η αλλαγή στον ήχο είναι κάτι που επιδιώκουμε, μας αρέσει να δοκιμάζουμε , να πειραματιζόμαστε και να μην κολλάμε σε φόρμες. Αποφασίσαμε λοιπόν  να κάνουμε ένα άλμπουμ χωρίς τύμπανα και πολλά ηλεκτρικά όργανα. Να δώσουμε ένταση με τον χώρο και την καθαρότητα των ήχων και όχι με ρυθμό και  παραμόρφωση, όπως κάνουμε συνήθως.  Είναι κυριολεκτικά γραμμένα τα πάντα μέσα σε ένα δωμάτιο. Το σκεπτικό ήταν να λειτουργεί όπως η απουσία, δηλαδή ουσιαστικά να μη συμβαίνουν και πολλά στη πραγματικότητα, αλλά εσύ να βιώνεις μια έντονη και παράξενη εμπειρία.

Και τώρα που ο δίσκος είναι πλέον «ελεύθερος» στο διαδίκτυο για να τον ακούσει κανείς, αλλά και να τον «κατεβάσει», σε τι φάση σας βρίσκω; Θα κάνετε κάποιες παρουσιάσεις ή ίσως σκέφτεστε περιοδεία;

Είμαστε στη φάση της γάτας! Δεν έχουμε κλεισμένη κάποια εμφάνιση, η περιοδεία μάς ακούγεται ανέκδοτο, εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν μπορούμε να βρούμε να παίξουμε με ανθρώπινες συνθήκες. Όλο και κάτι θα κάνουμε πάντως, γιατί περνάμε υπέροχα στις συναυλίες. Στουντιακά γίνεται ένας χαμός, καθώς ετοιμάζουμε δύο πράγματα ταυτόχρονα. Το επόμενο άλμπουμ μας «Όμορφοι γκρεμοί» είναι στο στάδιο της ηχογράφησης, πριν λίγο καιρό γράψαμε τύμπανα, και αργά -αλλά σταθερά- προχωράει. Είναι 10 τραγούδια, ό,τι πιο δυνατό και χαλασμένο έχουμε βγάλει ποτέ. Πριν από αυτό όμως νομίζω πως θα βγει μια δουλειά που ετοιμάζουμε εδώ και καιρό με τον Κωστή Λιολιόπουλο, που έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου τη μουσική. Είναι ένα project έκπληξη, πολύ διαφορετικό από ότι θα περίμενες. Τρομερά παράλογο, τόσο που συζητάμε να το βγάλουμε με άλλο όνομα. Και επίσης, ενώ θα βασίζεται στο λόγο, εγώ δεν θα πω λέξη. Θα έχουμε καινούργια φωνή.  Δεν μπορώ να σου πω τίποτε άλλο, θα μου φωνάζουν!

Στo τραγούδι που ανοίγει το δίσκο «Να προσέχεις τη σκοτεινή σου πλευρά» γράφετε «όλα είναι μέσα στο μυαλό σου». Το πιστεύεις;

Το να προσέχεις τη σκοτεινή σου πλευρά έχει δύο εκδοχές. Η μία να την προσέχεις να μη σου κάνει κακό και η άλλη να την προσέχεις όπως προσέχεις όταν κρατάς ένα μωρό στην αγκαλιά σου. Εσύ διαλέγεις, όλα είναι μέσα στο μυαλό σου.

sinentefxi xeilia louloudia tefxos 94 foto2

Σε αυτόν τον δίσκο ποιος υπογράφει τους στίχους; Και θα ήθελα να μου πεις για τη διαδικασία των ηχογραφήσεων…

Οι στίχοι είναι δικοί μου. Υπάρχει και ένα ποίημα τουΛάμπρου Πορφύρα «Το δειλινό» καθώς και «Η φάση της γάτας» του Χρήστου Ζάχου. Μουσική στο «Διά της απουσίας» γράψαμε εγώ και ο Κωστής Λιολιόπουλος. Η διαδικασία είναι απλή, ο Κωστής έρχεται σπίτι και αρχίζουμε και παίζουμε πάνω στους στίχους, με διάφορα όργανα, ηχογραφούμε, σβήνουμε, ξαναηχογραφούμε. Περνάνε οι μήνες και ένα πρωί δεν θες να κάνεις κάτι παραπάνω με τα κομμάτια. Είναι έτοιμα. Και τα δίνεις στον κόσμο.

Η ιστορία πίσω από τη «φάση της γάτας» ποια είναι;  

Μόλις είχα μετακομίσει και η γάτα μου από το φόβο της για σχεδόν τρεις μέρες κρύφτηκε κάπου και δεν βγήκε καθόλου, νόμιζα ότι πήδηξε από το μπαλκόνι. Στεναχωρήθηκα πολύ και το έγραψα, έλειπε ένα ρεφραίν από το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, που έτσι και αλλιώς είναι ένα κολάζ φράσεων που δεν σχετίζονται ακριβώς μεταξύ τους και έβαλα αυτό. Όταν εμφανίστηκε η γάτα μου προφανώς καταχάρηκα. Και πια όταν με εκνευρίζει που νιαουρίζει συνέχεια, δεν θυμώνω όταν σκέφτομαι αυτόν τον στίχο, που μου θυμίζει πόσο ισχυρή ήταν η απουσία της. Χαίρομαι πολύ όταν αυτά που γράφω χάνουν.

Ο δίσκος αυτός δεν θα κυκλοφορήσει από κάποια δισκογραφική εταιρεία; Βρήκατε κλειστές πόρτες ή ήταν δική σας απόφαση;

Η αλήθεια είναι πως δεν χτυπάμε και πολλές πόρτες και η παρακμή της όλης φάσης είναι γνωστή εδώ και καιρό. Θα χαρώ να μας έπαιρνε μια εταιρεία και να κάναμε βινύλια π.χ., μακάρι να συμβεί κάτι τέτοιο, γιατί από μόνοι μας δεν κυνηγάμε απολύτως τίποτα. Μόνο το να είμαστε δημιουργικοί μας νοιάζει. Αυτό νομίζω πως πρέπει να είναι το πρώτο για όποιον λέει πως ασχολείται με οποιαδήποτε τέχνη.

Από τη μουσική τι έχεις «κερδίσει» όλα αυτά τα χρόνια;

Το να περιμένεις να ζήσεις από τη μουσική που γράφεις, είναι σαν να περιμένεις ότι ο πιο δυνατός σου έρωτας θα έχει ευτυχισμένο τέλος. Μπορείς να πιστεύεις κάτι τέτοιο, αλλά όταν δε συμβεί αυτό δεν μπορείς να γκρινιάζεις ότι δεν το ήξερες. Όλοι που παίζουμε στα Χείλια Λουλούδια κάνουμε άλλες δουλειές ή προσπαθούμε τουλάχιστον. Εγώ κάνω μαθήματα μουσικής και δουλεύω ως μουσικός γενικά, σίγουρα δεν έχει πολύ δουλειά ούτε είναι εύκολο, όπως τίποτε άλλωστε σήμερα, αλλά το να μπορώ να μεταδώσω το μικρόβιο της μουσικής σε μικρά παιδιά με κάνει πολύ χαρούμενο! Το μεγαλύτερο κέρδος της μουσικής είναι πως -ό,τι και να συμβεί- έχεις πάντα έναν όμορφο λόγο για να ζεις!

 

 



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved