ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΡΕΜΠΕΤΙΣΣΑ
Ιουλία Καραπατάκη: γράφει ο Γιάννης Ιωαννίδης
Η Ιουλία Καραπατάκη είναι μια από τις πιο ιδιαίτερες φωνές της νέας γενιάς, με ξεχωριστή χροιά. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1986. Τελείωσε το 2004 το Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης. Από τότε εργάζεται ως τραγουδίστρια και μουσικός σε νυχτερινά μαγαζιά και μουσικές σκηνές. Έχει δουλέψει στην επαρχία αλλά και στο εξωτερικό. Έχει πτυχίο ανώτερων θεωρητικών. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα κλασικής κιθάρας. Εμφανίζεται στις 13 και 14 Απριλίου 2022 στο Block 33, στη Θεσσαλονίκη.
Έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων, με καλλιτέχνες και μουσικούς. Μερικοί από αυτούς είναι οι Γιάννης Παπαβασιλείoυ (Βλάχος), ο Αντώνης και ο Θοδωρής Ξηντάρης, ο Σωτήρης Παπατραγιάννης, ο Μανώλης Πάππος, ο Σωκράτης Μάλαμας και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Συνεργάζεται με το συγκρότημα Kompania. Συμμετείχε στο δίσκο «Με την καρδιά στη θάλασσα» των Άρη Κούκου και Μάτας Αδαμογιάννη.
ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΡΑΠΑΤΑΚΗ: ΕΡΩΤΑΣ ΜΕ ΤΑ ΡΕΜΠΕΤΙΚΑ
«Από τα 18 μου και μετά έπαθα έρωτα τρελό με τα ρεμπέτικα. Ως τότε είχα ακούσει metal, rock, jazz, r’n’b. Εμένα μου ήρθαν όλα έτσι και μου ήρθαν καλά. Δεν αντιμετώπισα ουσιαστικές δυσκολίες, να ψάχνω σαν τρελή να βρω δουλειά. Το τηλέφωνο χτυπούσε. Δεν θα ήθελα κιόλας να περάσω φάση τέτοιας δυσκολίας. Απ΄αυτό που βλέπω από τους φίλους μου που την έχουν περάσει ή την περνούν, δεν είναι καθόλου εύκολο. Κι αυτό μπορεί να σε καταρρακώσει, γιατί νιώθεις ότι κάποιος ή κάτι σε αδικεί.
«Ιουλία Καραπατάκη: Η τέχνη δεν είναι λογική,
δεν έχει ρασιοναλιστικές καταβολές.»
«Νομίζω ότι όλοι μένουν από το έργο που αφήνουν πίσω τους, τουλάχιστον ως προς το ρεμπέτικο. Είναι ότι τα τραγούδια τους μίλησαν μέσα μας και τους συνδέσαμε με το συναίσθημα. Ακόμα κι αν έβγαιναν σήμερα πάλι η ίδια σύνδεση θα γινόταν στα ίδια τραγούδια. Απλώς ίσως έμενε αλλιώτικα ο χαρακτήρας τους στη μνήμη. Τα τραγούδια τους μιλάνε στην ψυχή μας γιατί μιλάνε για μας.
Από ρεμπέτες δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον. Μπορώ να πω όμως ότι τρελαίνομαι για Νίνα Σιμόν και Έιμι Γουαϊνχάουζ. Άλλωστε το ρεμπέτικο είναι η τζαζ της παλιάς Ελλάδας.»
ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΡΑΠΑΤΑΚΗ: ΕΚΦΡΑΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ
«Όποιος εκφράζεται μέσα από την τέχνη, το κάνει γιατί δεν μπορεί να εκφράσει με λογική και με άλλο τρόπο τον εαυτό του. Η τέχνη δεν είναι λογική, δεν έχει ρασιοναλιστικές καταβολές. Δεν προσπαθεί να εξηγήσει. Η τέχνη προσπαθεί να υπενθυμίσει ή να ξαλαφρώσει. Εγώ αν δεν τραγουδούσα, δε θα ήμουν καλά. Ίσως να γίνεται πιο αποστασιοποιημένο για τον καλλιτέχνη το συναίσθημα που αφήνει μέσα στην τέχνη του. Ίσως το ακριβώς αντίθετο, την έκανε για να μην το ξεχάσει ποτέ. Για παράδειγμα, μου έχει τύχει να κλάψω με ένα τραγούδι που το τραγουδάω συνέχεια. Υπήρξε όμως μια μόνο φορά που το ένιωσα τόσο πολύ. Ήταν τέτοια η συγκυρία, ώστε έκλαψα. Επιδιώκω πολύ να λέω τραγούδια που να μου φέρνουν στο μυαλό και την ψυχή συναισθήματα που έχω ζήσει. Έτσι ώστε να βγαίνει το τραγούδι από μέσα μου».
«Ιουλία Καραπατάκη: Είναι ένας
ποιητής με χαμηλό προφίλ.»
Για τις συνεργασίες της. «Είμαι πολύ τυχερή και ευγνώμων για το βήμα που μου δόθηκε. Η επαφή μου με το Θανάση Παπακωνσταντίνου και φυσικά η μέχρι τώρα συνεργασία μου με τον Σωκράτη Μάλαμα είναι και θα αποτελούν πάντα ορόσημο για μένα. Από εκεί και μετά κάποιες αλλαγές ήταν αναπόφευκτες. Όπως, το άνοιγμα σε ένα μεγαλύτερο κοινό, ότι ήρθα σε επαφή με σημαντικούς ανθρώπους της μουσικής. Πράγματα τα οποία με ορίζουν πλέον τόσο καλλιτεχνικά όσο και προσωπικά.».
ΙΟΥΛΙΑ ΚΑΡΑΠΑΤΑΚΗ: ΟΙ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΗΣ
«Στην αρχή ήταν πραγματικά σοκ και δέος. Την πρώτη φορά που παίξαμε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ίδρωνα και ξεΐδρωνα, ξεχνούσα στίχους. Είναι και σχεδόν πέντε ώρες πρόγραμμα! Μετά πήγα στο Σωκράτη να ζητήσω συγγνώμη κι εκείνος μου είπε: “Μην είσαι χαζή, εδώ τα ξεχνάω εγώ που τα γράφω”». Η Ιουλία πάντως δεν είναι άπειρη από ζωντανές ερμηνείες. Της αρέσει και η μουσική του Μάλαμα, όπως και του Θανάση Παπακωνσταντίνου. «Είναι ένας ποιητής με χαμηλό προφίλ», λέει. Γράψανε μαζί ένα τραγούδι για το δίσκο του. Η μεγάλη αγάπη της είναι τα ρεμπέτικα και τα παλιά λαϊκά.
Τραγουδάει εδώ ήδη από το μουσικό σχολείο, όπου πήγαινε, μυήθηκε τελικά σε αυτού του είδους τη μουσική. Με το σχήμα των Kompania, στο οποίο συμμετέχει, τραγουδάει «αυστηρά ρεμπέτικα», όπως διευκρινίζει. Γυρίζει πόλεις της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού, όπου έχει γνωρίσει και μεγάλες συγκινήσεις.
«Έχουμε πάει στη Γαλλία, στο Βέλγιο, στη Σουηδία, στην Ολλανδία. Ένα θέατρο στο Παρίσι όπου εμφανιστήκαμε γέμισε ασφυκτικά. Παίξαμε χωρίς μικρόφωνα και δεν ακουγόταν κιχ. Και οι περισσότεροι ήταν Γάλλοι, όχι Ελληνογάλλοι ή Έλληνες.».
«Η αλήθεια είναι πως είμαι full-time, δεν έχω κάνει άλλη δουλειά στη ζωή μου. Είναι πολλά… Όμως μου αρέσει: τη μια μέρα λέω Μάλαμα, την άλλη ρεμπέτικα και τα Σαββατοκύριακα παλιά λαϊκά, Καζαντζίδη και Πόλυ Πάνου». Και το καλοκαίρι; «Το καλοκαίρι φεύγω συνήθως για σεζόν. Δεν κάνω διακοπές. Μια χρονιά στην Ιο, έκανα 95 μεροκάματα σε ένα καλοκαίρι! Το λατρεύω όμως: το βράδυ τραγουδάς και το πρωί πας για μπάνιο…».
