ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΤΟ ΡΟΛΟΪ

Δυστυχώς οι εκδηλώσεις για τα παιδιά είναι μία «επιδημία» της εποχής των χριστουγέννων και του πάσχα. Τότε τα σχολεία κλείνουν, το κλίμα είναι εορταστικό, το μάρκετινγκ τραβά να ασχοληθούμε με τα παιδιά. Ξεχνάμε όμως ότι η παιδική ψυχή έχει την ανάγκη της αγωγής της -της ψυχαγωγίας- όλο το χρόνο.

Στο Δήμο Νεάπολης-Συκεών αυτή την εποχή γίνεται ένας οργασμός από εκδηλώσεις, δράσεις, γιορτές. Τον υπόλοιπο χρόνο επίσης θα βρεις τα σαββατοκύριακα όλο και κάτι να γίνεται για να διασκεδάσουν τα παιδιά. Υπάρχουν και οι δύο παιδικές βιβλιοθήκες, στη Νεάπολη και στις Συκιές, που όλο το χρόνο είναι εκεί και περιμένουν τα παιδιά να ασχοληθούν με τον πολιτισμό, την ιστορία, την εκπαίδευση, εκτός σχολείου, δυναμώνοντας τη μαθησιακή προσπάθειά τους.

Εμείς παρακολουθήσαμε μία από αυτές τις εκδηλώσεις. Ήταν Σάββατο, σχεδόν μεσημέρι, και ο χώρος μπροστά στο Ρολόι είχε γεμίσει με παιδιά. Η ουρά ήταν απίστευτη για να ζωγραφίσουν στα προσωπάκια τους με νερομπογιά είτε έναν χιονάνθρωπο είτε έναν Άγιο Βασίλη είτε κάποιο άλλο σύμβολο χριστουγεννιάτικο. Οι εθελόντριες της δράσης «Σχεδία στην πόλη» ήταν καταπληκτικές και πολύ δημιουργικές στα σχέδια που έκαναν. Η χαρά των παιδιών μεγάλη. Ακόμα και παιδιά κάτω των δύο ετών κάθισαν και τα έβαψαν.

Πιο πέρα ο Άγιος Βασίλης καλούσε τα παιδιά σε μία παράσταση κουκλοθέατρου με κούκλες στο μέγεθος του ανθρώπου. Το σχήμα «Ρεντίκολο» είχε αναλάβει να διασκευάσει το γνωστό παραμύθι του Πινόκιο. Λίγο πριν, ο Άγιος Βασίλης στο σπιτάκι του έδινε ένα συμβολικό δώρο στα παιδιά.

Οι δύο ηθοποιοί του «Ρεντίκολο» ήταν καταπληκτικοί. Το παραμύθι άλλαξε λίγο και ήρθε στα μέτρα της εποχής μας. Το αποτέλεσμα ήταν να υπάρξει ένα διαδραστικό παιχνίδι, σε κάποιο σημείο τα παιδιά να επικοινωνούν με τους ηθοποιούς και να ορίζουν την έκβαση της πλοκής.

Θα μπορούσε κάποιος να βρει στα παιδικά πρόσωπα τη χαρά της συμμετοχής και της συνδημιουργίας σε ένα παιχνίδι που προσομοιώνεται στην ίδια τη ζωή, στην απόλαυση τελικά, η οποία θα τα οδηγήσει στην αντίληψη της πραγματικότητας, έτσι όπως αυτά τη φαντάζονται και τη σχεδιάζουν.

Αυτό είναι το νόημα του παιχνιδιού και έτσι η ζωή του παιδιού παίρνει άλλη τροπή όταν βάζει τη φαντασία του να δημιουργήσει κρατώντας μία απόσταση από το γονιό του για να τον βρει αργότερα με έναν άλλον τρόπο, πιο δυνατό, πιο αγαπημένο, κρατώντας τις θετικές του στιγμές.

Οι γιορτές στη Νεάπολη συνεχίζονται μέχρι την Πρωτοχρονιά με αμείωτο ρυθμό, με πολύ κέφι. Οι εργαζόμενοι δίνουν το περίσσευμα της δυναμικής του εαυτού τους και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να το αναγνωρίσουμε είτε  συμφωνούμε είτε όχι με τη δημοτική αρχή.

Γιάννης Φραγκούλης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved