SAHARA RESORT

ΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΙΤΑΣ ΑΠ’ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ

Ανήμερα των Φώτων, μετά απ’την τελετή του αγιασμού των υδάτων, στο μόλο, στη Νέα Ηράκλεια, στη Χαλκιδική, έγινε η κοπή της πίτας του νεοϊδρυθέντος συλλόγου με την επωνυμία Πολιτιστικός Σύλλογος Χρυσή Αμμουδιά Σαχάρα. Η προσέλευση του κόσμου ήταν ικανοποιητική για το ξεκίνημα αυτού του Συλλόγου και δείχνει ότι η δημιουργία του ήταν επιβεβλημένη κυρίως από τις ανάγκες της περιοχής.

Καταλύτης για να ιδρυθεί αυτός ο Σύλλογος ήταν το κτίσιμο του beachbarSaharaResort, στην παραλία της Νέας Ηράκλειας, στο καλύτερο κομμάτι της, εκεί που βρίσκεται η «μύτη» και σε μήκος περίπου ενός χιλιομέτρου προς την Νέα Καλλικράτεια, πιάνοντας μία τεράστια έκταση όπου χωρούν περίπου 5.000 ξαπλώστρες και δύο bar, ένας συναυλιακός χώρος και ένα τεράστιο πάρκινγκ, το οποίο γέμισε πολύ γρήγορα, με συνέπεια να αναγκαστεί ο ιδιοκτήτης να μισθώσει ένα δεύτερο πάρκινγκ, ακριβώς απέναντι απ’την είσοδο του beachbar. Καταλαβαίνει εύκολα κανείς το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής που έχει γίνει απ’το μεγάλο πλήθος του κόσμου και απ’τις εγκαταστάσεις που έχουν κτιστεί εκεί (βλέπε για αυτό σχετικό δημοσίευμα-συνέντευξη για το εν λόγω πρόβλημα).

Οι εγκαταστάσεις αυτές έχουν κτιστεί στις εκβολές ενός ρέματος, το οποίο δέχεται τα νερά δύο άλλων ρεμάτων, κάνει μία ελικοειδή διαδρομή για να καταλήξει κοντά στη «μύτη» και από εκεί στη θάλασσα. Ακόμη, σε αυτή την περιοχή υπήρχαν αμμοθίνες, άσπρες και κίτρινες, οι οποίες ήταν το εμπόδιο να υποχωρήσει η στεριά και να απειληθούν, σε μακροχρόνια βάση, τα σπίτια και ο δρόμος. Αυτές οι αμμοθίνες ξηλώθηκαν και έγιναν ίσιο έδαφος για το πάρκινγκ.

sahara-resort-kopi-pitas-foto2

Το αποτέλεσμα το είδαμε το Σεπτέμβριο του 2014 όταν, με τις πρώτες βροχές, η περιοχή κάτω απ’το λόφο και προς τη θάλασσα πλημμύρισε. Αιτία ήταν η ανύψωση της αμμουδιάς κατά 70 εκατοστά περίπου και η κατασκευή του δρόμου. Για το πρώτο αίτιο είναι υπεύθυνος ο εργολάβος που έχτισε το SaharaResort και ενοικιαστής αυτού του χώρου για 99 χρόνια απ’το ΤΑΙΠΕΔ. Η απάντηση για το που βρέθηκε αυτό το χώμα θα υπάρξει σε ταινία που ετοιμάζουμε, η οποία βρίσκεται στο στάδιο πριν το μοντάζ (βλέπε σχετικό ρεπορτάζ για τις πλημμύρες σε αυτή την περιοχή το Σεπτέμβρη του 2014).

Απ’την άλλη, η περιοχή δεν έχει τις υποδομές να δεχτεί τόσο κόσμο έτσι ώστε να αποφευχθεί η οικολογική καταστροφή. Μιλάμε για ουρητήρια, κυκλοφοριακό κομφούζιο, σκουπίδια που, αν και μαζεύονται, πολλά απ’αυτά παραμένουν στη γύρω περιοχή του SaharaResort, καθ’όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού και μετά απ’αυτό. Αν, τελικά, προσθέσεις και τους πελάτες των άλλων beachbar, που είναι συνολικά 10 (!!), τότε θα καταλάβουμε ότι αυτός ο τόπος σε λίγα χρόνια θα αλλάξει προς το χειρότερο.

Οι κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί επειδή πιστεύουν ότι θα υπάρξει ηχορύπανση, ανάλογη του CristalLife, όπως επίσης και απαγόρευση στην πρόσβαση για τη θάλασσα, αν δεν υπάρξει κατανάλωση απ’τα bar. Η τήρηση της νόμιμης απόστασης απ’το κύμα είναι απ’τα θετικά σημεία της λειτουργίας της ιδιοκτησίας, όπως και ότι μαζεύει τα σκουπίδια στην περιοχή των bar, μέχρι τώρα. Θα συνεχιστεί όμως αυτή η πολιτική διαχείρισης του περιβάλλοντος;

sahara-resort-kopi-pitas-foto3

Το μέλλον τι θα μας παρουσιάσει είναι το μεγάλο άγνωστο. Ο Σύλλογος μπορεί να δημιουργήσει εμπόδια στην παράλογη εκμετάλλευση της παραλίας. Σύμφωνα με πληροφορίες μας η απαγόρευση της ανέγερσης κτιρίου, που θα λειτουργούσε ως κέντρο διασκέδασης, είναι μία πρώτη νίκη. Αναμένουμε τον Απρίλιο να υπάρχουν νέες κατασκευαστικές επεμβάσεις απ’τη μεριά του εργολάβου. Καλό είναι οι κάτοικοι να είναι σε επιφυλακή. Θα τολμήσουμε πάντως μία τελευταία ερώτηση: οι τσιμεντένιες πυλώνες σε μορφή τόξου που τοποθετήθηκαν κατά σωρό στον εξωτερικό χώρο της ιδιοκτησίας, κοντά στο δρόμο απ’την εταιρεία, για ποιο λόγο ακριβώς προορίζονται;

Γιάννης Φραγκούλης



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Γιάννης Φραγκούλης γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1960, όπου τέλειωσε το εξατάξιο γυμνάσιο. Σπούδασε χημεία στον Καναδά, στο Μόντρεαλ (Quebec), στο Μόνκτον (New Brunswick) και στην Ορλεάνη (Γαλλία). Το 1989 σπούδασε φωτογραφία στην ΑΚΤΟ, στην Αθήνα. Παρακολούθησε σεμινάρια σημειωτικής, με το Δημήτρη Τσατσούλη (φωτογραφίας, λογοτεχνίας και θεάτρου), στο Ελληνοαμερικάνικο Κολλέγιο. Το 2009 τέλειωσε το Master in Arts, από το Middlesex University, με θέμα της διατριβής του, «Ο μύθος, μια αφηγηματική διακειμενικότητα». Το 1989 άρχισε να αρθρογραφεί και το 1990 ξεκίνησε να γράφει κριτικές κινηματογράφου. Το 1992 έγινε μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, της οποίας έχει διατελέσει Πρόεδρος, και της FIPRESCI. Το 1994 έγινε μέλος του «Μικρό» (Σωματείο για την ταινία μικρού μήκους), στο οποίο ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Το 2000 ξεκίνησε να διδάσκει σε σεμινάρια κινηματογράφου στην Ένωση Τεχνικών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης (ΕΤΕΚΤ), στο «Μικρό», στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας, στο Μουσείο Κινηματογράφου, στο Μικρό Πολυτεχνείο, στη Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου, στο δικό του χώρο και σε συνεργασία με τη filmfabrik Productions, στη Θεσσαλονίκη, όπου διδάσκει κινηματογράφο μέχρι σήμερα στο Κινηματογραφικό Εργαστήρι Fabula, το οποίο διευθύνει. Συμμετείχε στο στρογγυλό τραπέζι της FIPRESCI, στην Κωνσταντινούπολη και στη Φιλιππούπολη με θέμα τον βαλκανικό κινηματογράφο. Συμμετείχε σε κριτικές επιτροπές στα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας και σε Φεστιβάλ, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είναι επιστημονικός σύμβουλος του Εργαστηρίου Almakalma, το οποία ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο (Performance). Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Εξόρμηση, στην οποία ήταν υπεύθυνος του πολιτιστικού τμήματος, στην Αθηναϊκή, στη Νίκη, στο Μανδραγόρα, στην Ουτοπία, στη Σύγχρονη Εκπαίδευση, στον κατάλογο του Φεστιβάλ της Λάρισας, στη Γραφή, στο Κ.ΛΠ., στο Ριζοσπάστη και στο Αλμανάκ της ΠΕΚΚ. Ίδρυσε το περιοδικό «αντι-Κινηματογράφος», στο οποίο ήταν διευθυντής σύνταξης, το 1992, το περιοδικό «Κινηματογράφος και Επικοινωνία», στο οποίο ήταν διευθυντής, το 2000. Επιμελήθηκε και συνπαρουσίασε, μαζί με τον Κώστα Σταματόπουλο, την εκπομπή «Cineπλάνο», στο 902TV, από το 2008 έως το 2009. Ήταν υπεύθυνος για τους διαδικτυακούς τόπους www.cinemainfo.gr και www.theaterinfo.gr. Ίδρυσε και διεύθυνε το greeceactuality.wordpress.com. και τώρα διευθύνει και αρθρογραφεί στα www.filmandtheater.gr και www.thessalonikinfo.gr. Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Jean Mitry, «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», έχει γράψει τα βιβλία «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, το 2006, «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών (σειρά νεανική Βιβλιοθήκη) και «Κώστας Φέρρης», εκδ. της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Έχει οργανώσει διάφορες εκδηλώσεις στην Ελλάδα, όπως το Αφιέρωμα στον Παλαιστινιακό Κινηματογράφο, το 2002, την Εβδομάδα Κλασικού Ιαπωνικού Κινηματογράφου και την Εβδομάδα Σύγχρονου Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το 2002, ως μέλος της Π.Ε.Κ.Κ. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Πανοράματος Νέων Δημιουργών, στο Ε.Κ.Θ., στη Θεσσαλονίκη, και ιδρυτής της Κινηματογραφικής Λέσχης Solaris, η οποία δραστηριοποιείται πλέον στη Θεσσαλονίκη. Διευθύνει το Αφηγηματικό Εργαστήριο Fabula, που ερευνά τον Ενιαίο Παραστατικό Χώρο. Έχει σκηνοθετήσει τρείς ταινίες μικρού μήκους, οι δύο πτυχιακές για το Master στο πανεπιστήμιο Middlesex, και την ταινία-ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας». ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ «Μέσα από τις βιτρίνες», 8΄, 2009, σκηνοθεσία «Nafasz», 7΄, 2009, σκηνοθεσία «Η αγία της αρχαίας Μαντινείας», 50΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Στιγμή απολιθωμένη», 31΄, 2010, ντοκιμαντέρ, σκηνοθεσία «Η τελευταία λατέρνα», 6΄, 2010, σεναριακή επιμέλεια «Το κλειδί της επιστροφής», 13΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Το συρματόπλεγμα», 19΄, 2015, σεναριακή επιμέλεια «Στο Τσινάρι», 7΄, 2017, σκηνοθεσία «Sotos, ζωγράφος αει…πράγμων», 2020, 97΄, σκηνοθεσία-φωτογραφία ΒΙΒΛΙΑ «Ο ρυθμός και η μουσική στον κινηματογράφο», του Jean Mitry, μετάφραση, εκδ. Entracte και Σύγχρονη Εκπαίδευση, Αθήνα, 2001 «Τι είναι ο κινηματογράφος;», εκδ. Κέντρο Πολιτιστικών Μελετών, Αθήνα, 2004 «Κώστας Φέρρης», εκδ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, Αθήνα 2004 «Η κωμωδία στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο», εκδ. Έλευσις, Τρίπολη, 2006


Copyritght 2022 Thessalonikinfo / All rights reserved